mercoledì, gennaio 07, 2009

Yr Iachuso

Neno’r tad dydi’r fath oer yn dda i ddim i neb, yn enwedig i’m biliau nwy. Rhaid i hyd yn oed llanc ifanc, hardd fel y fi gadw’n gynnes yn y tywydd hwn, cofiwch, yn enwedig o ystyried mai unigolyn sâl ydw i ar y cyfan.

Fydda i ddim yn rhy sâl yn hirach os parha ymgyrch flynyddol mis Ionawr. Ydw, dwi yn un o’r bobl hynny sy’n gwneud hanner ymdrech i deneuo a cholli pwysau ar ôl gormodeddau’r Nadolig. Nid anodd yw i mi golli na rhoi pwysau ymlaen os bwytaf yn iach, ac mae gen i awch am fetys yn ddiweddar, felly dylwn fanteisio arno a throi’n saladwr dros dro.

Gan ddweud hynny, ‘sneb isio salad yn y gaeaf, nac oes?

Yr ail gyfnod o iachuso ydi’r cyfnod o tua mis rhwng diwedd y Chwe Gwlad a’m pen-blwydd. Os cofiwch, collais stôn bryd hynny y llynedd, ond tai’m i golli stôn y mis hwn neu mi fyddai’n denau ofnadwy, a p’un bynnag dydi dyn ddim i fod yn denau. Cyhyrog, bosib, ond byddai cyflawni’r ffasiwn gamp yn wrthyn i mi, minnau’n hapus gan ‘mbach o fol a breichiau gwan.

Ond nid llwgu y byddaf i golli pwysau. Dalltwn i mo bobl sy’n gwneud ffasiwn beth, peth gwirion i’w wneud os bu, ond bydda i’n cwrdd â’m Diafol personol head on ac yn ymarfer corff. Yr wythnos hon yn unig dwi wedi chwarae sboncen a badminton, ac am chwarae sboncen eto heno. Mae’r corff yn gweigan gan stiffrwydd a dydw i heb â chael shêf ers oes pys achos mae’n rhy oer yn bathrwm ar ôl cyrraedd adref i aros yno ac eillio.

Wn i ddim ag yw blewog a ffit yn gyfuniad perffaith, chwaith.

Nessun commento: