1)
Dylai’r
Blaid gyfaddef nad oedd neithiwr yn ganlyniad da er bod sawl un eisoes yn ei
gweld hi fel buddugoliaeth o ryw fath. Roedd y cyd-destun gwleidyddol efallai’n
anffafriol ond y gwir ydi dihangfa gafodd hi, a waeth iddi gydnabod hyn (hyd yn
oed jyst yn breifat). Mae’r Blaid yn arbenigo ar ei hargyhoeddi ei hun fod
popeth yn iawn pan dydi o ddim, sydd jyst yn gwneud iddi edrych yn stiwpid, i
fod yn hollol onest.
2)
Roedd
y ddihangfa er gwaetha’r ffaith ei bod yn wybodaeth gyffredin y gallai golli ei
sedd Ewropeaidd. Tuedda pleidiau i wneud yn well na’r disgwyl pan fônt yn y
fath sefyllfa "cefn yn erbyn y wal". Hyd yn oed yn y fath sefyllfa, prin lwyddodd Plaid Cymru i argyhoeddi ei chefnogaeth graidd i
fwrw pleidlais drosti, ac mae hynny'n arwyddocaol. Yn fwy arwyddocaol nag y bydd unrhyw un yn y Blaid yn fodlon ei gyfaddef yn gyhoeddus, yn sicr.
3)
Mae’n
hollol deg dweud fod y Blaid yn cael trafferth ennyn sylw yn y wasg. Ond pan gafodd
sylw wnaeth hi fawr ddim argraff. Dylai ailedrych ar ei naratif a’i hymgyrch
dros y ddeufis ddiwethaf achos wnaeth hi ddim taro tant â phobl o gwbl.
4)
Ysgrifennais
bwt ar y dacteg o ymosod ar UKIP yma. Dyma wnaeth PC bob cyfle a gafodd, fel
plaid a hefyd fel ymgyrchwyr unigol (dwi’n colli cownt o faint o weithiau y
gwelais geiriau Leanne Wood am UKIP ar
ddechrau’r ymgyrch yn gwneud y rownds ar y cyfryngau cymdeithasol). Roedd o’n
gamgymeriad llwyr am amryw resymau a fu bron yn gostus tu hwnt.
5)
Yn
dilyn o’r pwynt hwnnw, mae cwestiynau dwfn iawn yn codi am safon a doethineb
arweinyddiaeth bresennol Plaid Cymru – y rhai sy’n pennu strategaeth y Blaid, y
rhai sy’n llywio’r ymgyrch, ia, ond yr arweinydd ei hun hefyd. Cafodd ddegawd o
arweinyddiaeth wan dan lywyddiaeth IWJ, a arweiniodd y Blaid drwy gyfnod bron yn ddi-dor o ddirywiad, a pharhau mae'r un patrwm heddiw. Heb fod isio
codi gwrychyn neb, na sarhau neb ychwaith, yr argraff gref dwi’n ei chael gan
bron pawb dwi’n siarad â nhw am hyn ydi nad ydi Leanne Wood yn ffit i’r job. Dynas
dda, egwyddorol, hoffus – mae yn sicr ei heisiau yng ngwleidyddiaeth Cymru - ond
dydi hi ddim yn arweinydd plaid wleidyddol. Dyna ni, dwi wedi’i ddweud o.
6)
Rhaid
i’r Blaid hefyd gydnabod fod lefel y dadrithio ymhlith ei chefnogwyr yn gwbl
gyffelyb â’r hyn sy’n effeithio ar y pleidiau eraill hefyd. Ni all feio neb
arall am hyn ond am ei hun.
O ran y pleidiau eraill:
7)
Noson
dda iawn i UKIP yng Nghymru. Dwi ddim yn siŵr a ydw i’n cytuno â’r ddamcaniaeth
a arddelwyd neithiwr gan rai mai mewnfudwyr o Saeson sy’n gyfrifol am hyn, er
does dim amheuaeth fod UKIP wedi ennill mewn rhannau o Gymru lle mae canran y
bobl a aned yn Lloegr yn uwch. Gan ddweud hynny, ddaethon nhw’n ail yn y Cymoedd hefyd – welodd neb mo hynny’n dod.
8)
Doedd
o ddim yn noson dda i Lafur. Er gwaetha’r ffaith iddi ennill ryw 8% yn fwy nag
etholiad ’09 roedd hynny o lefel hanesyddol isel. Hefyd, ac eithrio 2009, hwn
oedd perfformiad gwaethaf y blaid Lafur yng Nghymru ers ymhell cyn yr Ail Ryfel
Byd, sy’n werth cofio.