martedì, settembre 18, 2018

Arweinydd Newydd Plaid Cymru

Helô stalwm!

Ac na, mi wn i. Dwi ddim yn aelod o Blaid Cymru. Ond dydi hynny ddim yn golygu nad oes gen i farn ar y ras arweinyddol sydd wedi bod yn mynd rhagddi. A dweud y gwir, dwi wedi bod yn ei dilyn yn gymharol agos. Go brin y byddai unrhyw un o’r ymgeiswyr yn gwneud imi ail-ymuno â’r Blaid (yn y byrdymor o leiaf); fy niffyg disgyblaeth fy hun sy’n gyfrifol am hynny’n fwy na dim. Ond gyda gwleidyddiaeth fel y mae, mae hyd yn oed fy mhleidlais i Blaid Cymru wedi bod dan amheuaeth yn ddiweddar. Go brin fy mod i’r unig un sy’n teimlo felly.

Nid newid arweinydd ydi’r ateb i bopeth, wrth gwrs. Mae gan Blaid Cymru broblemau a ffaeleddau eraill. Mi fuaswn i’n dadlau bod llawer o’r rheiny wedi ymwreiddio yn ystod cyfnod Leanne Wood fel arweinydd. Ond mae angen arweinyddiaeth o’r top hyd yn oed ar bethau y tu ôl i’r llen. ‘Does gen i’m cip ecsgliwsif y tu ôl i’r llen ar hyn, ond mae’n bur amlwg fod pethau mawr yn bod yn fewnol sydd angen eu sortio, a bod morâl ar y cyfan yn y Blaid wedi bod yn isel.

Er nad ydw i’n aelod mwyach, dwi’n ffrindiau da efo llawer iawn o aelodau cyffredin. Fedra i ddim siarad dros bawb, ond mae’r rhwystredigaeth dwi wedi’i chlywed ganddynt am gyfeiriad a pherfformiad y Blaid yn llachar o amlwg, ac mae’r arweinyddiaeth bresennol yn rhan o’r rhwystredigaeth honno. Hefyd, mae’r shifft oddi wrth Leanne Wood dros yr wythnosau diwethaf wedi bod yn amlwg iawn hefyd – fedra i nodi sawl unigolyn sydd wedi cefnogi LW yn frwd dros y blynyddoedd (er gwaetha’u hamheuon diweddar) sydd wedi newid i Rhun ap Iorwerth ac Adam Price dros gwrs y ras. Ac o ran ambell un o’r rheiny, dwi’n synnu efo’u newid meddwl.

Ta waeth, p’un a ydych chi’n cytuno â fi ai peidio, dyma fy marn ddidwyll i ar yr ymgeiswyr.

 

Leanne Wood

Dydi hi ddim yn newyddion nad ydw i’n ffan o Leanne Wood fel arweinydd. Dwi wedi sôn am y pethau sawl tro dros y blynyddoedd diwethaf yma, yma, yma ac yma. Ofer imi fynd dros yr un hen ddadleuon felly; erys imi bob beirniadaeth flaenorol yn berthnasol o hyd. Ond mae jyst ambell beth i’w nodi yn ystod y ras.

·         Leanne Wood wnaeth y sialens i bobl i’w herio. Ar ôl i hynny ddigwydd mae hi’n amlwg yn hollol pissed off efo’i dau wrthwynebydd (Adam Price yn benodol) am feiddio ateb yr her. Roedd gwneud y sialens ynddo’i hun hefyd jyst yn arwydd arall o ddiffyg crebwyll gwleidyddol Leanne Wood, y mae’r enghreifftiau ohonynt yn niferus.

·         Roedd yn berffaith amlwg ar Sharp End, ac yn ôl yr adar bach yn ystod yr hystings, fod y gagendor rhwng Leanne Wood a’r ddau arall yn fawr, o ran syniadau ac o ran y gallu i gyfathrebu. Dyna pam fod troad wedi bod yn y ras ei hun. Ond nid Leanne sydd wedi perfformio’n arbennig o wael mewn dadleuon, yn hytrach, mae hi wedi digwydd dod yn erbyn dau berson sy’n sylweddol well dan y fath amodau na hi.

·         Y mae ei thactegau hi dros y ras wedi bod yn annifyr – mae hi wedi canoli ei hymgyrch o gylch fod yn wrth-Doriaïdd (teg iawn) ond gan ensynio’n gryf y byddai Rhun ap Iorwerth neu Adam Price yn ddigon hapus i’w gwahodd i lywodraeth, er bod y ddau wedi bod yn gwbl glir na wnaent weinidogion o Geidwadwyr. Gwleidyddiaeth fudur ydi honno.

·         Mae ei hobsesiwn efo’r Rhondda yn mynd ar nerfau pobl erbyn hyn – mae hi’n fwyfwy crebachu’n AC etholaethol nag yn arweinydd Cymru gyfan.

·         Os mae Leanne Wood yn ennill bydd Plaid Cymru’n cael ei hanalluogi fel Llafur dan Corbyn. Mae’r gefnogaeth iddi ymhlith aelodau etholedig (nid cynghorwyr) yn drybeilig o wan. Mae’n amlwg nad ydi’r bobl sy’n gorfod gweithio gyda hi fwyaf yn hyderu ynddi. Petasen nhw, mi fyddai ganddi fwyafrif clir ohonynt yn datgan eu cefnogaeth iddi.

Mae’n annheg cyfeirio at gyfnod Leanne Wood wrth y llyw fel ‘arbrawf’. Doedd o ddim yn arbrawf – hi enillodd y ras. Nid ‘methiant o arbrawf’ fu ei hethol. Jyst methiant fu ei harweinyddiaeth hyd yma.

 

Adam Price

Mi allech chi ysgrifennu traethawd am Adam Price. Un hir a difyr. Mae o’n sicr yn enigma yng ngwleidyddiaeth Cymru. Mae ganddo garisma, mae ganddo syniadau, mae o llawn egni. Dwi’n parchu Adam Price yn fawr.

Rŵan, o ran syniadau fodd bynnag, mae Adam bach yn hit and miss. I fod yn deg, mae o’n lot mwy hit na miss ond mae’r misses yn gallu bod yn eithaf mawr ac yn eithaf aml. Hynny ydi, mae’n o’n cael ambell sdincar, ond dydi hynny ddim o reidrwydd yn feirniadaeth. Mae’n dangos byrbwylledd ac efallai mymryn o ddiffyg crebwyll gwleidyddol, ond os oes angen syniadau ar unrhyw wlad yn y byd, Cymru ydi’r wlad honno. Dywedodd AP ar y Sunday Politics Wales sbel yn ôl na fyddai o fyth yn ymddiheuro am fod yn ddyn syniadau, ac ni ddylai ychwaith. Ond fedra i ddim ond â chael yr argraff y byddai well iddo eistedd lawr a meddwl pethau drwodd yn fwy trylwyr cyn eu cyhoeddi i’r byd a’r betws.

Dydw i ddim yn gwybod beth yn union sy’n digwydd ym mhen Adam, ond dwi’n gwybod nad ydw i’n ddigon clyfar i ddallt. Roedd ei gynigion diweddar ar chwyldroi’r system dreth yn anhygoel. Fedra i ddim rhoi sylw ar eu hymarferoldeb na dim felly, ond dwi’n parchu pobl yn meddwl mewn ffordd gwbl wahanol, arloesol.

Ond mae un consyrn penodol sydd gen i am arweinyddiaeth bosibl Adam Price (a dwi’n meddwl y byddai’n rhaid iddo wir weithio ar hyn petai’n ennill). Nid ei syniadau na’i feddwl rhagorol ydi’r rheiny na’i garisma diymwad – ond ei allu i gyfleu pethau i bobl gyffredin.

Un o leins gorau diweddar Price oedd ar y rhaglen Sunday Politics Wales y cyfeiriais ati uchod. Wales is an oasis of stasis in a sea of change. Mae honno’n chwip o frawddeg. Mae hi’n wych ac yn wir a does gen i ddim amheuaeth y byddai’r rhan fwyaf o bobl sy’n darllen hwn yn cytuno. Y broblem ydi byddai’r rhan fwyaf o bobl yn clywed hynny ac yn meddwl ‘be ffwc?’ – a dyna’r broblem. Dwi’n amau gallu Adam Price i gyfleu ei weledigaeth a’i syniadau i’r lliaws a’u gwerthu mewn ffordd ddealladwy. Dydi Plaid Cymru ddim angen canolbwyntio ar bolisïau (er bod eu hangen arnynt) ond yn hytrach ei neges, a dwi’n poeni y gallai’r Blaid dan Adam Price gael ei gorlethu â pholisïau ar draul neges. Dyna, bosib, un o’r pethau aeth o’i le yn 2016.

 

Rhun ap Iorwerth

Mae ‘na rai sy’n gweld Rhun ap Iorwerth fel ychydig bach o ‘Plaid Cymru’n mynd ôl at fel yr oedd’ ond mae honno’n ddadl wan. Efallai bod RaI yn dod drosodd fel gormod o steady hand ond mi ddadleuwn i nad ydi hynny’n wir. Wedi’r cyfan, dechreuodd ei yrfa wleidyddol drwy adael swydd fras yn y BBC i sefyll mewn isetholiad nad oedd unrhyw sicrwydd y byddai’n ei ennill. Roedd honno’n risg bersonol ac roedd hynny’n cymryd gyts i’w wneud – anodd peidio â parchu hynny. Digwydd bod, mi chwalodd ei wrthwynebwyr y tro hwnnw, ac yn 2016 roedd o’n sefyll ar fwyafrif mwyaf Cymru, gan drechu Llafur a’r Ceidwadwyr ill dau yn y rhannau o Fôn y maen nhw gryfaf. Hynny mewn etholiad pan ostyngodd pleidlais y blaid mewn dros hanner o etholaethau’r wlad

Yr un mater sydd wedi codi’i ben wrth drafod Rhun yn gyson wrth gwrs ydi Wylfa ac ynni niwclear. Mae Adam Price a Leanne Wood wedi ceisio manteisio ar hynny, ond dydw i ddim yn siŵr os ydyn nhw wedi llwyddo. Y gwir ydi, dydw i erioed wedi clywed Rhun ap Iorwerth yn canu clodydd ynni niwclear; i’r gwrthwyneb, mae’n gryf dros ynni adnewyddadwy. Efallai ei fod mewn sefyllfa anodd yn ei etholaeth ei hun ond mae o wastad wedi bod yn ymarferol – os ydi Wylfa newydd yn gorfod digwydd, rhaid gwneud y gorau ohoni. Mae hynny’n rhesymol, a dwi’n parchu rhesymoldeb.

Dydi’r naratif sydd wedi ceisio cael ei roi o’i gylch am fod yn ddyn â diffyg syniadau ddim yn un teg chwaith. Mae gan Rhun syniadau, gall unrhyw un sy’n gwrando arno wybod hynny. Ond gall Rhun hefyd gyfleu neges ac mae’n berffaith amlwg ei fod yntau’n deall taw’r neges sydd bwysicaf mewn gwleidyddiaeth. Wrth gwrs mae angen ei hategu gan bolisïau a syniadau, ond negeseuon, nid maniffestos, sy’n ennill etholiadau.

A phwy well na chyn-ddarlledwr i gyfleu’r neges honno mewn difri? Dydi o ddim yn syfrdan fod Rhun yn dda ar y teledu ac yn ôl y sôn wedi gwneud argraff fawr ar gynulleidfaoedd yr hystings gyda’i allu i gyfathrebu. Ond yr hyn y galla i weld Rhun ap Iorwerth yn ei wneud ydi siarad efo pobl gyffredin o bob cwr o’r wlad fel na alla i ddychmygu’r ddau ymgeisydd arall yn ei wneud, os dwi’n onest.

Mewn adeg wleidyddol wallgof, mae’n bwysig cael lleisiau call. Mae Rhun ap Iorwerth yn llais call. Peidiwch â diystyru’r fath gryfder yn y cyfnod sydd ohono.

Mae hefyd wedi rhoi pwyslais mawr ar gynnwys cynifer o bobl yn rhengoedd y Blaid â phosibl. Eto, mae hyn jyst yn strategaeth gall, nid mwy na llai. Does dim angen i’r Blaid o reidrwydd symud i’r canol gwleidyddol, ond mae’n bwysig i bobl o bob math (o fewn rheswm) sy’n coelio mewn annibyniaeth deimlo’n gyfforddus oddi mewn iddi a thaw hynny yw ei chanolbwynt a all uno’r lluoedd. A Duw ag ŵyr, mae dirfawr angen ar Blaid Cymru mwy o manpower.

 

Casgliad

Leanne Wood ydi’r continuity candidate. Mae o i fyny i aelodau’r Blaid a ydyn nhw am i’r 6 blynedd diwethaf barhau a ph’un ai a ydyn nhw’n fodlon ar le y maen nhw rŵan fel plaid. Os ydi’r aelodaeth yn fodlon ar eu sefyllfa bresennol, mae’n dangos imi fod y Blaid mewn lle cwbl anobeithiol.

Byddai Adam Price yn dod ag egni a syniadau i’r arweinyddiaeth. Byddai’n gallu apelio’n ehangach na Leanne Wood. Byddai o’n ffyrnig mewn dadleuon teledu ac yn y Senedd. Ond mae ei fyrbwylledd chwedlonol yn risg i’r Blaid. Ai risg, yng ngwir ystyr y gair, sydd ei hangen arni? Ai byrbwylledd mewn cyfnod mor fyrbwyll ydi’r ffordd ymlaen?

Yn fy marn i, Rhun ap Iorwerth ydi’r ymgeisydd cywir ar yr adeg hon. Gall gyfleu neges a deall pwysigrwydd gwneud hynny. Gall siarad â phobl ac o flaen y camerâu. Gall hefyd wrando ar syniadau eraill a chydweithio pan fo angen. Mae’n gall, ond wedi dangos y bydd yn cymryd risg, hyd yn oed un bersonol, pan fo’r cyfle’n codi. Gall yn sicr hefyd ymestyn apêl y Blaid.

Fy hun, mae’n berffaith glir pwy ydi’r dewis gorau. Gall sefyllfaoedd newid. A phan fo sefyllfaoedd newid, gellir bod angen pobl newydd. Ond ar gyfer y sefyllfa wleidyddol sydd ohoni, Rhun yw’r un.
 

lunedì, maggio 14, 2018

Gamwn


Y mae’n rhyfedd imi y dyddiau hyn deimlo bod angen imi fwrw bol dros rywbeth gwleidyddol ar ffurf blog. Dwi dal yn greadur annatod wleidyddol ei anian; ond yn un sydd wedi’i ddadrithio gan wleidyddiaeth pleidiau, gyda hynny wedi treiddio i raddau i’m holl sbectol wleidyddol ar y byd. Dwi heb fawr o otsh ddim mwy. Dydw i ddim yn hoffi byw mewn gwlad sydd wedi’i pholareiddio megis; ceidwadaeth ddiangen ddideimlad ac atgas, y dde bell yn hawlio rhyddid barn, a’r chwith yn bloeddio rhyddfrydaeth gan ei hanffurfio a’i gwyro i’w safbwyntiau eu hunain. Aros a Gadael. De a Gogledd. Anffyddwyr a’r ffyddiog. Label i bawb a phawb isio label. Pob leffti’n snowflake a phawb sy’n anghytuno â’r chwith yn ffasgydd. Yr unig bolareiddio sydd ei hangen ar ein gwlad – Cymreictod a Phrydeindod – yn fudan a minnau yng nghanol hyn oll yn meddwl bod pawb arall yn ffycwits.

A neb yn dysgu o’r cyfan. Dyna sydd efallai’n corddi fi. ‘Sneb yn dysgu o ddim. Dwi’n ddigon hapus i bobl dwi’n anghytuno â nhw beidio â dysgu gwersi, mae’n haws naddu arnynt wedyn, ond pan fo pobl dwi’n cytuno â nhw’n peidio â dysgu mae ‘na rwystredigaeth ddofn, anobeithiol yn dyfod drosof.

Paham mai gamwn a’m gwylltiodd heddiw? I’r rhan fwyaf o bobl mae honno’n frawddeg y gallen nhw ddweud na feddylient y byddent yn ei hysgrifennu fyth. I fi, roedd hi’n fater o amser.

Y term sarhaus gammon sy gen i dan sylw. Os dydych chi ddim yn gwybod beth mae’n ei olygu, dyma ddisgrifiad Urban Dictionary ohono, ond yn fras mae’n cyfeirio at ddynion hŷn (moel a thatŵiog yn aml) o fryd Brexit; rhagfarnllyd, ia, ond hefyd ddi-addysg a dosbarth gweithiol.

Dydw i ddim yn rhannu safbwyntiau’r bobl hyn, felly pam fod hynny’n fy ngwylltio? Mae amryw resymau, ond yr un sylfaenol dwi’n meddwl ydi gan bwy y daw’r term ac at bwy y mae’n ei gyfeirio. Term ydi o gan bobl ddinesig, dosbarth canol, siwdoryddfrydol (mae’r defnydd o siwdo yma’n flog ynddo’i hun, ond yn ddefnydd bwriadol), yn aml gyfforddus eu byd, efallai’n iau sy’n gryf o blaid aros yn yr UE – pobl dwi’n amlach na pheidio’n uniaethu’n â nhw ar lefel wleidyddol, ond yn llai ar lefel bersonol. Maen nhw’n defnyddio’r term i gyfeirio i bob pwrpas at y dosbarth gweithiol (neu, o leiaf, wrth ei ddefnyddio bob tro’n cyfeirio at bobl sy’n digwydd bod yn ddosbarth gweithiol): y dosbarth ŷm magwyd ynddo, yn rhannu llawer o’i agweddau ar fywyd ac yr ydw i’n uniaethu ag ef ar lefel bersonol mewn ffordd na alla i â’r dosbarth canol – a chyfeirio ato’n ddilornus. Dydi gammon ddim yn foi canol oed dosbarth canol sy’n rheolwr llinell i hanner dwsin o bobl ac yn dreifio Audi bum mlwydd oed. Y bobl ar y gwaelod ydi’r rhain, ond fy mhobol i ydyn nhw. Fy hunaniaeth, nid fy ngwleidyddiaeth i, sy’n llwythol; sydd ynddo’i hun yn un gwahaniaeth sylfaenol rhwng y dosbarth gweithiol a’r dosbarth canol.

Mynegais i cyn y refferendwm (sy’n gefndir i fy meddylfryd yma, y gallwch ei ddarllen yma os oes gennych chi awr sbâr) y credais yr oedd yr agwedd uchelael, sarhaus, ddiystyriol hon at bobl dosbarth gweithiol, sydd wedi bod yn datblygu’n araf ers ryw ugain mlynedd, am arwain at golli’r refferendwm. Trafodais agweddau at faterion cymdeithasol ac economaidd ond yn y bôn awgrymais taw’r agwedd uchod oedd un o’r prif resymau y gallai Brexit ddigwydd. Wna i ddim ailadrodd popeth yma, ond dwi’n mynd i awgrymu y’m cyfiawnhawyd gan ddemograffeg y canlyniad.

Oherwydd hynny, dwi ddim yn rhannu’r dicter a’r dirmyg sydd gan gynifer o bobl Aros at y bobl bleidleisiodd o blaid gadael. Dwi’n flin am lot o bethau – dwi’n flin am golli’r refferendwm, dwi’n flin does dim am ddod o’r ffaith i’r ymgyrch Gadael gelwydda a thwyllo’n ariannol, dwi’n flin am ragrith rhai o’r prif leisiau dros Adael, a’u hunan-fudd ynddo a’u hamharodrwydd i ddelio â sefyllfa y crëon nhw. Er, dwi hefyd yn flin am i’r ymgyrch Aros gynnal ymgyrch gwbl bathetig eu hunain, ac am i lawer o ladmeryddion cryfaf Aros fod yn gyfrifol at greu’r hinsawdd wleidyddol arweiniodd at hyn yn y lle cyntaf drwy eu hymdriniaeth dros flynyddoedd lawer o’r bobl bleidleisiodd dros Adael.

Eu ffroenucheldra maith nhw arweiniodd at sbeit y bleidlais i Adael; sylwer eironi un o ystyron y gair gammon yn y cyd-destun hwnnw.
 

Er, dydw i ddim yn flin â phobl bleidleisiodd i adael achos dwi ddim yn coelio bod eu rhesymau dros eisiau gadael yn ddi-sail nac yn ddi-werth – dydi hyd yn oed barn stiwpid ddim yn farn annilys. A chas gen i’r dôn gron bathetig gan bobl f’oedran i ac iau am ddwyn ein dyfodol gennym; nid am nad oes elfen o wirionedd i hynny ond mi wn i’n iawn pan y bydda i neu chi’n hŷn pleidleisio dros yr hyn dwi’n ei gredu a wnaf i, ddim pleidleisio i blesio pobl eraill waeth pwy ydyn nhw.

Ond yn ôl at y gamwn. Iawn, mae o’n derm dilornus a sarhaus – a fawr otsh gen i am hynny – ond mae’n hynny at grŵp o bobl (fel y dywedais, yn aml dosbarth gweithiol, cymdeithasol geidwadol a di-addysg) sydd wedi’u dilorni cyhyd gan grŵp arall (dosbarth canol, rhyddfrydol-chwith, addysgiedig) nes eu bod wedi’u suro’n llwyr. Y cyfan mae’r gammon yn ei wneud ydi:

1. Atgynferthu ffroenucheldra dosbarth canol at y dosbarth gweithiol a wnaeth gyfraniad helaeth at golli’r refferendwm yn y lle cyntaf

2. Caledu agweddau Brexit nifer yn y dosbarth hwnnw.

A’r peth rhwystredig ydi nad ydi pobl yn gweld hynny. Dim newid tacteg. Dim argyhoeddi ar lefel ddealladwy y gall pobl uniaethu â hi. Y mae’r traddodiad o ddilorni barn pobl isaf cymdeithas yn rhy sefydledig, i’r graddau y mae baw isa’r domen y llywodraeth Geidwadol hon yn gallu defnyddio’r dirmyg hwnnw i guddio’u dirmyg a’u drwgweithredu eu hunain atynt.

Ac am yr union resymau hynny, petai rywsut, rywfodd, ail refferendwm, byddai’r canlyniad bron yn union yr un peth. Blog yr Hogyn o Rachub 14 Mehefin 2018; fi ddywedodd gyntaf chwi gofiwch. Y drasiedi ydi, er bod pobl o’r ddwy ochr na fyddai byth yn newid pleidlais petai ail refferendwm, mae lliawns yn y canol a allai wneud hynny, ond sydd ddim am wneud oherwydd safon ein disgwrs a’n dadl wleidyddol.

Ond dydw i ddim yn siŵr beth a’m hysgogodd i ysgrifennu’r uchod. Yn y bôn, er fy mod i wedi hen ddysgu’n wleidyddol fod dy ddiffinio dy hun yn ddogmatig yn dwp, dwi’n ochri efo’r ochr ryddfrydol, econonomaidd-chwith i bethau, a dal yn gryf o blaid Aros. Ac efallai fy mod innau wedi suro am fy mod i’n disgwyl i bobl o fryd tebyg fod yn gallach eu disgwrs yn lle efelychu’r ochr draw, ac yn ofer ddisgwyl iddynt ddysgu gwersi am pam ein bod ni yn lle’r ydym ni’n awr.

lunedì, gennaio 15, 2018

Eryrod Pasteiog X: Y Dyrchafiad

Ha-ha-ha! Hi-hi-hi!
Portffolio twristiaeth rhowch i mi!

-Dafydd Elis-Thomas wrth Carwyn Jones, 03.11.2017

 


Negodwyd y cyfan yn gelfydd a chain, a chyrhaeddodd yr Arglwydd yn ôl i’w gwt chwain. Fflat foethus a sefid yn rhwysg uwch y Bae, ddi-wae ei gwedd a lledr ydoedd ar bob sedd. Diwrnod od a darniog fu. Aeth i’r gwaith am saith i’r Senedd at ei siort, a chyn i’r machlud mud wrido dros Walia, roedd weinidog dros sbort.

 “Carwyn, Carwyn a’th wallt yn wyn;
Mor falch fydd f’etholwyr ym Mhenllyn a Phen Llŷn," ebe ef.

Mawr fyddo’i glod o’r mynydd i’r nant, ac o’i fod y gŵyr y gwnâi weinidog diwylliant sefydlog. Doedd callach, addasach, ar gyfer yr orchwyl hon a Leanne dwp bendwmpiodd wrth iddo gyrraedd entrychion. Ond am ddêl i Ddafydd Êl – D’Êl a alwai'i hun yn awr dros win ar ei fin mewn bwyty yma’n ei gynefin ger morglawdd mawr Caerdydd. Mor flin fydd Adam Price a’i frechdan aflan ham ddi-arnais o Tesco bach (“O! Wna un dy hun Adam!” i ddyfynnu Rhun un tro) o’m gweld ar waith yng nghabinet ein Llywodraeth.

“I ddathlu caf faddon cyn diwedd y nos, ac yna archebaf i’m hun Ddominôsss,” hisiodd fel sarff, sef yr unig anifail sy’n debyg i sgarff.

HWBWL BWBWL
HUFEN DWBL
LLAID A CHWYS
A BERWI’R CWBL

Yr oedd coginio Eluned Morgan yn mynd o ddrwg i waeth.

Ond gwelsai un llai nag ef yn y twb cyn troi’r tap. Pry cop yn procio’i goesau gylch y bath. Ceisiai gyrraedd y brig a’i fethiant yn yr arfaeth, dim llai, ac nid oedd gwe a'i gynorthwyai â’r gwaith. Deigryn ar ruddiau D’Êl ddisgynnai, ac mewn argyfwng ymddarostyngodd. O’r sgwrs od, un frawddeg adroddir:

“Tydi a myfi -
Pr’un yw’r pry cop?”

Ymsythodd. I’r gegin i goginio macaroni caws ymlwybrodd. Ac yn llygad y bowlen rhoes y pry cop ac i’w hun fe’i hymborthodd â’r llwyaid cyntaf. Dafydd Êl, rwyt gnaf!