Bydd lot o'r blog yma dros yr haf yn cael ei ymrwymo i'm hanesion bysgota, mi gredaf. Ddoe, tua Bae Treaddur yr es, gyda Dyfed a Kinch (yr un blewog a'r un jinjyr). Kinch ddywedodd bod 'na rywle yno o'r enw Mackrel Rock, er chafon ni fawr o facrell a dweud y gwir. Dim ond draenogiaid.
Na, dw i'm yn malu cachu; fe fu inni ddal chwe draenog ym Mae Treaddur. Ond, i chwi'r rhai ddi-Gysgeir, mae draenogiaid, yn ogystal a meddwl y creaduriaid pigog sy ddim yn fod i yfed llefrith ond mae pawb yn ei roi iddyn nhw bethbynnag, yn golygu bass. A dw i'n dallt yr enw, hefyd, oherwydd mae gan y bygars bigau ar eu cefn a bu inni gyd cael ambell i nip annifyr ganddynt (yn eu cael yn ol drwy waldio'u pennau a'u diberfeddu). Er, bu imi'n bersonol golli dros hanner fy 'traces' a phwysynnau.
Ar y pryd doedden ni ddim yn sicr beth yn union oedd y petha 'ma. Dw i byth wedi gweld draenog o'r blaen. Ond mi es tua Gwalchmai (sef y lle mwyaf stiwpid yn y byd, sy'n cynnwys capel o'r enw Capel Coch sydd ddim yn goch ac Eglwys Gatholig sydd yn edrych fel bwthyn). Nyni a goginiasom ddau o'r rhain i de, heb y syniad cyntaf o sut mae di-esgyrnu pysgod na dim, a mi lwyddais innau lyncu mwy o esgyrn na sy'n iach (ac o'i herwydd dw i wedi rhoi off mynd i'r lle chwech am cyn hired a sy bosib).
Yfory dw i'n cael fy mlas gyntaf ar bysgota llyn yn Llyn Alaw, a heno mae Grandad yn coginio y ddraenog fwyaf a ddaliais (dau bwys a hanner) a mi a'i fytaf i de.
Nessun commento:
Posta un commento