Saw III

Dydw i ddim am smalio i chi, cefais y profiad gwaethaf bosib yn y sinema neithiwr. Gwelais Saw III.

Anghofiwch y cyntaf a’r ail; mae’r rheiny’n pink bunny and pony material o’u cymharu â Saw III. Mae’n ddibwynt o waedlyd, ac mi fyddaf onest, bu bron imi chwydu yn ystod y chwarter awr agoriadol. Nid yw perfeddion a gwaed at fy nant yn y lleiaf, fel yr eglurais wythnos ddiwethaf. Bu imi fwynhau’r gyntaf yn y gyfres; yr ail nid cymaint ond yn falch fy mod wedi ei weld. Mi fedraf ddywedyd â’m llaw ar galon yr edifaraf weld y drydedd ffilm. Roeddwn i’n ypset iawn yn gadael, ac fe ges i noson annymunol iawn o gwsg neithiwr, wedi breuddwydio fy mod wedi cerdded i Langefni i brynu tŷ.

Er mwyn Duw, nad ewch i weled yr hwn ffilm.

Brêc

Mae hanner tymor arnom! Plant yn hapus, myfyrwyr yn hapus, addysgwyr yn hapus, tra bo’r gweddill ohonoch yn sdyc mewn swyddi lle na chewch wythnos o feddwi didrugaredd a llwyr. Esboniais y byddaf i’n aros o leiaf yn ychydig yn chwil o heno hyd at Ddydd Mercher. A syniad da ydyw mi gredaf.

Mi ddysgais fy ngwers gyntaf ddoe. Aeth o’n wych; a doedd ‘na ddim math o nerfau arna’ i. Rhoddodd hwnnw sioc a bŵst hyder imi. Oeddwn i angen hynny; yn gynharach yn yr wythnos doeddwn i ddim yn siŵr bod y peth dysgu ‘ma i mi, gwelwch. Erbyn hyn dw i’n eitha’ hapus dal ati a mynd ymlaen ac ymrwymo fy hun at rywbeth. Sy’n eitha’ da, achos byddwn i’m yn gwneud uffern o ddim arall ‘blaw am hynny.

Heno, mi af allan. Fe feddwaf am y tro cyntaf ers pythefnos. Methu disgwyl!

Atgofion

Ymwelais â’r hen flog am y tro cyntaf ers hydoedd dim ond rŵan.

Trist iawn ydwyf. Tair blynedd o’m mywyd … wedi mynd …

Y Llun yn UWIC

Henffych gyfeillion mân a mawr! Dim gymaint y rhai mawrion. Tueddol ydynt o beidio â gallu eistedd ar gadair cyfrifiadur canys fe’i melir ganddynt felly nas medrant ddarllen yr hwn flog wrthun. Er, os mai pris gordewdra ydyw peidio â medru darllen fy mlog, prin ei fod yn bris mawr.

Yn UWIC y bûm heddiw, yn chwerthin drwy’r dydd a chael hwyl fawr. Wyddwn i ddim os ydych chi’n ymwybodol o Clive Rowlands, ond mae’r dyn yn chwedl yn ei hun, ac wedi wythnos mewn ysgol uwchradd mae’r Llun yn rhywbeth i edrych ymlaen ato, gyda’r hen Clive yn codi gwên o hyd yn ddi-ffael. Efe ydi tonic fy jin, a mawr barch sydd gennyf ato.

Er hyn mae Dydd Llun yn ddiwrnod hollol ddiddefnydd, mewn gwirionedd, a phrin y dysgaf i ddim.

Sut bynnag, gyfeillion, rwy’n mynd allan heno. Wedi mynd i’r ysgol gyda phen mawr ar fy nghyntaf wythnos yna nid byddaf yn gwneud hynny eto, ond mynd am fwyd i fwyty Eidalaidd. Pen-blwydd Rhys ydyw, felly pen-blwydd hapus iddo fo. Dw i’n ffan fawr o fwyd Eidalaidd, er mi aiff a Tsieinîs â fy ffansi o bryd i’w gilydd. Fe ges i un neithiwr am y tro cyntaf ers hydoedd a sgỳm ydoedd, gyda bîff cnoillyd annifyr a llysiau caled. Er, mae’n siŵr nad oes diddordeb gennych chi erbyn hyn, nacoes?

Oni’n ama.

Ffarwel i fro fy mebyd

Wel mi ges i ddiwrnod anniddorol ddoe, o ystyried fy mod i adra’. Es i weld Nain, ac fe ddywedodd hithau ei bod hi’n meddwl fy mod i’n dod adra’r penwythnos yma, er na roddais i na neb wybod iddi. Conecshyn sydd gan Nain a fi, dachi’n gweld. Fodd bynnag, aeth hithau’n ymlaen i drafod teledu Cymraeg, ac esbonio bod Naw Tan Naw yn “rhaglen ddoniol ond lot o sôn am secs ynddo fo” a bod Tipit yn hwyl fawr i’w wylio. Eglurasai sut y mae’r gêm yn gweithio, a rhywsut llwyddodd i’w chyflwyno’n waeth nac ydyw mewn difri. Dawn sydd i Nain, yn wir; pe fyddai hithau’n ysgrifennu adolygiadau S4C byddwn ni gyd llawer mwy siomedig pan fyddai’n dod at y gwylio, dw i’n amau dim.

Typical fy mod innau wedi dod fyny ar y penwythnos bod rhyw hogan wedi cael ei herwgipio o Wrecsam a bo’r Heddlu yn cau Pesda allan o’r byd drwy archwilio pob un car sy’n mynd allan o’r pentref. Dydyn nhw heb f’archwilio i eto, er prin y dônt o hyd i ddim yn fy nghar ond am gwm cnoi a CD Dafydd Iwan. Boed y rheiny’n gryfder imi fentro’r daith lawr i’r ddinas fawr (wn i ddim pam fo pobl yn cyfeirio at Gaerdydd fel ‘y ddinas fawr ddrwg’. Nid mawr mo Caerdydd, a phrin ei bod yn ddinas mewn difri. Er, dydi hi’n sicr ddim yn ddrwg o’i chymharu â …. Wwwwww …. Sir Fôn? Heh heh. Weloch chi FYTH mo hynny’n dod, naddo?).

Sut bynnag, fe af drachefn i Gaerdydd heb weld na mynydd na llyn na chlogwyn tan y ‘Dolig. Hwyl fawr fro fy mebyd (does mab gennyf), fe’th welaf eto!

Rachub yn y glaw

“He’s an ugly little bloke, but humourous and clever”

-- Mam, am Ian Hislop


Mae rhywbeth adfywiol iawn am law'r Gogledd. Does gwair yng Nghaerdydd sydd mor ir, nac yn arogli cystal â gwair y Gogledd. A dydi hi ddim fel bo’r Gogledd yn wlypach na Chaerdydd: trwy’r wythnos mae hi ‘di bod yn dywydd crap yng Nghaerdydd, ac yn ôl adroddiadau cyson Mam a Nain yn eithaf braf yn y Gogledd. Wedyn dw i’n cyrraedd, ac mae’n newid byd.

Ydw, dw i’n ôl yn Rachub, cadarnle’r Gymraeg a smôcs rhad. Richmond, gan amlaf. Ond tu hwnt i’r pwynt hynny ydyw. Dw i’n falch o fod yn ôl. Mae mynd i’r ysgol yn llawer mwy blinedig i athro na disgybl, er cyn hwylused ydyw chwerthin am ben rhai o’r plant rhyfeddach, ymhyfrydu yn wir garedigrwydd a mwynder rhai, a blino ar y rhai trahaus ac anghynnes. Go damnia na chaf i eu henwi yma.

Felly dyna grynodeb byr ac eithaf aneglur o’m hanes diweddar ichwi. Byddaf yn dysgu fy ngwers gyntaf yr wythnos nesaf; ac er mai dim ond blwyddyn 7 y byddaf yn eu herio mae fy nerfau yn cael y gorau ohonof. Cefais freuddwyd, gwelwch, am fy ngwers gyntaf, ac fe fu’n rhaid imi weiddi nerth fy mhen a gyrru dau ddisgybl allan o’r dosbarth. Er mwyn Duw, na fydded hi fel’na go iawn.

Arfer

Mater o arfer ydi popeth ynde? Dw i wedi dechrau arfer gyda chodi yn y bore bach a mynd i'r ysgol, a llwydo gwneuthur brechdan imi fy hun cyn hynny, cael panad a afal. Ffycin pro.

A dywedyd y gwir dw i'n well na rhai am ddeffro. Mae Haydn Blin byth a beunydd yn cysgu, er ei fod yntau'n hen fyfyriwr diog sy ddim angen gwneud dim byd bellach efo'i fywyd. Mae yntau'n cysgu ar y funud, ac yn cysgu'n ormodol a fynta'n cae codi tan o leiaf 8 fel rheol.

Nid peth diog mo Ellen, ond fydda i'n gwneud pwynt o beidio cysylltu fy hun gormod gyda pobl sy'n bwyta melons beunydd. A iogwrt, er fy mod innau'n bwyta'n iach y dyddiau hyn. Er, eto, celwyddau noeth ydyw dy fod yn teneuo os dy fod yn bwyta'n iach. Dw i dal yn dew, a mae fy ngwallt yn teneuo, a minnau'n gyffredinol llai ddeniadol pob dydd a dywedyd y gwir ichwi efo'n sbecdols a'm coes giami. Ooooh.

Dw i'n mynd adra am y penwythnos, am y tro olaf cyn y Nadolig. Efallai bod bywyd mwy diddorol fyny fan 'na ar y funud 'na fama. Gawn ni weld.

Pam dw i'n gwneud hyn imi fy hun?

Dywedyd ydwyf am yr hwn ffilm newydd y Texas Chainsaw Massacre: The Beginning. Os weloch chi'r un gyntaf fyddwch chi'n cofio bod o'n eithaf sgymaidd ei naws, ac mae hwn cryn dipyn yn waeth. Champion; mae hynny'n ffein. Ond nid imi.

Y mae dau math o bobl dachi'n gweld, pan y daw hi at ffilmiau arswyd. Y cyntaf ydi'r rhai sydd yn ffricio allan gyda rhai seicolegol, a'r ail ydi'r rhai nad ydynt yn medru handlo gwaed a darnau randym o gyrff yn cael ei dorri ffwrdd. Mi fedraf innau ddelio gyda rhai seicolegol yn llwyr: bosib iawn mai dyna'n hoff genre (blaw am ffantasi: caru ffantasi), ond pan ddaw hi'n at waed dw i'n un eitha gwael. Y broblem yw nid hynny, ond y ffaith fy mod i'n argyhoeddi fy hun fy mod i'n hoff o'r genre, mynd i'r sinema a theimlo'n ofnadwy wrth gerdded allan.

Dyna sut deimlais i neithiwr gyda'r TCM:TB. Roedd, wrth gwrs, digon o ffilmiau eraill, ond roeddwn i'n eithaf penderfynol o wylio ffilm 'sydd am fy nychryn', felly llwyddiant o noson ydoedd o ran hynny. Casau llwyddiant o noson.

Byw am y Penwythnos

Addewais fy hun, wedi wythnos caled, ac yn aml annifyr o waith, y byddwn yn byw er mwyn y penwythnosau, sef meddwi nos Wener, nos Sadwrn a slobio ddydd Sul. Wedi'r penwythnos yma dw i'n eithaf digalon.

Nos Wener mi arhosais yn ty efo cans, yn gwylio pethau erchyll fel 'Tipit' a '9 Tan 9'. Roeddwn i'n gwely erbyn tua 11. Nos Sadwrn, roeddwn i'n edrych ymlaen at fynd allan, ond mi gesi cans a pheidiais a symud. Gwely erbyn tua 11. Ac rwan mai'n ddydd Sul ac yn ddydd o slobian, er fy mod i wedi cael mwy na digon o wneud hynny.

Yn wir, os dyma weithio, sef 5 dydd o waith a dau ddydd o aros mewn, gwaeth imi drengi yn awr. Dyma'r tro cyntaf ers sbel fy mod i wedi ysgrifennu blog am ddiflastdod. Ond mae'n waeth.

Cefais i freuddwyd neithiwr, am y wers gyntaf. Roeddwn yn hyderys ond gwnes ddim ond gweiddi, a gyrru plant allan o'r dosbarth a'u cael nhw'n dweud eu bod nhw'n meddwl fy mod i'n cwl cyn y wers yma. Hynod, hynod anamserol, os ca i ddweud.

Y Blinedigaeth

Pan mae rhywun yn codi am 6.50 bob bora maen nhw'n dechrau blino. Dw i'n flinedig, a minnau'n codi bryd hynny. Buan iawn bu imi sylweddoli bod gweithio yn joban flinedig, sy'n sugo'r egni ohonat. Mae'n waeth i athrawon: mynd adra, marcio, cywiro a.y.b. Ond mae o cyn waethed os ydach chi'n gwneud dim ond arsylwi bum gwers y diwrnod. Nid yw arsylwi, sef eistedd yng nghornel y dosbarth yn cymryd hynny o nodiadau a fedrwch, yn hwyl. O gwbl. Ond bydd y rhai ohonoch sydd wedi bod, neu yn, gwneud cwrs dysgu yn gwybod ei fod hi'n well o lawer na'r syniad o ddysgu y wers gyntaf. Dw i'n giakku brics.

Ches i fawr o gwsg neithiwr, er fy mod i'n fy ngwely cyn ddeg. Mi ddeffroais am tua hanner 'di un yn poeri bob mathia o stwff brown allan lawr y toiled. Poeri, nid chwydu, cofiwch, a minnau bron a thagu wrth wneud. Tybed beth ydyw? Ymwared a gwybodaeth y dydd, mi dybiaf. Neu gwario gormod o amser ynghanol mwg. Wyddwn i ddim.

Ofnadwy

Yn ddiweddar mae 'ofnadwy' yn air yr wyf yn ei defnyddio'n aml. Wn i ddim pam, ychwaith. A 'gwych'. Eithaf ofnadwy ydoedd heddiw, fodd bynnag, yn eistedd unwaith eto yn UWIC yn dysgu diawl o ddim byd, ond chwerthin ar y ffaith bod gan Llinos ddau bry cop yn ei gwallt. A ffwrdd a fi eto i'r ysgol yfory.

Dw i'n hynod flinedig. Neithiwr roedden ni draw yng nghartref y genod yn gwylio 'Top Gun', a buan iawn y bu imi sylweddoli nad yw'r ffilm yn gwneud fawr o synnwyr i neb.

Wedyn mi es i'r gwely a chysgu. Diwedd arni.

Noson a Diwrnod Anniddorol

Roedd yn ddiwrnod annifyr. Gêm ofnadwy, a'r stadiwm yn ddistaw iawn. Dwi byth, yn fy myw, wedi teimlo cyn waethed wedi gêm o unrhyw math o'r blaen. Oeddwn i'n disgwyl inni guro. Ond dyna ni, mae timau Cymru wastad yn ein gadael ni lawr pan ein bod ni'n disgwyl rhywbeth ohonynt.

Felly fe'r oeddwn innau braidd yn anhapus am weddill y diwrnod. Dw i'n un o'r pobl 'na sy'n ypsetio os mae Cymru'n colli ac mae'n sbwylio fy nos. Felly dan fy sang oeddwn yng Nghlwb Ifor a phob pa le bynnag arall yr oeddwn.

Trist oeddwn hefyd na ddigwyddodd fawr o ddim a wyddwn i amdano yn ystod y nos. Hynny yw, nis cofiaf; meddw oedd fy mhryd a gwedd. Er hyn, bu imi fwynhau'r carioci yn y Model Inn yn fawr iawn, a ni'm teflid o Glwb Ifor ond mi adawais yn fuan. Oeddwn i'n flinedig, a chefais Whopper ar y ffordd adref; sy'n eithaf od achos dw i'm yn hoff iawn o Burger King, na mayonnaise, na Whoppers.

Yr hwn fore mae'r blas yn fy ngheg ohono, yn ogystal a blas bob math o bethau nad ydwyf yn sicr ar hyn o bryd beth ydynt. Mae cwrw yno. Efallai ffag neu ddau. Fodca wrth y wisdom teeth. A chwd. Lot o chwd.

Yn ol ar-lein!

Mae'n rhyddhad ond yn Newport Street mae yn awr ryngrwyd, a mi fedraf flogio yn awr cyn gymaint a mynnwn! Mwynhau'r ysgol uwchradd hyd yn hun. Mwy i ddod nawr ac yn y man!