Eryrod Pasteiog

Roedd y dail yn hynod o wyrdd y bore hwnnw, a ddylwn i ddim fod wedi synnu achos mae dail fel arfer yn wyrdd, felly synnais i ddim. Roedd yn ymateb call. Ni ŵyr y lliaws fod, fel rheol, fwy o ddail ar goeden nag sydd i goeden foncyffion. Ond fe fûm innau wastad yn un sylwgar, yn un gân o flaen y gweddill, a dyna pam nad oes neb yn fy hoffi, ac yn taflu ataf wrthrychau lu, boed yn gerrig, yn gyllyll neu’n gadeiriau ac unwaith stôl odro. Fe’i cedwais a’i defnyddio at ei phriod fwriad. Does gen i ddim buwch felly smaliais.

Stôl ar ôl,
Ar ôl mae stôl,
Ond be ddaw wedyn?
Sosej rôl.

Roeddwn fardd ym more glas fy llencyndod gynt.

Sosej rôl yn

RHEIBUS
fel eryr
pasteiog.

Ydi, mae’r hen chwedlau’n wir. Beirdd ddoe yw’r bwytwyr mawr; ac ar ôl oes o gynganeddu, hen gelf na ddeall neb ac na ddiolch neb amdani eithr cynganeddwyr, gan draflyncu cywyddau ânt dew gan swmp eu gallu; archwilient finiau’r archfarchnadoedd yn eu blys am englynion newydd ond methiant ddaw iddynt bob un oherwydd ni chewch mewn archfarchnad farddoniaeth a dyna pam fod Mei Mac bellach yn ugain stôn ac ni fydd yn gadael ei dŷ mwyach ond i odli.

Nid oes yn rhaid i feirdd penrhydd odli felly maen nhw’n dewach fyth fel rheol.

Ond methu’r pwynt ydwyf – yn ôl ato. Cerddais ar droeon i lawr y lôn fach tua’r ffridd brudd, grimp gan sychder, lle gwelsai’r hynafiaid ryfeddod yn y rhedyn a gwirionedd yn yr wybren faith gynt oddi fry; ac ynddi sêr gwib rif y gwlith yn ... gwibio.

Welais i mo hynny erioed, ond mi welais yno Dewi Llwyd, ac mi wn fod Dewi Llwyd yn licio wy wedi’i ffrio achos mi fydd weithiau’n gwisgo wy wedi’i ffrio am ei ben fel het, fel rockstar y werin bobl. Aethpwyd ag ef i’r ddalfa am fod rhaid; ofnai’r plant ei benwisg ac fe’i hymosodwyd arno gan wylanod a chan gathod, yn ffyrnig eisiau wy. Heidiodd am ei gylch bryfaid a rhedodd oddi wrthynt nerth ei draed ac yn wylofain – rhedodd i fyny’r bryn a lawr i’r glyn, rhwng yr eithin a’r grug a’r Melyn Mair, i geisio’u gwaredu, nes dod i orweddian yn lwmp di-anadl ar weiriau’r wern. Erbyn hynny, roedd yr wy wedi hen ddisgyn oddi ar ei ben gyda’r holl redeg, ac ar ôl hel ei feddyliau am ei ddiwrnod diweddaraf, ymlusgai’n wrthodedig tua thre, cyn parhau â’r cylch dieflig eto drannoeth.

Bu farw Dewi Llwyd yn ddeunaw oed. 

Penderfyniad ac Ewyllys

Yr hyn yr aethpwyd yn unfrydol i'w brynu:
Baguettes
Peth dal llestri wrth iddynt sychu

Y pethau eraill cwbl ddiangen a gafwyd:
Tri phaced o greision
Dau baced o Babybells
Bisgedi Rich Tea
Dau frwsh golchi llestri
Bylb
Tun o ffa pob
Peth dal cyllyll a ffyrc wrth iddynt sychu

Canlyniad siomedig

Ydi wir

Lladd trychfilod

Dwi heb flogio fawr ddim fis dwytha oherwydd mynadd. Unwaith yr aiff rhywun i’r arfer o beidio â blogio hawdd ydi bodloni ar hynny. A minnau wedi bod yn brysurach yn Ionawr 2011 na’r un Ionawr arall ers cyn cof, er i fod yn onast dwi’m hyd yn oed yn cofio llynadd, wnaeth hi fawr o les i ‘nhymer ar y cyfan, a ddaru mi ddim mwynhau’r mis, yn ôl f’arfer, er i mi fwynhau bron bopeth a wnes. Ond dyna ni, styfnig dwi, ac wedi dweud na bawn yn mwynhau Ionawr do’n i fyth am wneud pa beth bynnag a wneuthum.

Felly call fyddai dweud ar ddechrau Chwefror y bydda i’n mwynhau. Dibynna llawer ar y rygbi. Mi all fy nhymer, a’r noson yn benodol, gael eu heffeithio’n ddirfawr gan ganlyniad rygbi. Os collwn ni nos Wener fydda i ddim allan yn hir. Mae’n gas gen i golli, sy’n drist achos dwi’m yn ennill fawr o’m byd. Yr unig beth fydda i’n ei ennill fydd gemau Monopoli wrth chwarae efo’r teulu, ond mi ellir yn hawdd gymharu hynny ag ennill gêm o ‘bwy sy’n mynd i ladd pwy yn gynta’ gydag unrhyw bry cop sy’n meiddio dod i ‘nhŷ i.

Fi sy’n ennill y gêm honno bob tro, afraid dweud, neu hyd yn hyn o leiaf. Gas gen i drychfilod. Sgen i mo’u hofn nhw, heblaw am gnonod sy’n troi arna i, ond os wela i un acw mi fydd y diawl farw oni lwydda ddianc dan y carped.

Ro’n i’n ofnadwy o gas pan yn hogyn bach (wel, iau – bach fydda i fyth rŵan). Doedd fawr fwy o ddileit yn fy mywyd na thynnu coesau dadilonglegs i gyd i ffwrdd a gweld pa mor bell y gallai fflio. A phan fu gan Nain ganhwyllau yn yr ardd, gwae’r trychfil a welswn oherwydd y câi farwolaeth danllyd anochel.

‘Sdim rhyfedd fy mod i fel ydw i.

Dyma'r bywyd i mi

A dyma fi'n cael diwrnod bach i ffwrdd. Dwi'n ista mewn yn rhynnu efo blanced drosof achos dwi'n ormod o fasdad cynnil i roi'r gwres ymlaen. Dwi wedi bwyta tiwb cyfan i Bringyls ac wedi gwylio tair awr o Judge Judy ar ITV2 a CBS.

Ac ma rhai pobol yn fy ngalw i'n gomon, wir!

Y ffish a'r ffingar

Ro’n i’n cerdded yng nghanol y brifddinas ac mi aroglai’r Aes fel ffishffingars. Myfi a wn, o gerdded gangwaith y ffordd honno, nad oes na ffish na ffingar yno. Wel oce mae ‘na lot o ffingars yno h.y. bysedd ond fawr o ffish, heblaw o’r bwyty pysgod yno ac efallai’r farchnad i fyny’r ffordd fymryn. So, i grynhoi, mae ‘na lot o ffish a lot o ffingars (O.N. mae ‘na le yn Sir Fôn o’r enw Ffingar) yn yr Aes ond fawr ddim ffishffingars a llai fyth arogl ffishffingars.

Ond mi o’dd ‘na heddiw.

Rôl

Do'n i'm yn meddwl ei bod yn bosibl cael porc rôl heb fara, ond mi gewch yn farchnad Caerdydd.

Wîyrd ia.

Er bod fy ngwefusau i'n sych dwi dal ddim am brynu lypsol

Nadw i wir.

Problem sŵp a'i berthnasedd â chlyfrwch a bod yn wybodus

Ydw, ydw, mi wn, dwi’n glyfrach o bethwmbrath na chi. Wel, mewn difrif, dydw i ddim yn glyfar, ond dwi yn wybodus iawn, wyddoch. Mae ‘na wahaniaeth enfawr, yn fy marn i, rhwng bod yn wybodus a bod yn glyfar – a’r cyntaf ydw i. Yn gryno, fe ŵyr rhywun gwybodus lot o bethau, boed hwythau’n ffeithiau, ystadegau, hanes ac ati. Does angen fawr o allu ar rywun i wneud hynny, a rhywun felly dwi, hynny yw dwi’n eitha handi i gael ar y tîm cwis.

Ond mae rhywun clyfar, welwch chi, yn dallt yr hyn mae o’n ei wybod. Er enghraifft, gall rhywun wybod sut mae cynganeddu - dwi’n dallt y gynghanedd mynd diân - ond nid pawb sy’n dallt cynganeddion hyd allu eu llunio. Un peth ydi gwybod be ‘di damcaniaeth, peth arall ei dallt hi.

Ond dyn nis esblyga ond am rai rhyfeddodau. Datguddiad ddaeth i’m rhan wythnos diwethaf - clyfrwch. Yn ddiweddar, mae ‘na ambell fwyd na hoffais mohonynt gynt ond sy’n apelio ataf erbyn hyn, a hynny’n digwydd yn ddirybudd. Y cyntaf oedd eog wedi’i fygu. Y diweddaraf, sŵp tomato. Arferais garu sŵp tomato, ond eshi off y peth am flynyddoedd lawer, tan lai na phythefnos nôl. Mi apeliodd ataf ac mi ges ‘chydig.

Ceir problem gyda sŵp a chawl weithiau. Gall bara fod yn eitha pathetig a disgyn i mewn i’r sŵp. Rŵan, efallai dydi hyn ddim yn broblem, i’r fath raddau dwi’m yn gwbod sut na pham ffwc dwi’n sgwennu blog am y peth (ond fe wyddoch erbyn hyn mai dyma’r mân bethau cachlyd y sonnir amdanynt yma’n bennaf), ond mae’n broblem i mi.

Felly pa ddull y mabwysiadwyd arno i ddatrys y broblem?

Tost. Defnyddio tost yn lle bara. 276 o eiriau’n ddiweddarach a dyna’r unig beth ro’n i isio’i ddeud rili. Bet bo chdi’n difaru darllen rŵan!

Tywyllwch y boreau

Ydach chi wedi sylweddoli pa mor dywyll ydi’r boreau erbyn hyn? Fe’m tarwyd wythnos diwethaf gan hynny, ond mae’n waeth yr wythnos hon ac mi fydd yn waeth yr wythnos nesaf efo’r clociau yn mynd am eu hôl.

Mae fy nheimladau parthed dyfodiad y gaeaf a thywyllu’r dydd a’r nos yn gymysg iawn. Mae’n erchyll yn y bora. Mae’r ysgogiad i godi a mynd i’r gwaith, sy’n gymhedrol ar y gorau o adegau i’r rhan fwyaf helaeth o bobl, yn enwedig y pethau afiachus hynny sy’n gweithio’n Macdonald, yn cilio fwy fyth. Mae’r snooze yn cael mwy o ddefnydd, a chan fod y ddaear heb gael cyfle i gynhesu, afraid dweud mae hi’n oerach.

I hen sinach fel fi mae’n anoddach byth. Fel rhywun sy’n casáu talu ei filiau mi fyddaf yn llawn gwrthod gosod y gwres arnodd am y bora, sy’n golygu bod y tŷ, sy’n rhewllyd ar y gorau o adegau, yn rhewllyd. Teimla rhywun ei fod yn gwneud popeth yn ara’ deg. Wn i ddim amdanoch chi, ond un o’r teimladau sy’n gyrru ias lawr fy nghefn, yn eironig braidd yn llythrennol hefyd, yw rhoi crys oer amdanaf. Nid o reidrwyd jyst ben bora chwaith, ond mae’n waeth yn y bora.

Ta waeth ‘rhen hogia, problem arall sy gen i cyn mynd i’r gwaith ydi beth i wylio ar y teledu. Fel rheol bydda i’n gwylio BBC News i weld newyddion Cymru a’r newyddion chwaraeon, cyn troi sianel, fwy na thebyg i wylio Cyw neu Braniac (‘dach chi’n fy nabod ddigon erbyn hyn i wybod nad jôc ydi honno) cyn stryffaglu i’r gwaith, fel arfer gan fod yn bur anghwrtais efo pobl Metro ar y ffordd. Ydi, mae’r arfer hwnnw’n parhau.

Gyda llaw, o ran cyfres Proffwydo 2010 (dwi’n gwybod ei bod yn drist iawn fy mod yn rhoi enw sy’n ymdebygu i raglen ffuglen wyddonol fyrdymor ac erchyll ar S4C i’r gyfres o erthyglau ond tyff) croeso i chi awgrymu sedd i mi fwrw golwg arni nesaf. Wedi’r cyfan, chi yw’r meistri, fi di’r French maid.

Wythnos Pedwar Diwrnod

Dwi heb â chwyno i chi, yng ngwir ystyr y gair hwnnw yng nghyd-destun y blog hwn, ers talwm, ac mi fedraf sicrhau y bydd y gŵyn hon yn un a fydd yn peri i rai ohonoch wylltio oherwydd maint ei dibwysedd.

Dwi ddim yn licio wythnosau gwaith pedwar diwrnod.

Wir-yr rŵan, mae rhywbeth am wythnosau gŵyl y banc sy’n peri penbleth enfawr yn fy mhen i’r fath raddau erbyn y Gwener fydda i’n diawlio y cawsom ddiwrnod o’r gwaith yn y lle cyntaf. Ond gadewch i mi esbonio, dyna’r lleiaf yr wy’n ei haeddu. A dywedyd y gwir y mwyaf dwi’n ei haeddu ydi pizza ac mi a sglaffiwn un pe’i cawn, ac mae croeso i chi roi pizza i mi os hoffech, ond y lleiaf dwi’n ei haeddu ydi rhoi esboniad.

Ylwch, gwir y mater ydi bod diwrnod gwaith sy’n bedwar diwrnod o hyd, a hynny o ganlyniad uniongyrchol i golli dydd Llun, yn teimlo’n ddiawl o lot hirach nag wythnos arferol. Nid y fi, hyd eithaf fy nallt, ydi’r unig un a gred hyn hefyd. Am ryw reswm, mae colli dydd Llun yn gwneud gweddill yr wythnos yn slog.

Wedi pendroni, ac yn wir i raddau mor isel y gallaf ond jyst hawlio defnyddio’r gair hwnnw, deuthum i’r casgliad mathemategol. I mi mae hyn yn gryn ddatguddiad, achos dwi byth wedi ateb dim byd o’r blaen gyda mathemateg, yn bennaf achos ei fod yn ddibwys. Fydd ‘na ddim dadl am hynny fan hyn, mae mathemateg yn dda i ddim, ac, o ran pynciau ysgol, yn haeddu bod ar yr un pentwr â thebyg bynciau iwsles megis technoleg dylunio, astudiaethau cyfryngol ac, afraid dweud, Saesneg.

Ond dyma’r esboniad fathemategol, wele’r bold yn ganran o’r wythnos sydd wedi mynd heibio mewn wythnos pedwar diwrnod; ac mewn wythnos arferol, ffont arferol.

Llun: 20%/-
Mawrth: 40%/25%
Mercher: 60%/50%
Iau: 80%/75%
hanner ffordd drwy ddydd Gwener: 90%/87.5%

Wele, nid tan olaf eiliadau dydd Gwener y mae gweithio wythnos pedwar diwrnod yn gymharol yr un fath ag wythnos arferol o ran faint a gwblheid, felly yn bur anochel fe fydd yn teimlo’n hirach. Gwir ganlyniad hyn ydi fod mod naill ai’n athrylith neu’n unigolyn ofnadwy o drist.

Er mwyn i ni beidio â checru, ddywedwn ni athrylith.

Mae fy mheiriant golchi yn bwyta fy sanau

Mae’r byd hwn yn llawn hud. Hyd yn oed yn ei fodernrwydd bondigrybwyll mae dirgelwch i’w gael yn y mannau tywyll. Y fan dywyll yr wyf yn cyfeirio ati yw peiriannau golchi. Ai fi ydi’r unig un sydd ddim yn dallt, yn enw’r Tad a’r Mab a’r Ysbryd Glân, sut ar wyneb y ddaear y gellir rhoi rhif penodol o hosanau i mewn i beiriant golchi a chael llai yn ôl?

Digwyddodd hynny ddoe, ac nid am y tro cyntaf. Wn i ddim, er racio ‘mrêns hyd syrffed, sut y mae’n digwydd. Rŵan, o’r holl ledrith a rhyfeddodd a roddodd y Tad Mawr ar y ddaear, dwi’n gwbl argyhoeddedig na fwriadodd i’r peiriant golchi fod yn destun dirgelwch parthed hosanau, ond dyna ydyw o’m rhan i. Faint o sanau a gollwyd i’r bwystfil wrth y sinc ni wn – mae rhywun yn gwybod rhywbeth nad ydw i, mae’n rhaid (mae lot o bobl yn gwybod pethau nad ydw i, wrth gwrs).

Mae’n gas gen i olchi dillad. Os bydda i’n mynd i Rachub dwi o hyd yn fy henaint yn gwneud siŵr bod ‘na ddigon o ddillad budur yn dod efo fi. Mae pob rhan o olchi dillad yn orchwyl blinedig. Casglu’r cyfan drewsawr a’i roi yn y peiriant, ei dynnu (a gweld beth ddaw allan), ei osod ar y lein, wedyn mai’n bwrw glaw, wedyn ei roi yn y tymbl a digio wrth feddwl faint o drydan y mae hwnnw’n ei ddefnyddio, ac yna smwddio.

Fedra i ddim smwddio, a dwi ddim yn golygu sefyll wrth y bar min nos yn wincio ar dargedau. Na, bydd fy nillad i, waeth faint o ymdrech a roddaf i mewn i smwddio, yn parhau’n ddigon crintachlyd ar y cyfan, yn benodol trowsysau a chrysau. Gallwch weld o olwg dyn a all smwddio ai peidio, a gwn fod hynny y tu hwnt i’m dawn. Pe bai gen i ddigon o arian byddwn i’n cael rhywun arall i’w gwneud. Y broblem ydi mae pawb dwi’n eu nabod yn edrych cyn waethed â mi, a gwaeth mewn sawl achos, felly mi fyddai’n ddibwynt. Hidia befo, fues i fyth yn un am edrych yn drwsiadus p’un bynnag.

Monktastic

Dwnim sut y des ar drws hwn ond mae'n od.

Blogiwr Sâl

Dwi ddim wedi bod yn flogiwr da yr wythnos hon, ond dwi wedi bod yn flogiwr sâl. Fel arfer mae gen i system imiwnedd gref, ond pan mae hi ar chwâl mai ‘di cachu arna i. Yn wir, dwi wedi bod yn tagu gymaint dros y dyddiau diwethaf fel bod fy asennau yn brifo ar y diawl ac yn gyson, a ‘sgen i ddim llais erbyn hyn sy’n gwbl drasig. A dwi bron yn sicr fy mod wedi cael haint gan Lowri Dwd sy jyst yn codi cywilydd arna i.

A dwi ddim yn licio Obama achos mae’n sleimllyd ac mae’r diawl am ennill, mae hynny’n gwneud i mi deimlo’n sâl, y sleimbeth iddo. Gas gen i bobl savvy, yn benodol oherwydd nad ydw i gant y cant ynghylch ystyr y gair, a gwleidyddion selebriti. A choeliwch ai peidio, dwi ddim actiwli yn ymddiried yn Obama.

Dwi’n mynd am McCain achos mae’n hen a methu codi’i freichiau ac mae Sarah Palin yn ddoniol ei diffyg ymennydd (ac ydw dwi’n ei ffansio mymryn). Ia, yn y lleiafrif wyf yn hyn o beth, ond mae Ceren yn cytuno.

Sôn am Ceren fe aeth y ddau ohonom i’r dyfodol echnos. Cawsom sgwrs fideo gyda’n gilydd ar ein ffonau symudol. Pa mor cŵl ydi hynny? Roedden ni’n gallu gweld ein gilydd a phopeth. Chwe blynedd nôl roedd gen i ffôn Nokia efo cês Draig Goch arno oedd yn mynd bîb-bîb pan oedd rhywun yn ffonio. Mae’n eithaf sgeri meddwl beth y bydd ffonau yn gallu gwneud yn y dyfodol. Dwi’n gobeithio panad.

Angenfilod

A, na, nid sôn am boblogaeth Rhuthun ydw i.

Amser maith yn ôl, pan oedd y dail yn wyrddach a’r eira’n disgyn yn y gaeaf a He-Man yn rhan annatod o fywyd, roeddwn fachgen; di-hid a diniwed cyn i mi ddallt y byd a’i bethau (dwi’m yn dallt lot o’r cyfryw bethau o hyd, fel safleoedd rygbi a sut llwyddodd fy ffrind annifyr Ellen gamgymryd drafftiau am wyddbwyll nos Sadwrn).

Creais yn fy meddwl fydoedd a phobloedd ac ieithoedd eraill - ychydig fel Tolkien heb yr athrylith na’r ddawn ysgrifennu, ac roedd angenfilod bob amser yn fy niddori. Roeddwn i’n arfer casglu Monsters in my Pocket, gan feddu ar sawl set ohonynt, ac wrth fy modd yn darllen y frawddeg fechan wrth bob bwystfil, y Minotawr, y Fedwsa, Gwrachod, yr Ellyll, Fampirod, y Griffin, y Dewin, y Blaidd-ddyn, Angharad Mair - enwch unrhyw un a fynnwch ac roeddwn wrth fy modd, a byth ers hynny dwi’n licio straeon am anghenfilod mytholegol.

Mae dau o Gymru sydd wastad wedi fy swyno rhywfaint, sef Gwrach-y-rhibyn (mae ‘na lun o Wrach-y-rhibyn ar y flog hon yn rhywle) a Chŵn Annwn. Mae’r straeon am Gŵn Annwn a myth y ‘cŵn duon’ yn rhemp ar Ynys Prydain ac yn rhai o’r rhai mwyaf arswydus y gellir eu clywed, ac mewn sawl rhan fwy gwledig yn parhau. Mae gen i feddwl agored iawn ar bethau uwchnaturiol, a mynnaf hyd heddiw i mi weld rhywbeth sy’n parhau i wneud i mi deimlo’n ofnadwy o anghyfforddus (yn debyg i Hwylio’r Noson Lawen - dwi o fewn trwch blewyn i ddadymgysylltu’n llwyr â’r iaith Gymraeg ar ôl gweld y shait ‘na).


Ond byddaf yn licio meddwl bod gwraidd i bob stori, a dydw i ddim yn credu am eiliad y gall rhesymeg a gwyddoniaeth egluro popeth, ac i bob pwrpas mae popeth yn para ac yn wir tra bod pobl yn credu ynddynt. Heblaw am dylwyth teg, wrth gwrs.

Angenfilod

A, na, nid sôn am boblogaeth Rhuthun ydw i.

Amser maith yn ôl, pan oedd y dail yr wyrddach a’r eira’n disgyn yn y gaeaf a He-Man yn rhan annatod o fywyd, roeddwn fachgen; di-hid a diniwed cyn i mi ddallt y byd a’i bethau (dwi’m yn dallt lot o’r cyfryw bethau o hyd, fel safleoedd rygbi a sut llwyddodd fy ffrind annifyr Ellen gamgymryd drafftiau am wyddbwyll nos Sadwrn).

Creais yn fy meddwl fydoedd a phobloedd ac ieithoedd eraill - ychydig fel Tolkien heb yr athrylith na’r ddawn ysgrifennu, ac roedd angenfilod bob amser yn fy niddori. Roeddwn i’n arfer casglu Monsters in my Pocket, gan feddu ar sawl set ohonynt, ac wrth fy modd yn darllen y frawddeg fechan wrth bob bwystfil, y Minotawr, y Fedwsa, Gwrachod, yr Ellyll, Fampirod, y Griffin, y Dewin, y Blaidd-ddyn, Angharad Mair - enwch unrhyw un a fynnwch ac roeddwn wrth fy modd, a byth ers hynny dwi’n licio straeon am anghenfilod mytholegol.

Mae dau o Gymru sydd wastad wedi fy swyno rhywfaint, sef Gwrach-y-rhibyn (mae ‘na lun o Wrach-y-rhibyn ar y flog hon yn rhywle) a Chŵn Annwn. Mae’r straeon am Gŵn Annwn a myth y ‘cŵn duon’ yn rhemp ar Ynys Prydain ac yn rhai o’r rhai mwyaf arswydus y gellir eu clywed, ac mewn sawl rhan fwy gwledig yn parhau. Mae gen i feddwl agored iawn ar bethau uwchnaturiol, a mynnaf hyd heddiw i mi weld rhywbeth sy’n parhau i wneud i mi deimlo’n ofnadwy o anghyfforddus (yn debyg i Hwylio’r Noson Lawen - dwi o fewn trwch blewyn i ddadymgysylltu’n llwyr â’r iaith Gymraeg ar ôl gweld y shait ‘na).

Ond byddaf yn licio meddwl bod gwraidd i bob stori, a dydw i ddim yn credu am eiliad y gall rhesymeg a gwyddoniaeth egluro popeth, ac i bob pwrpas mae popeth yn para ac yn wir tra bod pobl yn credu ynddynt. Heblaw am dylwyth teg, wrth gwrs.

Life in Cold Blood: meddyliau cyfieithydd ac athro'r Gymraeg

Anwiredd top shelff go iawn byddai dweud fy mod i a’m cyfeillion niferus prin yn bobl aeddfed. Os erioed y bu i chi ystyried beth y mae cyfieithwyr ac athrawon Cymraeg yn anfon nodau bodyn i’w gilydd amdan wrth wylio Life in Cold Blood pump awr i ffwrdd o’u gilydd, nad ystyriwch fwyach. Dyma’r ateb.

Yr Athro Cymraeg: Ti’n lungfish
Y Cyfieithydd: O’n i’n gwbod sa chdi methu atal dy hun rhag cysylltu efo fi yn ystod y rhaglen. Eniwe, ti’n Giant Salamander.
Cyf: Ti’n wafftio fferomons ar Haydn
Ath: Dyna chdi’n dod ar Oral
Ath: Ti fo fishy ancestry
Cyf: Dw o DDIM yn perthyn i dy dylwyth ffiaidd
Cyf: Chdi’n hela!
Ath: Tin slimy salamander
Cyf: Haha! Welish i hwnna’n dod o filltir!
Cyf: Ti efo little blind family!
Ath: Chdi
Ath: Kinch a Llinos
Cyf: Hogan nobl
Cyf: Dyna swni’n neud i chdi
Ath: Dwyn fi. Ti’n gê.
Cyf: Ti’n mynd i bartis fel hynna.