Mae’r Bae yn lle iawn i fynd am ychydig o ddiwrnodau; yn wir, mae fflat Haydn yn un hynod braf, ac mae’n eithaf amlwg bod ei oriau maith (iawn) o flaen Grand Designs a Location, Location, Location wedi talu ar eu canfed o ran ei sgiliau cynllunio mewnol. Serch hyn, nid fanno mo’r lle i mi. Mae ‘na deimlad ‘allan ohoni’ draw yn y Bae; mae’n bell ac yn unig, a dim yn cysylltu gyda gweddill Caerdydd rhywsut. Wn i ddim beth i wneud ond gwylio’r teledu a bwyta creision. Nid fy mod i’n honni y bydd pethau’n well yn Grangetown ond Duw.
Felly ar y funud dw i’n ddi-wraidd ac yn teimlo ar goll i’r eithaf, ac mae hynny’n rhywbeth nad ydw i wedi ei brofi o’r blaen a dw i ddim yn ei hoffi o gwbl. Dw i’n meddwl bod yr ansicrwydd tŷ wedi cyfrannu’n helaeth at hynny a’r awch dwfn diweddar am fynd yn ôl i’r Gogledd. Dw i’n gwybod yn iawn nad ydw i’n barod i wneud hynny eto, ond mae hi dal yno, yng nghefn fy mhen yn crafu ac yn trosi. Wrth edrych allan ar y Bae neithiwr rhyfedd oedd i mi sylweddol nad oeddwn i cweit yn cofio sut bethau oedd sêr – rhywbeth na chewch chi yng Nghaerdydd.
Felly dw i wedi penderfynu mynd i’r Gogledd am benwythnos i fodloni’r awch blinderog a gwyllt, oni bai y caf i fynd i Grangetown erbyn hynny, er nad yw’n debygol yn y lleiaf. Dw i’n teimlo’r un mor hallt ac isel a’r Iwerydd ar y funud, er ddim cweit mor wlyb. Sy’n syndod â hithau’n bwrw cymaint.
Nessun commento:
Posta un commento