Fel un sy’n mwynhau rhaglenni dogfen yn fawr ar y cyfan roedd yn braf gweld cyfres gystal ag Iolo ac Indiaid America ar S4C, a ddaeth i ben neithiwr. Ar y cyfan, mae rhaglenni dogfen yn un o gryfderau’r Sianel - er i mi gofio un eithaf dibwrpas ar asprin flynyddoedd yn ôl - ac nid siom mo’r gyfres hon.
Do’n i ddim yn siŵr ai Iolo Williams oedd y person perffaith i gyflwyno’r daith o amgylch llwythau brodorol America – ac er fy mod i o hyd heb f’argyhoeddi yn hynny o beth rhaid dweud iddo wneud joban dda ohoni. Gellid dadlau mai dyma’r math o raglen y byddai’n dda cael wyneb newydd yn ei chyflwyno, ond chwilio am dyllau ydw i yn dweud hynny.
Roedd y gwaith camera a’r cynhyrchu yn wych ar y cyfan, a dwi’n meddwl i gymysgedd da o lwythau gael eu dewis, o sefyllfa druenus braidd y Blackfoot, i sefyllfa gref y Cree a’r Mi’kmaq. Roedd yn amlwg yn bosibl gwneud cymariaethau â Chymru â phob llwyth, yn dda neu’n ddrwg. Roedd rhai, fel y Blackfoot a’r Navajo, bron wedi colli eu hiaith, tra bod Cree a Mi’kmaq yn ieithoedd cymunedol. Roedd rhai wedi fwy neu lai golli eu diwylliant, ac eraill yn dal i gadw’n driw ato (yn aml mae’r rhai a gadwant eu hiaith wedi anghofio eu traddodiadau i raddau helaeth). Ta waeth, gwelwyd trawsdoriad da, nid oedd y cyfan yn fêl nac yn gymylau duon.
Yn fwy na hynny, roedd hi’n rhaglen ddifyr o’n safbwynt ni ac yn llawn gwybodaeth newydd. Prin iawn ydi’r rhai ohonom sy’n gyfarwydd â llwythau’r Indiaid Cochion, a llai sy’n deall sefyllfa ‘llawr gwlad’ y llwythau – nid gwybodaeth gyffredin mo’r pethau hyn. Yn hynny o beth cafwyd chwa o awyr iach. Mae cyfresi dogfen S4C – Natur Cymru, Tywysogion ac ati – wedi bod o safon uchel ond bob tro yn ymwneud â Chymru (yn ddigon teg felly amwni), ac roedd yn braf cael rhywbeth a oedd yn gwbl wahanol.
Ac, wrth gwrs, un o arwyddion cyfres ddogfen dda ydi faint mae’r gynulleidfa yn ei ddysgu. Lot, dybiwn i, ydi’r atab. Roedd hi’n llawn gwybodaeth, ond llwyddodd gymysgu hyn â chipolwg o fywyd pob dydd yr Indiaid cyfoes.
Yr unig bwynt negyddol, fel a godwyd gan shitclic fel mae’n digwydd, oedd bod yr isdeitlau Cymraeg a oedd ar y sgrîn i gyfieithu’r ieithoedd Indiaidd yn eithaf crap ar y cyfan, sy’n biti achos heblaw am hynny roedd safon y rhaglen yn uchel iawn. ‘Swn i’n cael ffwc o ffrae taswn i’n sgwennu rhai o’r pethau ysgrifennwyd!
Heblaw am hynny does ond un peth i’w ddweud: da iawn S4C!
4 commenti:
Heb weld pob rhaglen ond roedd un neithiwr ar y Cree yn hynod ddiddorol - a chalonogol!
Base wedi bod yn ddifyr gwybod, ac efallai gallai Iolo wedi holi, a oedd natur gymharol lewyrchus y Cree o ran iaith oherwydd eu bod yn rhan o dalaith Quebec. Hynny yw, oedd y ffaith fod dadleuon dros hawliau ieithyddol a'r ffaith fod dwy iaith yn Quebec, yn ei gwneud yn haws ac yn fwy naturiol i'r Cree gadw eu mamiaith a bod yn ymwybydol ohono?
Byddaf yn meddwl yn aml nad gofrod siarad iaith arall (Saesneg) yw problem fwyaf y Gymraeg ond y ffaith mai ond un iaith arall rydym yn siarad. Byddai'n well i ni petai bod yn 3 ieithoeg oedd y norm yng Nghymru.
Ond ie, cyfres dda iawn. Pwnc mawr wedi rhoi golwg naturiaethol a Chymreig unigryw. Da iawn Iolo Williams ac S4C.
Macsen
Dwi ddim yn gwybod, ac efallai fy mod i'n anghywir ond dwi'n meddwl efallai nad dyma'r achos. Mi bleidleisiodd Quebec ar annibynniaeth yn y 90au, ac roedd y bleidlais yn agos iawn, ac o be dwi'n ddallt pleidleisiodd mwyafrif helaeth y Cree yn erbyn annibynniaeth oherwydd y credid y byddai Quebec annibynnol fwy na thebyg yn fwy gelyniaethus tuag at eu hiaith na Chanada - ychydig fel Ffrainc a dweud y gwir.
Efallai fy mod i'n anghwyir ond dwi'n siwr mai dyma'r achos!
Dwi'n meddwl dy fod yn iawn Hogyn. A dweud y gwir, dwi'n credu fod Quebec wedi gwneud camau bras ers hynny i geisio tynnu y bobl frodorol i fewn a chydnabod eu pryderon.
Y pwynt oeddwn i'n ceisio ei wneud, yn lafurus braidd, oedd hyn. Efallai fod yr holl drafodaeth ar wleidyddiaeth iaith o fewn Quebec wedi gwneud y gymuned Cree o fewn y dalaith honno, yn fwy ymwybodol ac hyderus i drafod gwleidyddiaeth iaith eu hunain. Byddai'n ddiddorol clywed os oedd ymwybyddiaeth ieithyddol ac hyder ieithyddol mor gryf o fewn y cymunedau Cree sydd ar draws taleithiau eraill Canada.
Yr ail bwynt oedd hyn. Os yw'r Cree yn gorfod dysgu i siarad Saesneg a Ffrangeg, yna, mewn ffordd amlwg iawn dydy siarad iaith (leiafrifol) arall - Cree yn yr achos yma - ddim mor 'an-normal' ag y byddai siarad yr ail iaith (Cree. Navaho, Blackfoot) yn rhannau eraill o Ogledd America.
Hynny yw, efallai trwy fwriad neu beidio, fod natur ddwyieithog Quebec yn arwain at amrywiaeth ieithyddol iachach nag sydd mewn rhannau uniaith o Ganada - rhywbeth nad yw pledwyr Canada unedig yn aml yn nodi.
Macsen
O safbwynt damcaniaethol, mae Macsen yn gywir. Gwelir sefyllfa tebyg yng Nghymru, Catalunya ayyb. Mae dwyieithedd yn ei gwneud hi'n haws cynnal amlieithedd, am fod cymaint o bwyslais ar iaith fel 'gwerth' cymdeithasol mewn cymunedau a hunaniaeth ieithyddol gref.
Posta un commento