giovedì, aprile 03, 2008
Newyddion Diweddaraf y Deiet
Y Sadwrn diwethaf, yn ôl clorian Rhys a Sioned yn y Bae draw, gyda naw niwrnod wedi mynd, roeddwn yn 12 stôn ar ei ben.
Ddoe, wedi pwyso’r cloriannau cachlyd personol, deuthum lawr i 11.11 stôn, felly mewn pythefnos dw i wedi colli tua naw phwys. Yn ôl pawb arall, mae hyn yn dda.
Er, dim ond cloriannau Boots sy’n cyfrif yn y Bet Mawr, a hynny bythefnos i ddydd Sadwrn. Mi ga’ i ffwc o bizza pythefnos i ddydd Sadwrn, dw i’n deutha chi.
martedì, aprile 01, 2008
Y Ddawn Gerddorol
Dros fy oes hir, drist, yn aml aflwyddiannus a llawn dirmyg a her, dwi wedi troi fy llaw at sawl offeryn dros gyfnodau amrywiol o amser: y ffidil (a ‘does gwell gen i na chlywed un ffidil unigol yn canu alaw, ‘sdim swyn yn ennyn fy nghalon cymaint), y delyn (ai, pwff, wn i), y clarinét, y gitâr (roedd rhoi’r gorau iddo’n edifar oes i mi), y trymped, y recorder ac, wrth gwrs, y piano.
Nid oedd fy nawn piano byth yn ymwneud â darllen nodau. A dweud y gwir i chi, prin fod fy nawn piano yn eithriadol p’un bynnag - dim ond cordiau y medraf chwarae â’r llaw chwith, tra bod y llaw dde yn eithaf handi ei ddawn gerddorol. Ond araf a hir ydi i mi ddarllen nodau a’u chwarae, a gwaeth byth gan nad oes gen i bellach fynediad at biano yn handi. Dwi’n eithaf trist o hyn, mae gallu chwarae offeryn yn rhywbeth i fod yn falch ohono, yn fy marn i, a phrin ydyw doniau’n byd sy’n uwch na dawn gerddorol. Dawn ysgrifennu ydyw’r mwyaf yn fy marn i, er bod o hyd plancton ar gornel anial o Fawrth sy’n meddu ar fwy ohoni na ni flogwyr, fel rheol.
Ond yn ôl i’r Ddaear a Myfi, da ydwyf am glywed alaw ac, wedi munud neu ddau, mi fedraf roi eithaf cynnig arni ar y piano, ‘rôl chwarae am bach.
Uchafbwynt cerddorol fy mywyd oedd y daith rygbi i Iwerddon yn 2006, pan ro’n i’n mynd o amgylch tafarndai Dulyn yn swyngyfarddu’r pianos ac yn gallu, er fy chwildod chwalfawr trychinebus, chwarae pob cân y gofynnwyd i mi ei chyfeilio. Erbyn hyn mae’n ddawn honno wedi diflannu gennyf rywfaint. Dyna bwynt go iawn y blog hwn, i ddweud y frawddeg honno. Os oes i rywun y ddawn o ymestyn brawddeg yn nofel, myfi a’i hawliaf yn anad neb.
lunedì, marzo 31, 2008
Methu DI yn Shorepebbles damiai
Wedi bod yng nghynhadledd y Blaid ydoedd, yn ôl y sôn. Mi gedwais olwg barcud ar hon am ran helaeth o ddydd Sadwrn, rhaid i mi gyfaddef. Rhaid i mi hefyd gyfaddef mai ples, ar y cyfan, roeddwn o’r hyn a glywais. Mentraf ddweud bod yr holl sôn ac ymrwymiad at annibynniaeth wedi codi fy ysbryd gwleidyddol i raddau helaeth. Dydi hynny ddim cweit yn golygu bod Plaid am gael fy mhleidlais yn ystod yr etholiadau lleol (yng Nghaerdydd y byddaf yn pleidleisio’r tro hwn, dw i wedi penderfynu – wedi’r cyfan, er bod fy nghalon yng Ngwynedd, yng Nghaerdydd dwi’n talu fy nhreth gyngor ac yn gosod fy miniau allan ar ddydd Iau), ond mae unrhyw hwb i’r achos annibynniaeth yn anochel codi fy hwyliau. A pham lai?
Un peth diddorol oedd gweld rhyw symudiad pendant tuag at genedlaetholdeb yn seiliedig ar ddinasyddiaeth yn hytrach na chenedlaetholdeb ddiwylliannol. Mae fy nheimladau am hyn yn gymysg. Ar y naill law dw i’n cydnabod yn llwyr bod hwn yn gam hanfodol sy’n rhaid i Blaid Cymru, a chenedlaetholdeb yn gyffredinol, ei gymryd. Ar y llaw arall, er cymaint fy mod yn ceisio cymryd y cam hwnnw fy hun, cenedlaetholwr diwylliannol ydw i yn y bôn: cenedlaetholwr emosiynol sy’n cael ei swyngyfareddu gan yr egwyddor yn hytrach na’r agwedd ymarferol ar annibynniaeth.
Felly cawn weld dros bwy y byddaf yn bwrw pleidlais, oni sbwyliaf fy mhapur pleidleisio. Dal braidd yn gytud na chefais ambell i Cerddwn Ymlaen nos Sadwrn ‘fyd
venerdì, marzo 28, 2008
Torri Gwallt
Ydwyf, dw i'n edrych fel Harri'r VII. A na, dydw i ddim yn licio edrych fel Harri'r VII.
giovedì, marzo 27, 2008
Obsesiynau
Mi aeth y syniad o nofio fy heibio yn handi iawn. Os na wnaf rywbeth ar unwaith, heb oedi nac ystyried, mi a’i cyflawnaf. Os oedaf, meddwl a phwyso a mesur, prin y gwna’ i. Wn i ddim amdanoch chi, ond fel rheol dw i’n rhywun sy’n cael syniad i mewn i’w ben, yn mynd efo fo, ac yn diflasu wythnos yn ddiweddarach. Mae rhai pobl yn para gyda diddordeb neu hobi, neu obsesiwn, hyd eu hoes – dw i’n lwcus i bara mis.
Ymhlith yr obsesiynau dw i wedi eu cael ar draws y blynyddoedd mae sgwids (sef ystifflog, môr lawes, twyllwr du neu bibwr – cymer hynny, Saesneg!), yr Eidal, hud tywyll, Pabyddiaeth, y Teulu Brenhinol, hetiau, Dafydd Wigley, The Sims a dysgu manion mewn ieithoedd Celtaidd, a fedrwch chi ddim dadlau bod hynny’n gymysgedd od (y byddai o bosibl yn bizza diddorol iawn). Erbyn hyn, mae Lord of the Rings wedi bod yn obsesiwn ers tua phedair blynedd, sy’n gyfnod aruthrol o hir i mi. Os gellir ystyried ystadegau’r Gymraeg yn obsesiwn, mi fu ers y cyfrifiad diwethaf, a dw i byth wedi cweit ymwared â’m Heidalrwydd. Bai fy Nain Eidalaidd ydi hynny.
Byddaf yn trafod Nain Sir Fôn yn aml ar y flog hon, ond dydi Nain ‘Reidal ddim yn cael lot o sylw. Er ei bod hi’n byw pum tŷ i ffwrdd yn Rachub, a hynny ers 40au’r ganrif ddiwethaf, mae ganddi acen Eidalaidd gref a dydi hi’m yn gall, yn parhau i feddwl efallai fy mod yn byw yn Llandudno erbyn hyn, ond mae ganddi demensia, sy’n esgus. Wedi’r cyfan, dw i’m yn cofio pen-blwydd Mam na Dad (i fod yn onest yr unig rai dw i’n eu cofio o’r galon ydi rhai Nain, y chwaer, Lowri Dwd a Sion Bryn Eithin - a’m un i, wrth gwrs), a’m hesgus i yw fy mod yn anghofus. Ond dyna ni, dw i’m yn credu i mi gofio rhywbeth a oedd yn werth cofio. Er, pe na bawn wedi, ni fyddwn yn cofio, mae’n siŵr.
Ydi hynny’n gwneud synnwyr, dwad?
martedì, marzo 25, 2008
Cydio'r Oerwynt Ddietegol
Lobsgóws a chinio dydd Sul y bwyteais drwy’r penwythnos yn y Gogledd, a physgodyn melyn efo reis a phys melyn. Nid un i gyfrif calorïau mohonof ond er mwyn ennill Y Bet efo Dwd rhaid i mi gadw un llygad bach allan amdanynt, er i fod yn onest efo chdi ‘sgen i’m syniad be uffar ydi calori; bron yn yr un ffordd nad oes gen i syniad be ‘di malaria, ond mae’n ddrwg i chi, ebe hwynt.
Serch hyn, oni lwgaf hyd eithaf fy marw, ni fyddaf yn colli pwysau jyst drwy fwyta pethau efo llai o’r calorïau ‘ma. Felly nofio, o bosib, ydi’r peth gorau i mi. Wedi’r cyfan, mae gen i fol cwrw felly ni foddaf oni fflotiaf bol-i-fyny fatha afanc. Mae loncian yn ymdrech rhy galed. Lonciais i lawr i’r siop welyau nos Iau ddiwethaf ac yn ôl, a drodd allan yn llai na deng munud ond ro’n i bron â marw yn cyrraedd y tŷ.
Llai nag wythnos i mewn a dw i’n methu fy mara a fy nghaws. A fy niodydd swigod. A fy nghwrw, a dywedodd Mam fod corgimwch yn llawn braster, a dw i’n caru corgimwch efo fy nghalon fechan ddu a’i muriau tar. A llai o datws, o! Pa fudd i fyw heb dysan?
A dim cwrw na gwin, fy unig gariadon selog. Wedi’u lluchio megis puteiniaid f’arferion alcoholaidd caeth i ffos fy ngwacter maethlon hwythau ydynt, yn amddifad, yn ddi-wraidd.
Hanner ffordd drwy’r wythnos gyntaf, a dwisho pizza.
mercoledì, marzo 19, 2008
Shit.
Mae Dwd hithau efo her haws o lawer, a hithau’n ddau bwys o dan beth y dylai fod yn ôl y peiriant.
Felly mae gen i fis i fynd i lawr i 11.6 stôn. Anogaeth, plîs. Dwi’m isio colli tenar i Lowri Dwd.
Her Fawr Hogyn o Rachub
Mae’r amser wedi dod i gyhoeddi’r syniad penigamp. Heddiw ydyw 19eg Mawrth. Mewn mis bydd Ebrill 19eg arnom, sef dyddiad fy mhen-blwydd (trefnwch i sicrhau na chewch mwy na hwyl na fi ymlaen llaw, thanciwplis). Gosodwyd yr her: dw i’n gorfod colli stôn neu roi tenar i Lowri Dwd. A chwi a’m hadwaen gwyddoch na fynnwn roi ceiniog i’r wrach y rhibyn honno oni fo erchyll reswm dros wneud.
Wrth gwrs, y peth cyntaf ac angenrheidiol i’w wneud yn ffendio allan faint dw i’n ei bwyso yn barod. Rŵan, y tro diwethaf i mi wneud hyn oedd tua mis Rhagfyr 2006, a phryd hynny roedd i’n tua 12.5. Ers Chwe Gwlad eleni dw i wedi ehangu’n sylweddol fy nghwmpas boliog felly mi fydd hyn yn her.
Y broblem gyntaf i’w gorchfygu ydi nad ydw i’n ffan o fwyd iach h.y. cachu fel salad. Yn ail dw i’n hoffi cwrw, sy’n gorfod mynd o’m deiet (er dw i wedi addo i’m hun 2 sesiwn cyn y dyddiad terfynol). Hefyd, dw i’n un am dêc-awê nos Sul, a does amheuaeth bydd yn rhaid i hwnnw fynd i’r diawl. Dim cwrw, dim têc-awê, dim ffrio bwyd, lot o gachu iach a llwgu.
Dw i, wrth gwrs, yn eithaf gobeithio mai newid deiet yn sylweddol fydd yr allor i lwyddiant yn hyn o beth, ac y gallaf osgoi ymarfer corff yn gyfan gwbl. Fodd bynnag, a minnau’n cerdded i'r gwaith bob dydd am awr i gyd dylai hyn fod yn ddigon.
Felly dyna ni. Pwyso yn gyntaf. Cychwyn arni’n syth bin. O, fydd hyn yn hwyl. I chi. Dw i am gasáu bob munud.