mercoledì, febbraio 11, 2009

Y tew a'r tenau

Dwi am fod yn gas ennyd, am unwaith. Fydda i ambell waith yn licio gwylio’r rhaglen Supersize vs Superskinny. Rŵan cewch ddweud wrthyf fod gan y bobl hyn broblemau a chyflyrau ati a dwi’n cytuno ond mae ‘na un rhan o’r rhaglen hon, sy fel rheol ddim y math o raglen dwi’n ei licio, sy’n neud i mi wenu bob tro sef pan mae’r peth tenau a’r peth tew yn bwyta bwyd ei gilydd. Mae un yn mynd bŵ-hŵ-hŵ mae’n rhaid i mi fyta mwy cyn mynd bŵ-hŵ-hŵ dwi ddim isio buta hyn, gyda’r llall yn mynd bŵ-hŵ-hŵ dwi angen bod yn denau cyn mynd bŵ-hŵ-hŵ dwisho bwyd.

Fydda i hefyd yn eitha licio’r person tenau yn bwyta bwyd yr un tew a phwdu drwy’r broses gyfan yn dweud bod y bwyd yn afiach ac wnim sut allwch chi fyta’r ffasiwn beth, gan weld yr un mawr bron â marw isio rhoi hedbyt i’r llall am ddweud ffasiwn beth ac yn glafoerio ger y plât.

Dydw i heb â blogio’r wythnos hon hyd yn hyn oherwydd y gwir amdani ydi dwi wedi bod yn rhy flinedig. Wn i ddim p’un a ddywedais wrthych am gynllun y Sul sef gwylio’r gêm, cael ambell i beint a chael bwyd cyn mynd adra a bod yn ffresh i’r gwaith? Wedi bod allan efo gwaith nos Wener a chofio fawr ddim ar ôl tua 10, a mynd i’r Mochyn Du cyn cael cyfla i sobri ddydd Sadwrn, allwch chi ddychmygu fuo ‘na fawr o siâp arna i, na’m gwddw (stori hir), ddydd Sul.

Gallwn adrodd ar sut le ydi’r Fuwch Goch, a minnau yno ddwy noson mewn rhes, ond ‘sdim pwynt achos dwi rili heb syniad, ond nôl i ddydd Sul...

Cefais un beint a llwyth o Bepsi wrth wylio’r gêm, ond ar ôl hynny ‘doedd ‘na fawr o siâp arna i. Ro’n i’n fy ngwely erbyn wyth heb lwyddo cyrraedd y bwyty, a doeddwn i ddim yn ‘ffres’ echdoe na ddoe. I fod yn onast ro’n i mor flinedig mi gollais gêm o sboncen yn erbyn Ellen Angharad am y tro cynta.

Dwi’n iawn rŵan. Fydda i ddim yn mynd mor wirion y penwythnos hwn er mai’r gêm fawr sy’n dyfod. Tan hynny, neith ‘di relacs bach.

venerdì, febbraio 06, 2009

Buwch goch, goch, goch ie fin-goch fin-goch fin-goch

Efallai y byddwch wedi clywed am agoriad tafarn Y Fuwch Goch heno ‘ma – mae’r e-byst wedi bod yn mynd i bob cyfeiriad a hefyd roedd darn arni yn Wedi 7 neithiwr (byddaf, mi fyddaf yn gwylio Wedi 7 o bryd i’w gilydd, a ‘sgen i ddim cywilydd). Dwi’n meddwl piciad heibio ‘na heno i weld sut fath o siâp sydd ar y lle.

Bar Shorepebbles oedd yn yr adeilad yn flaenorol. Bydd rhai ohonoch yn gwybod y bu’r lle hwnnw’n gyrchfan i Gymry Cymraeg am fisoedd lawer cyn iddo gau cyn wythnos yr Eisteddfod (o bob wythnos!). I bob pwrpas roedd yn denu pobl a oedd wedi diflasu ar Glwb Ifor neu’n teimlo’n rhy hen i fynd yno bob wythnos, heb sôn am bobl yn cael peint cyn ac ar ôl Clwb, a phobl nad oeddent yn gallu mynd i mewn i Clwb oherwydd y ciwiau enfawr – ond hefyd roedd y berchnoges a oedd yn Gymraes yn boblogaidd iawn.

Roedd ‘na fwlch pan gaeodd. Newidiodd y lle i Kaz-bah, a doedd y perchnogion newydd ddim yn or-hoff o Gymry Cymraeg. Cawsom sgwrs â hwy rywbryd yn ddigon ddi-niwed yn dweud bod mwyafrif y cwsmeriaid yn Gymry Cymraeg, ond doedden nhw ddim yn hapus efo hynny, a dweud yn blaen na fyddant yn gwneud ymdrech benodol i’w croesawu. Digon teg, eu lle nhw ydoedd, ond dydi o ddim yn synaid da troi dy gefn ar ffynhonnell bwysig o’th incwm, na bod mor ddirmygus ag oedden nhw i ni y noson honno.

Caeaodd y lle ychydig fisoedd wedyn, a dwi ddim yn synnu. Pan ddaw at agweddau llugoer tuag at y Gymraeg mewn siopau a llefydd cyhoeddus mae’r Cymry Cymraeg yn weddol apathetig, ond pan ddaw at dafarndai a bariau maen nhw’n gallu troi cefn yn eu niferoedd. Rhyfedd, ond hollol wir.

Clwb Ifor sy wedi prynu’r lle erbyn hyn. Tybiaf fod Clwb yn ddigon ymwybodol bod llwyth o Gymry Cymraeg yno, ac yn gwybod y rhesymau a nodais uchod o ran pam eu bod yn mynd yno. Dwi’n gobeithio y daw’r lle eto’n gyrchfan i ni ac yn meddu ar naws debyg. Roedd cymaint o bobl wahanol yno bob nos Sadwrn: pobl o brifysgol, pobl o gwaith, pobl roeddech chi’n eu hadnabod heb wybod pam na sut – diflannodd hynny ar ôl tranc Shorepebbles, cawn weld a fydd Y Fuwch Goch gystal!

giovedì, febbraio 05, 2009

Fydda pengwin yn iawn, felly minnau 'fyd

Dwi newydd sylwi ar rywbeth hudol. Sut, er mwyn Duw, y mae styffylau yn aros at ei gilydd mewn rhesi cyn i chdi eu rhoi nhw mewn styffylwr? Ew, mae’r hen fyd ‘ma dal yn llawn lledrith os edrychwch yn y llefydd cywir.

Mae’r eira wedi penderfynu ailymddangos yng Nghaerdydd heddiw. Mae’n fy ngwneud i chwerthin sut y mae’r wlad wedi sefyll yn stond oherwydd ychydig o eira. Mae’r rhan fwyaf o ysgolion Caerdydd wedi cau heddiw, sy’n hollol bathetig. I fod yn onast efo chi, mae’n fy ngwneud i chwerthin braidd, yn enwedig gan fod y bobl propaganda a’r papurau newydd Seisnig mor aml yn hoffi sôn am ba mor wydn ydi Prydeinwyr efo’u ‘Bliz Spirit’ ac ati. Haha! Maen nhw’n rong!

Gan ddweud hynny, bydda pobl ‘stalwm heb wneud y ffasiwn lol allan o bopeth. Dyma’r arferol nid yn ofnadwy o bell yn ôl. Un ifanc dwi, a dwi’n cofio mynd i’r ysgol pan fo’r eira’n ddigon drwm. Dwi hyd yn oed yn cofio gwneud unwaith yn yr ysgol uwchradd, sydd wir yn dangos pa mor uffernol ydi pobl ein dyddiau ni. Pobl ddinesig ydi’r gwaetha, dybiwn i.. Bydda Nain yn dweud o leiaf fod rhywun yn gweld y bobl ddu rŵan, ond gan fy mod i’n 23 a ddim i fod efo rhagfarnau gwell i mi beidio â dweud hynny.

Fyddan nhw’n iawn ar y cyfandir, ac mae hyd yn oed yr Iancs yn llwyddo mewn llawer gwaeth na hyn chwara teg. Y ffordd dwi’n ei weld, os ‘sdim ots gan begwin, ddylwn i fod yn iawn, achos petha tila ydi’r rheini mewn difri calon.

mercoledì, febbraio 04, 2009

Pethau beunyddiol sy'n mynd ar fy nerfau rhif #6133

Pam fod pob cam dwi'n ei wneud yn swnio'n wahanol waeth faint y bydda i'n ceisio gwneud i bob cam swnio 'run peth? Sut fod y ddau droed yn gwneud hyn? IECHYD roedd o'n gwneud i mi wallgofi wrth gerad i gwaith heddiw!

martedì, febbraio 03, 2009

Mae'r eira 'di mynd yn barod y basdad

Bydd eira’n mynd ar fy nerfau i. Fel pawb arall, p’un a ydynt yn ifanc fel y fi neu’n hen a ffôl (25+), bydd eira yn deffro’r plentyn o ddwfn fy mod. Dwi’n cyffroi. Dwi’n licio ei weld ymhobman, yn gorchuddio’r llawr ac yn disgyn yn fwyn o’r nefoedd. Ond bydd gweld yr eira’n diflannu yn ddigon i sathru fy hwyliau.

Felly fu heddiw a neithiwr. Ni ddaeth yr eira go iawn tan iddi nosi neithiwr y Llun, ac mi ddechreuodd bob man droi’n wyn. Bora ‘ma, roedd o wedi dechrau diflannu, ac er i ni weld eira trwm bora ‘ma eto, mae holl eira Caerdydd wedi hen ddiflannu erbyn hyn. Dyna ddigalon.

Mae’n golygu bod yr haul allan yn smyg i gyd, y wancar, a’r llawr yn wlyb. Am ryw reswm dyma fy nghas beth i, sef haul a gwlypni, achos fydda i ddim yn licio gwneud pethau drwy haneri, a dydi llawr gwlyb ac awyr heulog ddim yn cyd-fynd. Wn i ddim sut i deimlo, ond mae o bob amser yn gwneud i mi deimlo’n ddrwg, boed hynny ar ôl cawod o law, neu ar ôl toddi’r eira.

Un peth a’m tarodd ar y diawl oedd y ddynas ar y newyddion neithiwr yn sôn am y plant yn chwarae yn yr eira – dyma’r tro cynta i’w cenhedlaeth nhw weld eira go iawn. Yn wir, pobl f’oedran i ydi rhai olaf sy wirioneddol yn cofio eira yn beth digon cyffredin yr adeg hon o’r flwyddyn, ac erbyn hyn mae hynny’n nyfnion y co’. Rhaid bod cymaint o blant heddiw yn gweld gaeaf gwyn yn beth hollol estron – sôn am deimlo fel deinosor!

lunedì, febbraio 02, 2009

Teulu od

“Amen
Dyn pren
Wedi colli’i ben”
-- Nain

Mae fy nheulu yn od. Soniais gynt am y merlod sy’n y caeau acw. Mae Mam wrth ei bodd gyda hyn, ac yn wir mae’r merlod yn cael eu bwydo’n well ganddi na neb arall erbyn hyn. Dydi Dad ddim yn eu licio nhw fawr ddim, ond y gwir ydi dydi Dad ddim yn licio dim fawr ddim mwyach – mae’n well ganddo lusgo’i hun o amgylch y tŷ yn edrych yn ddigon annifyr cyn bod rhywbeth sy’n ei ddiddori ar y teledu.

Fydd o’n fy ngwylltio yn gwneud hyn dro ar ôl tro, a Mam hefyd. Mae hi’n gwybod erbyn hyn hoffterau gastrig y merlod – maen nhw wrth eu boddau efo lemwns, er enghraifft, ac yn lafoer i gyd wrth eu bwyta – a bydd Mam yn chwerthin yn ddosbarth canol i gyd wrth roi sbarion bwyd iddyn nhw.

Fydd Grandad yn dweud rhyw bethau gwirion hefyd. Y peth mwya gwirion iddo fo ei ddweud yn ddiweddar ydi bod o’n “stiwpid” bod pobl yn dod adra o’u gwaith ac yn newid o’u oferôls. Dyn ag ŵyr o le y caiff hwnnw’n cael ei syniadau, ond fel â phob dyn dros ei hanner cant maen nhw fwy na thebyg ynghlwm wrth ryw ragfarn neu’i gilydd.

‘Runig beth y bydd y Nain Eidalaidd yn ei ddweud ydi “my mind it’s-a goin’”. O leiaf fod gwirionedd yn hynny o beth, ond oherwydd ei demensia bydd yn ei ailadrodd hyd syrffed. Ond fuo hi byth yn gall ar ei gorau chwaith.

Y gwir ydi dydi pethau ddim yn edrych yn rhy addawol i mi pan fydda i’n hŷn. Gobeithio fy mod wedi fy mabwysiadu, neu’n ganlyniad i raglen fridio wyddonol rhwng Beti George a phaced o Goco Pops.

sabato, gennaio 31, 2009

Dyfyniadau Nain dros fecwast

"Cês" [am Lowri Llewelyn]

"Mai'n job cadw job"

"Y gwahaniaeth rhwng heddiw a 'stalwm ydi bod athrawon heddiw angen addysg"

venerdì, gennaio 30, 2009

Grefi

Mae cogyddion seleb (y gair gwaethaf a fathwyd) yn fy nghorddi fel rheol. Yr unig reswm dwi’n gwylio cymaint o raglenni coginio ydi er mwyn corddi, ond mae ambell un yn waeth na’i gilydd. Fel y crybwyllais rhywbryd roedd y rhai Rwbath Cooking Made Easy yn dweud celwydd gan nad oedd y coginio’n hawdd. Roedd Heston Blwmintal yn ceisio gwneud i bobl fwyta pethau gwirion a drud yn Little Chef yn chwerthinllyd (pwy a daliff £15 am bryd yn Little Chef, waeth beth fo’r ansawdd?), ac er bod gweld mochyn yn cael ei sbaddu yn un o’r pethau wirioneddol erchyllaf i mi ei weld, tai’m i gefnogi dim a wna Jamie Oliver achos mae’n gocni ac yn dwat hunangyfiawn, gwefusfawr.

Peidiwch â siarad i mi am y boi Huw Cyw Iâr; fel pawb â chyllideb rhad âf innau amdano bob tro.

Mae hyd yn oed y ddau ar Masterchef yn gallu mynd ar fy nerfau gan fwydro am gyflwyniad bwyd. Ffyc off. Dydi cyflwyniad ddim yn bwysig, y blas sy’n bwysig. Byddwn i byth yn gyrru bwyd yn ôl mewn bwyty gan ei fod wedi’i gyflwyno’n wael, ac mae pwy bynnag sy’n gwneud angen dod o’u byd, sydd fwy na thebyg hefyd yn cynnwys cerddoriaeth amgen a BBC4, a chael slap. Gennyf i, os bosib.

Fydda i’n licio Gordon yn mynd o gwmpas ac yn rhegi (Rhamsi, nid Brown), er bod y cont crychlyd yn gont crychlyd trahaus yn aml, ond daw â mi at deitl y blogiad. Cofiaf unwaith iddo fynd i dafarndy a cheisio’i wella, ac un o’r ffyrdd o wneud hyn oedd y Campaign for Real Gravy, cyn cynhyrchu’r dŵr brown ‘ma a feiddiodd alw yn grefi. Wel, o’n i’n flin.

Mi fydd pob cogydd ar y teledu yn gwneud grefi gwael. Mae’n denau, a tai’m i licio grefi tenau. Efallai bod pobl posh yn licio grefi tenau, wn i ddim – oes angen i mi eich hysbysu i chi i ble y dylent fynd?

Mae grefi i fod yn dew. Dydan ni ddim yn sôn am dew Huw Ffash fan hyn – nid clamp o beth lwmpiog, anfwytadwy, ond hylifog ac â sylwedd (dwi’n siŵr bod sylwedd i Huw Ffash yn y bôn, alla i ddim fod yn rhy gas ar ddydd Gwener, na fedraf?). Ond bob tro y bydd unrhyw gogydd ar y teledu yn dangos sut i wneud grefi mae’n denau ac yn amlwg yn mynd yn oer yn sydyn. Yn wahanol i’r werin datws, dydi’r bobl hyn ddim yn gallu gwneud grefi.

Ys ddywed y gerdd:
Grefi tew,
Grefi da,
Grefi tenau,

Ffoc off.