Mae rhai pobl yn lwcus; ennill y loteri, ffeindio tenar ar lawr o bryd i'w gilydd, wastad yn rhoi'r tostar ar y setting cywir. Nid myfi. Dw i'n berson anlwcus iawn ar y cyfan, rhwng pennau gliniau (ydw, dw i dal i gwyno am hynny) a mynd i bysgota a sylweddoli ar garreg bod handlen y rîl wedi disgyn off yn Duw a ŵyr ymhle (sydd, os ydych chi'n deall pysgota, yn golygu nad medrwch bysgota).
Blin oeddwn y bore 'ma hefyd yn derbyn drwy'r post gwrthodiad o'm cais am fudd-dal analluogrwydd. Dw i'n iawn rwan, wrth gwrs, ond am dros fis doeddwn i ddim ac yn methu gweithio, a gwrthodwyd y budd-dal ar y sail nad oeddwn i wedi gweithio digon yn ystod y ddau flynedd ddiwethaf er mwyn ei haeddu. Wel, naddo, ffycin myfyriwr ydw (oeddwn) i. Taswn i'n iach byddwn i wedi medru gweithio a chael arian a medru talu'r hanner-rhent o £125 am y tŷ yng Nghaerdydd am y mis ond na, nis medrwn. A dydi o'm fel fy mod i'n rhyw sgyman oedd yn ffugio, a dydw i'm ychwaith wedi mynd ar y dôl fatha llwyth o bobl dw i'n abod. A dw i'n flin iawn.
'Sdim lwc yn digwydd imi fyth. Bu imi ennill £12 ar scratchcard unwaith (a'i wario oll ar all you can drink for a tenner yn Yates yn syth bin). Ffwcin mynadd.
Nessun commento:
Posta un commento