Pysgodio!

Dw i erioed wedi bod yn hoff iawn o bysgota, ers fy mod yn sbrog a'm cefnder Arfon yn mynd a fi i bob mathia o lefydd; Caergybi, Llanddona, Moelfre, i bysgota. Afraid dweud prin iawn fy mod innau'n dal dim ond gwymon a bagiau Tesco, ond dal hwyl a gefais. Efallai bod ar gof rhai ohonoch fy mod wedi ailgydio yn y pysgota flwyddyn diwethaf, a bob tro yr oeddwn i'n cyrraedd traeth cyrraeddodd hefyd y trai. Ond ddoe cefais y fraint(?) o gwmni Dyfed, sydd byth wedi pysgota yn ei fywyd, a mynd dros y bont i Fôn i ddal pysgod. Ym Miwmares bu inni brynu ddigon o lygwns a sliwennod tywod i wagio Afon Menai.

Ffwrdd â ni felly, thua Penmon, a chael hyd i le bach da imi gael dysgu'r Dyfed yr hyn oll a wyddwn am bysgota. Wedi lwyddo dysgu iddo gastio'i wialen (oedd yn ddigon pell mewn i fedru dal crancod, o leiaf), deuchreuon ni ar y pysgota go iawn. Buan iawn y bu inni sylweddoli bod yna ddigon o bysgod yno, ond y rhai bach 'na sy methu llowcio bachyn ond yn medru'n iawn cnoi'r abwyd. Felly aethon ni i Fiwmares ar y pier.

Wedi dioddef llwyth o bobl yn gofyn 'ydach chi wedi dal rhywbeth?' dechreuon ni golli ychydig o fynadd. Er, mi lwyddais ddal pysgodyn, o leiaf;

Oeddwn i braidd yn anhapus gyda'r bachiad felly mi benderfynais i ddefnyddio'r bach fel abwyd (ac o fuan fe'i rhwygrwyd gan eraill bysgod y môr), a hwythau'n dianc fy machyn, ond mi oedd o'n ddiawl o lot well na be ddaliodd Dyfed ...

sydd, hyd yn oed ar eich cyntaf drip bysgota, ddim yn drawiadol iawn. Fodd bynnag, yn flinedig ac yn siomedig llwyddon ni gyrraedd Spar Biwmares a phrynu rhywbeth i fwyta (aethon ni i'r siop Sglod a 'Sgod lleol ond roedd hwnnw wedi cau, a Biwmares oll yn ein erbyn yn dal unrhyw fath o bysgodyn call - hyd yn oed o Neptunes), oedd yn drewi o lygwns. Adra euthum yn y diwedd, yn benderfynol o rhyw ddiwrnod ddychwelyd, a dod a bri bysgodol yn ôl thua Rachub fach a Gwalchmai.