Sŵp sâl

Dydi o ddim yn beth hawdd heibio’r llu o dafarnau tatws a Chineses a llefydd cyw iâr wedi’i ffrio wrth gerdded adref. Mor hawdd ydi meddwl “gymra i hwnnw yn hytrach na choginio” ond ni allwn wneud hynny ddoe, roedd rhywbeth blasus i de.

Fel rheol dydw i ddim yn ffan o sŵp; ddim o dun, beth bynnag, hen bethau llipa di-flas. Heblaw os Big Soup ydyw, sy’n anad dim yn sŵp i ddyn. Ond gyda phys wedi socian dros nos a minnau’n barod i arbrofi a dilyn cyfarwyddiadau Nain, roedd sŵp pys a ham, sef fwy na thebyg fy hoff sŵp, ar y gweill. Bwyd da, iach, maethlon.

Fodd bynnag yn reddfol sydyn sylweddolais efallai nad oedd Nain wedi egluro’n iawn sut mae gwneud sŵp pys a ham. Medda’ hi, “Socian y pys a’u draenio nhw, wedyn ‘u berwi nhw efo beicyn nes bod o’n troi’n slwj”. Swniodd hynny’n ddigon hawdd ar y pryd, ond mae fy ngegin i yn destun arbrofion amrywiol, yn amrywio’n helaeth rhwng prydau cywrain blasus ac uwd yn disgyn ar y mat.

Digwyddiad ‘uwd ar y mat’gafwyd neithiwr.

Dechreuodd y sŵp ferwi’n araf, ac mi es innau i’r lownj i wylio Futurama, sy’n un o’r rhaglenni dwi’n mynd drwy gyfnod o’i gwylio. ‘Does ‘na fawr ddim ar cyn 6 o’r gloch, a chan fy mod yn methu deng munud gynta Strange But True am bump ar yr Unexplained Channel, mae’n fy ngorfodi i edrych yn amgen am fy ffics.

Felly yno’r o’n i’n eistedd yn braf, fwy na thebyg yn siarad wrth fy hun yn ysbeidiol, nes i mi glywed ffrwtian treisgar o’r gegin. Roedd ‘na ryw ewyn wedi datblygu uwch y sŵp, ac er i mi ymwared â hynny parhau a wnaeth nes i mi feddwl yn y pen draw “dwi’m yn buta’r shit ‘ma”. Wnes i ddim, felly. Am wastraff. Dwi ddim yn licio gwastraffu bwyd; yn bennaf oherwydd os y gwnaf cha’ i mo’i futa.

Mae’n mynd heb ddweud, a minnau’n teimlo’n bur isel am yr aflwyddiant pathetig, y cefais jips i de y noson honno.

Y wers? Cadw at wybodaeth. Y wybodaeth y meddaf arni, ac y meddais arni ynghynt, ydi y gwn na all Nain goginio. Tro nesa’, ofynna i wrth Mam.