giovedì, novembre 05, 2009

Y Rhondda

Ers ei chreu ar gyfer etholiad San Steffan 1974, dydi’r Blaid Lafur yn Rhondda byth wedi ennill llai na 60% o’r bleidlais, na chael llai na 21,000 o bleidleisiau mewn etholiad cyffredinol. Ychwanegir at hynny nad oes neb ond am y Democratiaid Cymdeithasol wedi ennill mwy na 8,000 o bleidleisiau yma ers creu’r sedd, gellir dweud â chryn hyder bod y Rhondda yn sedd ddiogel hynod i Lafur. Yn wir, ‘does yr un sedd, o bosibl ledled Prydain Fawr, yn fwy cysylltiedig â’r Blaid Lafur na’r Rhondda.

Felly teg dweud na fydd hwn yn ddadansoddiad i broffwydo pwy fydd yn ennill yma. A ydi hi’n bosibl amcangyfrif maint y mwyafrif? Tasa na ddim, fyddai ‘na fawr o bwynt i mi ysgrifennu hyn!

Iawn, mae’n rhaid i mi ymlaen llaw ddweud dau beth. Yn gyntaf, dwi ddim am wastraffu fy amser yn trafod y Ceidwadwyr yma. Er i’r Ceidwadwyr, am y tro cyntaf erioed mi gredaf, ennill sedd cyngor yn y Rhondda yn ‘08, mae’r Ceidwadwyr fel rheol yn ffodus i gadw eu hernes yn yr etholaeth – er y byddwn yn dueddol y dweud mai llwyddo a wnânt yn 2010.

Mae hyn hefyd yn wir am y Democratiaid Rhyddfrydol. I fod yn deg, roedd perfformiad y blaid yn dda yn 2005, gan gynyddu eu pleidlais 6%, ac agosáu at ail safle Plaid Cymru, ond mae’n anodd eu gweld yn adlewyrchu’r llwyddiant cymharol y maent wedi’i gael yn etholaeth gyfagos Pontypridd yn fan hyn. Serch hynny, dydi hi ddim yn amhosibl o gwbl y bydd sawl Llafurwr dig yn benthyg pleidlais iddynt y tro hwn.

Yr ail beth ydi mai dim ond un blaid ar wahân i Lafur sy’n haeddu ystyriaeth yma. Ers ugain mlynedd da ers dirywiad terfynol y Comiwnyddion yn y Cymoedd a ffarwelio â’r Democratiaid Cymdeithasol, Plaid Cymru ydi’r unig blaid sydd wedi herio Llafur.

Erbyn hyn, mae’n deg dweud bod canlyniad syfrdanol 1999 yn rhywfaint o fympwy, a ddeilliodd o gyffro’r adeg ynghylch geni datganoli. Petai’n ymwneud â dicter sylweddol â chyfeiriad newydd y blaid Lafur, ac anfodlonrwydd sylfaenol gyda hi, mi fyddai ei chanlyniadau yno ers hynny wedi bod yn sylweddol waeth mae arna’ i ofn.

Enillodd Plaid Cymru dros 13,000 o bleidleisiau y flwyddyn honno, sef bron i hanner y bleidlais, gyda mwyafrif a oedd dros ddwy fil. Er i’r Blaid weld cynnydd yn ei phleidlais yn 2001, roedd bob amser yn ffôl i Leanne Wood honni y byddai’n cipio’r Rhondda a bod ganddi dros hanner y bleidlais. Roedd mwyafrif Chris Bryant yn yr etholiad hwnnw yn 47%, ac yn wir cynyddu a wnaeth y mwyafrif yn 2005 i 52%. Rhwng 2000 a 2006, roedd y trai cenedlaetholgar yma yn weladwy. A ninnau’n awr yn gallu edrych dros y cyfnod hwnnw o’r presennol, nid oedd y dirywiad a ddaeth ar ôl 1999 yn llwyr annisgwyl am sawl rheswm, ond awn i ni ddim i drafod y rheini yma.

Rhaid, fodd bynnag, bod yn onest, hyd yn oed ers i dir gwleidyddol Cymru fach ddechrau newid yn 2007, dydi’r Blaid heb wneud fawr o argraff yma. Roedd y gogwydd ati yn 2007 yn 3%, a hynny dan ymgeisyddiaeth Jill Evans ASE, sy’n un o aelodau amlyca’r Blaid, ac yn sicr yn un o’r amlycaf yn y cymoedd. Enillwyd seddau cyngor yn 2008, ond nid ar yr un raddfa, i unrhyw raddau, ag ym 1999 – ryw grafu’n ôl fymryn a wnaeth. Ac yn etholiadau eleni, roedd hon yn un o nifer o’r seddau ledled cymoedd De Cymru lle na lwyddodd y Blaid ddymchwel y Blaid Lafur, er ei gobeithion lu, os efallai afrealistig, o wneud hynny.

Os byddwn yn realistig, gyda Phlaid Cymru’n cael llai na thraean o’r bleidlais yn 2007 a 2009, gallwn ni ddim disgwyl iddi ragori ar hynny yng nghyd-destun San Steffan y flwyddyn nesaf. Byddai cadw traean o’r bleidlais yn rhagorol.

Ond pam, a Llafur yn y fath drallod, y gellir dweud hynny? Clod i Lafur yn ôl ei haeddiant. Ar ôl colledion dirgrynol ’99, aeth Llafur ati i ddatblygu peiriant etholiadol eithriadol o effeithiol yn y Rhondda – i’r fath raddau nad oes mo’i debyg yn yr un etholaeth arall yng Nghymru. Er gwaethaf popeth, waeth beth a deflir yn ei herbyn, mae’r peiriant hwnnw yn parhau’n eithriadol o gryf hyd heddiw. ‘Does gan neb obaith mul o ddymchwel naill ai Chris Bryant na Leighton Andrews yn y dyfodol rhagweladwy. Tra bod seddau’r gorllewin wedi gweld cynnydd i’r cenedlaetholwyr ac ymgeiswyr annibynnol wedi llwyddo yn y dwyrain, yn y rhan hon o Gymoedd y De mae’r goron Lafuraidd yn gadarn uwch bopeth.

Er gwaethaf sioc etholiadau cyntaf ein cynulliad, dyma un rhan o’r cymoedd lle y gellir dweud o hyd yn onest, pe safai mul o dan faner Llafur yma, byddai dal yn ennill. Ond byddai ymlacio yn gamgymeriad ar ran Llafur.

Daeth hyn i’r amlwg yn 2007 i raddau. Roedd y bleidlais Lafur ond tua 1,300 yn uwch na ’99, a chyda’r niferoedd a bleidleisiodd o blith yr isaf yng Nghymru, gellid damcaniaethu mai pobl a bleidleisiodd i Blaid Cymru yn ’99 arhosodd adref, nid y Llafurwyr i raddau.

Yn wir, o fewn llai na phymtheg mlynedd, roedd pleidlais Llafur yn y Rhondda wedi cwympo o 34 o filoedd i lai na 22 o filoedd (1992 – 2005). Mae hynny dros draean o’i phleidlais yma. Yn unol â hynny, mae’r niferoedd sy’n pleidleisio wedi lleihau o fod yn fynych 75%+ i ychydig dros 60% yn San Steffan. Y Llafurwyr, yn anad neb, sy’n aros adref. Roedd y nifer a bleidleisiodd yn 42% yn etholiad Cynulliad 2009, un o’r unig etholaethau gyda llai yn pleidleisio y flwyddyn honno nag o’r etholiad diwethaf.

Anodd gen i gredu y bydd Llafur yn gwneud yn well yma nac yn 2005, ond mae’n anodd gen i weld yr apathetig yn troi at neb arall yma yn eu miloedd; ac yn y sedd hon o leiaf, mae’n anodd gen i weld y duedd at apathi yn newid, a synnwn i ddim pe gwelwn cyfradd bleidleisio sydd ymysg y lleiaf yng Nghymru yma.

Proffwydoliaeth: Llafur yn cael llai na 20,000 o bleidleisiau, ond dal yn cipio dros hanner y bleidlais, gyda chynnydd anhrawiadol ym mhleidlais Plaid Cymru.

Nessun commento: