Anturiaethau Rhys a'r Byd

Mae'r Archdwpsyn ei hun, Rhys Sgwbi, wedi penderfynu mynd o amgylch y byd. Udodd o ddim wrtha i, chwaith. Mae'n cadw cofnod o'i anturiaethau yma.

Genwair Golledig

Pam ydw i'n 'sgwennu'r blog 'ma? Wel, er mwyn i bobl cael chwerthin ar fy mhen i. Un peth dw i wastad wedi sylweddoli ydi bod 'na wastad rhyw anffawd od yn digwydd imi, sy'n ddigon i gadw blog fel hyn fynd ar y distawaf o amseroedd. Yn anffodus, mae ar y funud wastad yn ymwneud â physgota, felly os nad oes gynnoch chi ddiddordeb ewch i ddarllen blog Rhys Llwyd, neu rhywbeth.

Eniwe, mae'n cymryd amser mynd o Fethesda i Fae Trearddur. Mi brynais i 'mbach o sandeels yn Star cyn mynd ymlaen i'r lle a'i chyfeiriwyd ati ynghynt. Wedi gyrru mawr mae'n rhaid i rywun ddadbacio a chario'u genwair a'u abwyd a'u bocs a'u stand a fenthyciwyd gan athro waethaf Cymru a chwilio am rywle i'w chastio. A hynny a wnes, wrth gwrs, wedi bachu’r sandeels ar y bachyn a’r cyntaf gast aeth i mewn i’r Môr Wyddelig (sef, o bosib, y Môr efo’r naws lleiaf Wyddelig bosib). Y genwair a grynodd, myfi a thynnodd, a snagiodd y cont ar rhyw garreg.

Bryd hynny tynnu mae rhywun hyd syrffed er mwyn ceisio ei ddadfachu o’r creigiau, a mae genweiriau yn bethau cryfion sy’n medru delio â hynny. Ond nid f’un i. Ar un tyniad anferthol, dyma hi’n cracio’n ei hanner. Yn ffwcin genwair i. Y peth gorau nad oedd neb o gwmpas i weld (oni bai am ddau mewn cwch na sylweddolasant, mi gredaf), a’r doniolaf beth dw i’n amau dim ond gweld hanner fy ngenwair i’n llithro’n araf ar y llinyn i lawr tuag at y Môr Wyddelig, hanner can llath isod. Safais am eiliad yn ei gwylio, yn hanner eisiau crio, hanner eisiau neindio mewn ar ei hôl.

Torri’r llinyn oedd yn rhaid, agor can o Lwcozêd, ac eistedd efo’r gwynt rhwng fy ngwallt a loes yn fy nghalon.

Y Deintydd

Os nad yw deffro a chodi am hanner awr wedi wyth yn ddigon drwg (iawn, hangowfyr o fod yn fyfyriwyr, ond daliwch efo fi), mae codi am hanner awr wedi wyth yn gwybod dy fod yn gorfod mynd i'r deintydd ym Mangor erbyn naw YN ddigon drwg. Os nad gwaeth. Myfi a es yn blaque i gyd.

Un o'r cas bethau sydd gennyf am y deintydd, oni bai am y drilio cyson, ydi y peth 'na sy'n gwneud sain fel hwfar ac yn sugo pob leithder allan o dy geg. Chychwi a wyddoch yr hyn a soniaf amdani, a dirprwy y deintydd sydd gyda hi. Roedd yr un yma'n chwarae gem o 'faint o'i dafod o fedra i sugno mewn iddo', sy'n ffain, tu allan i ddeintyddfa, ond yno nid yw, yn fy mhrofiad broffesiynol i (onid yw'r ffaith fy mod yn Faglor yn y Celfyddydau yn ddigon yn awr i gyfiawnhau'r fath ollwybodaeth?).

Dyma deintydd yn rhoi rhyw ddei yn fy ngheg i wedyn, i ddangos lle mae'r plaque. Mi oedd llawer. A wedyn mi ges i'r wers 'na dachi'n gael pan dachi tua phump am sut i frwshio'ch dannedd yn gywir. Ffycar iddi. Oni'n teimlo'n rel ffwcin lemon, yn nodio a mynd 'ies' yn boleit iawn o hyd, 'ai si'.

A mae'n rhaid imi fynd yno drachefn am ffiling mewn wythnos neu rwbath. Wel, dydw i'm isho. Felly mi fyddai'n bendantaidd ac yn annifyr a'i chanslo, a dal ati i fyw fy mywyd heb haearn yn fy ngheg.

Bywyd Ddiffygiol

Mae'r 'Steddfod i'w weld yn brysurach na'r arfer tua Abertawe ffor'na. Ond fydda i ddim yn mynd achos 'sgen i ddim pres. Dim ots, rili, achos bob tro dw i'n mynd i Abertawe dw i'n endio fyny'n dod o 'na heb gofio diawl o ddim, eniwe, a synnwn i'n fawr tasa hynny'n wahanol pe fyddwn i'n mynd flwyddyn yma.

Oeddwn i am fynd i 'sgota ddoe ond mi benderfynodd Dyfed y byddai'n well ganddo fflachgachu. Felly mi gefais fwyd yn lle Nain yn lle, yn llawn mwynhau ei sylwadau diddiwedd, fel 'sbia hwn yn gwatshad bob dim dw i'n neud' am fy nhaid, oedd dim ond yn edrych a sy ddim yn deall Cymraeg. Dw i'n gwybod fod o'n gas, ond, dw i wrth fy modd yn dweud pethau am bobl yn y Gymraeg a gwybod yn iawn nad ydyn nhw'n dallt gair o'r hyn dw i'n ei ddweud.

Yfory rwy'n mynd i'r deintydd. Nis hoffaf y deintydd. Maen nhw'n cwyno bod fy nannedd yn or-felyn o hyd, cyn mynd ati i holi os ydw i'n yfed gormod, ysmygu neu gwneud pob math o rhyw bethau anwar anghywir felly. Er, dw i'n ddigon gelwyddar ac ystrywgar i gadw'r gwir, pa wir bynnag ydyw, oddi wrthynt. Ond fel nad yw coes croc a sbecdols yn ddigon i anharddu rhywun, mae dannedd melyn yn, felly mi a'i 'fory mewn hyder da.

Yn ogystal a hyn mae gennai'r ffisiotherapydd yn ddiweddarach yn y mis, felly bydd hynny'n hwyl, wrth imi gael fy mhlygu blith-draphlith hyd torri a rhwygo pob peth yn fy nghorff. Bastads.

Ychafi

Heddiw fe fu imi cymryd llond ceg o mozzarella o cefn ffrij, cyn sylweddoli ei bod hi gyd wedi llwydo ac yn blasu fel llwch Iddew.

Y Ffrae Fawr a degawd bach arall ichwi

Bonjour, ys dywedaf pe fyddwn rodresgar (dw i'm yn wirioneddol gwybod beth mae rhodresgar neu'r Saesneg amdano pretentious, yn ei olygu, ond mae pobl wastad yn dweud 'paid a bod yn pretenshys' wedi clywed rhywun yn dweud rhywbeth mewn Ffrangeg).

Mae'r dyddiau diwethaf wedi eu lliwio gan ffrae mawr. Anghofiwch Libanus ac Israel ac Hezbollah, myfi a Kinch sydd wedi bod yn dadlau am bysgod. Efe, Fodedern-wr, sy'n honni mai coaley y bu inni eu dal y diwrnod o'r blaen. Myfi sticiaf at bass. Rwan, os oes rhywun yn darllen sy'n dallt y petha' 'ma, plis ymatebwch neu mi fydd y ffrae yma'n mynd hyd diwedd ein dyddiau (wel, ei ddyddiau ef, dw i'n llawn eisiau parhau gyda'm mywyd trist a phrudd, a goroesi pawb dw i'n adnabod, jyst er mwyn fod yn fastad).

Annhebyg iawn y gwna i oroesi neb, wrth gwrs. Dw i bob amser wedi teimlo mai Mis Mawrth y bydda i'n marw.

Eniwe, i'r rhai ohonoch sy'n darllen y blog hwn, ac felly'n amlwg yn cymryd rhyw fath o ddiddordeb yn fy modolaeth (yn hytrach na bywyd, hynny yw), efallai y cofiwch mai hwn yw'r degfed flwyddyn yr wyf wedi bod yn cadw dyddiadur. A hithau'n Awst 2ail, dw i am weld be wnes bob diwrnod am ddegawd.

• 1996: 'No record of what happened today'. Dechrau da.
• 1997: Mynd i Gaergybi. Oni'n 'bored'.
• 1998: Unwaith eto, does dim manylion yma. Bob amser wedi meddwl bod Awst yn boring ond blydi hel...
• 1999: 'Mellt a tharannau'. Storm, debyg.
• 2000: Ymlacio drwy'r dydd a chodi am 11.34
• 2001: 'Mae gen i lai i ddweud bob dydd' (a phob blwyddyn, debyg)
• 2002: Cyrraedd adref o'm gwyliau yn Yr Eidal, wedi casau y gwyliau'n llwyr, un o benwythnosau gwaethaf fy mywyd
• 2003: Hei, guess what? Dim cofnod.
• 2004: Ffeindish i allan y byddwn yn ennill £60 am weithio'n Steddfod Casnewydd ... sef £105 yn llai na ddywedish i wrth Mam y byddai'n ennill. Wps.
• 2005: Blwyddyn i heno, eshi weld Mim Twm Llai yn chwarae yn Cofi Roc. So mai'n flwyddyn ers imi weld Mim Twm Llai mewn gig.

Casgliad: ar y cyfan, mae Awst yr 2ail yn ddiwrnod boring.

Canolfan Byd Di-Waith

Haleliwia! Mae gen i reswn ddilys i gwyno!

Ond rheswm drwg. Roedd yn rhaid imi ffonio fyny Canolfan Byd Gwaith Wrecsam fyny heddiw, a mi wnes ar y linell Cymraeg. Fe fues i'n disgwyl ugain munud cyn rhoi'r ffôn lawr a ffonio am y linell Saesneg, lle cefais i rhywun yn ateb o fewn dau funud. Yn lythrennol.

Felly dw i'n flin a dw i am gwyno a gwneud ffys mawr. Dio'm yn deg, nadi?

Penwythnosa

Fel un o Besda, nos Wener a nos Sul yw fy mhenwythnos. Anaml a'i allan i Fethesda ar nos Sadwrn. Felly, fel arfer, nos Wener a nos Sul es allan. Oeddwn i'n eithaf siomedig neithiwr am na chafwyd loc-in yn y Vic, a dylwn wedi aros yn yr annwyl Sior, mi gredaf, er y bu imi bron a lladd hen ddyn wrth y tai bach (stori byr).

Er hyn dw i heb wneud llawer dros y penwythnos, a heb actiwli meddwi. Dachi'n gwybod y teimlad gwaetha? Ceisio yfed a methu achos unai bo gynnoch chi ben mawr (nid yn lythrennol, bydda chi'n yfed mwy efo pen mawr mi dybiaf) neu eich bod newydd bwyta clamp o bizza. Dyna wnes i, wrth gwrs.

Deep pan ydi'r boi. Dw i'm yn dallt y wimpy weeds bach sy'n cael thin cryst. Deep pan ydi pizza dyn go iawn. Digon o gaws, digon o dopping, a stumog llawn. Mae thin cryst fel y cwrw ddialcohol 'na, neu fel tost heb fenyn neu Llafur heb y streak gwrth-Gymraeg. Ddim yn iawn. Annuwiol. Ffiaidd. Anfad. A phawb a'u bwytant. Dachi'n gwybod pwy ydach chi.

Iasgob mae'r blog 'ma'n dirywio.