Helo. Dim meddwi’r penwythnos hwn. Fe fydd yn benwythnos rhyfedd iawn. Dw i’n dechrau cynllunio o’i gwmpas yn barod. Y peth cyntaf hanfodol ar gyfer penwythnos sobor ydi Doritos a dip Nionyn a Garlleg. Maent yn gwneud dip Nionyn a Garlleg yn Morristons ond efo ‘herbau’, ac ond am basil ac oregano does ymddiriedaeth gennyf mewn herbau. Felly i ASDA bydd yn rhaid mynd. Dw i’n meddwl yr af am dro i Lidl heno, hefyd, i gael bargen, a minnau heb fod ers oes pys, yn de.
Yr ail beth ydi rhywbeth da ar y teledu. Yn bur ffodus, yr hwn benwythnos mae Cwpan yr FA ar y teledu, a Man Utd yn chwarae, mi fyddaf felly yn gwbl fodlon â hynny, yn Ddoritos i gyd.
Y trydydd peth ydi o bosibl ffilm dda, yn enwedig os ydych chi, megis Y Fi, yn casáu crap fel rhaglenni dawnsio ac Ant a ffwcin Dec. Rŵan, dydw i ddim yn un i fynd i nôl DVD o siop i’w wylio ben fy hun, ond mae cael ffilm dda ar y teledu yn gwbl hanfodol. Mae hyn yn rhywbeth nad ydw i wedi ymchwilio iddo eto. Os ddim, bydd rhaid i mi ddiddori fy hun gyda Facebook am y rhan helaethaf o’r dydd, cyn i Match of the Day gychwyn. Ar ôl hwnnw bydd ‘na ryw ffilm gynhyrfus o’r 80au ar, ni synnwn.
Yn bedwerydd; cwrw. Iawn, penwythnos sobor, ond pwy ddywedodd peidio ag yfed? Mi neith gan slei o Fosters y tro i mi. Ac mi fydd yn gymorth i mi gysgu, sef rhywbeth nad ydw i wedi arfer ei wneud ar nos Sadwrn.
A dyna ni, dau bys i’m hiechyd corfforol a bawd i fyny i’m hiechyd meddyliol. Os aiff pethau rhagddynt yn iawn, ni wisgaf o gwbl, a mynd o amgylch y tŷ yn fy mhyjamas yn gwenu’n slei a meddwl fy mod yn ciwt. Sy’n ddigon teg.
venerdì, gennaio 04, 2008
mercoledì, gennaio 02, 2008
Y Rhagolygon
Blwyddyn Newydd Dda! Mi ddechreuais y flwyddyn wrth chwydu a ffendio darn o genhinen yn fy nhrwyn. Os mai dyna fydd tôn y flwyddyn yna waeth i mi neidio i mewn i’r Afon Taf yn eithaf handi.
Rhyngoch chi a mi, dw i’n edrych ymlaen at 2008 erbyn hyn (a hithau’n 2008 eisoes oni sylweddolech gynt). Ewro 2008, y Chwe Gwlad yn dechrau fis i heddiw, etholiadau cyngor i’m diddori. Fel rheol mae fy mlwyddyn yn cylchdroi o amgylch chwaraeon a gwleidyddiaeth, a’r peth gwaethaf, mwy na thebyg, fydd disgwyl i 2009 godi’i phen.
Ar wahân am un penwythnos yn Aberystwyth yr addewais ei fynychu er budd Llinos, ni fyddaf yn mynd allan ym mis Ionawr, oherwydd dw i’n benderfynol o arbed arian ar gyfer y Chwe Gwlad ac o bosibl gliniadur swanc (yn hytrach na’r gliniadur wanc sydd yn fy meddiant). Dw i ddim am wneud nad yfaf canys celwydd byddai hynny. Mae ‘na win a chwrw acw, ac fe yfir hwynt ar fyr o dro.
A pha beth bynnag, gan nad yw’r Hogyn a’i iechyd yn ffrindiau gorau (yn wir, maent wedi ffraeo sawl gwaith - yr Hogyn sy’n ennill bob tro, y rhan fwyaf o’r amser ar ôl poen mawr), ni fydd ‘iechyd’ yn dod o dan y rhestr o flaenoriaethau am eleni. Fe fyddaf yn onest, dw i’n bwriadu mynd allan mwy nac erioed eleni a gwrthod heneiddio. A dw i am feddwi’n waeth nac erioed, dim ond er mwyn codi dau fys personol ar bobl sy’n mynnu bod gormod o bobl yn meddwi'r dwthwn hwn.
A phob hwyl i bawb eleni, pa beth bynnag y gwnewch. Cofiwch hyn o eiriau: yr ail o Ionawr ydyw a dw i ‘di ymwared â’m stôr ewyllys da am 2008 yn barod drwy adrodd hynny.
Rhyngoch chi a mi, dw i’n edrych ymlaen at 2008 erbyn hyn (a hithau’n 2008 eisoes oni sylweddolech gynt). Ewro 2008, y Chwe Gwlad yn dechrau fis i heddiw, etholiadau cyngor i’m diddori. Fel rheol mae fy mlwyddyn yn cylchdroi o amgylch chwaraeon a gwleidyddiaeth, a’r peth gwaethaf, mwy na thebyg, fydd disgwyl i 2009 godi’i phen.
Ar wahân am un penwythnos yn Aberystwyth yr addewais ei fynychu er budd Llinos, ni fyddaf yn mynd allan ym mis Ionawr, oherwydd dw i’n benderfynol o arbed arian ar gyfer y Chwe Gwlad ac o bosibl gliniadur swanc (yn hytrach na’r gliniadur wanc sydd yn fy meddiant). Dw i ddim am wneud nad yfaf canys celwydd byddai hynny. Mae ‘na win a chwrw acw, ac fe yfir hwynt ar fyr o dro.
A pha beth bynnag, gan nad yw’r Hogyn a’i iechyd yn ffrindiau gorau (yn wir, maent wedi ffraeo sawl gwaith - yr Hogyn sy’n ennill bob tro, y rhan fwyaf o’r amser ar ôl poen mawr), ni fydd ‘iechyd’ yn dod o dan y rhestr o flaenoriaethau am eleni. Fe fyddaf yn onest, dw i’n bwriadu mynd allan mwy nac erioed eleni a gwrthod heneiddio. A dw i am feddwi’n waeth nac erioed, dim ond er mwyn codi dau fys personol ar bobl sy’n mynnu bod gormod o bobl yn meddwi'r dwthwn hwn.
A phob hwyl i bawb eleni, pa beth bynnag y gwnewch. Cofiwch hyn o eiriau: yr ail o Ionawr ydyw a dw i ‘di ymwared â’m stôr ewyllys da am 2008 yn barod drwy adrodd hynny.
venerdì, dicembre 28, 2007
Argoelus 2008
Well i mi amlinellu fy ngobeithion am 2008, er fy meddwl fy hun yn hytrach nac unrhyw beth arall. Dw i ‘di bod yn meddwl am beth hoffwn i, ac ar wahân i liniadur newydd, yr ateb ydi dim byd. Dw i’m yn licio’r sownd o 2008, mae ‘na rhywbeth argoelus ac afiach amdano, a blwyddyn i heddiw fe fydda i yma yn cwyno ac yn achwyn bod pethau’n mynd o ddrwg i waeth.
Wel, ni fyddaf yma fel y cyfryw, oherwydd dw i fwy neu lai wedi penderfynu bod Hogyn o Rachub yn dod i ben flwyddyn nesa, mewn tua chwe mis. Mae pum mlynedd o flogio yn fwy na digon.
Ond mi fyddaf, ond am ddamwain erchyll neu gael fy herwgipio, yma. Ond dw i’m yn licio. Mae ‘na rhywbeth ym mêr fy esgyrn yn dweud y bydd fy myd yn lle gwahanol iawn yr adeg hon flwyddyn nesaf. A dw i’m yn anwybyddu mêr fy esgyrn: bydd ‘na rhyw newid mawr. Ew, dw i’n ypsetio’n lân yn meddwl am y peth. Fydda’ i ddim yn un am newid, cofiwch chi.
Gobeithiaf am flwyddyn hwyl a digon diddigwyddiad, dim anturiaethau na chanfyddiadau mawr na dim. Ych, mi fydda’ i’n 23, a hŷn a hyllach a chwerwach (dw i’n edrych ymlaen at yr un olaf).
Sbïwch fi’n malu awyr. Ceisio peidio â gwneud gwaith ydw i. Dylai dyn ddim gweithio dros gyfnod y Nadolig. Ffaith. Neu os ydych chi o Rachub: byth.
Wel, ni fyddaf yma fel y cyfryw, oherwydd dw i fwy neu lai wedi penderfynu bod Hogyn o Rachub yn dod i ben flwyddyn nesa, mewn tua chwe mis. Mae pum mlynedd o flogio yn fwy na digon.
Ond mi fyddaf, ond am ddamwain erchyll neu gael fy herwgipio, yma. Ond dw i’m yn licio. Mae ‘na rhywbeth ym mêr fy esgyrn yn dweud y bydd fy myd yn lle gwahanol iawn yr adeg hon flwyddyn nesaf. A dw i’m yn anwybyddu mêr fy esgyrn: bydd ‘na rhyw newid mawr. Ew, dw i’n ypsetio’n lân yn meddwl am y peth. Fydda’ i ddim yn un am newid, cofiwch chi.
Gobeithiaf am flwyddyn hwyl a digon diddigwyddiad, dim anturiaethau na chanfyddiadau mawr na dim. Ych, mi fydda’ i’n 23, a hŷn a hyllach a chwerwach (dw i’n edrych ymlaen at yr un olaf).
Sbïwch fi’n malu awyr. Ceisio peidio â gwneud gwaith ydw i. Dylai dyn ddim gweithio dros gyfnod y Nadolig. Ffaith. Neu os ydych chi o Rachub: byth.
giovedì, dicembre 27, 2007
Cofiwch y cyfieithwyr...
Dw i’m am sôn am y Nadolig i chi. Mi gefais het, a dyna ddiwedd y ddadl. A chyda’r twrcwn cafwyd combác (neu guinea-fowl, mae’r enwau Cymraeg a Saesneg yn wirion, mi wn) sy’n gyfuniad o borc, twrcwn a chyw iâr, yn dibynnu â phwy y byddech yn siarad â hwy.
Dw i’n unigolyn blin ac annifyr ac mi fyddaf am beth amser canys anghofiais wifrydd fy ffôn yn y gogledd, ac mi aeth y batri’n fflat ddoe. Bydd Mam yn ei ddanfon i lawr, wrth gwrs, ond fy mhryder mwyaf yw na fydd yn cyrraedd mewn da bryd i drefnu ba flwyddyn newydd bynnag sydd o’m mlaen. Diolch i Dduw am y rhyngrwyd. Heb hwnnw, mi fyddai modd gennyf i gysylltu â neb. A ddaw neb i’m gweld i drefnu, cewch weld.
A dw i ddim chwaith yn edrych ymlaen at y penwythnos. Does neb yng Nghaerdydd. Y fi, a minnau’n unig. Am drychineb trist. Dim fy mod i wirioneddol isio mynd allan, cofiwch, ond yn hytrach does gen i fawr o fynadd efo fy nghwmni fy hun ar adeg fel hyn. Roeddwn i bron â thorri ‘nghalon yn dod nôl i Gaerdydd ar y 26ain.
Felly, os byddwch yn edrych ar y sêr fin nos, cofiwch amdanaf i. Bŵ hŵ.
Dw i’n unigolyn blin ac annifyr ac mi fyddaf am beth amser canys anghofiais wifrydd fy ffôn yn y gogledd, ac mi aeth y batri’n fflat ddoe. Bydd Mam yn ei ddanfon i lawr, wrth gwrs, ond fy mhryder mwyaf yw na fydd yn cyrraedd mewn da bryd i drefnu ba flwyddyn newydd bynnag sydd o’m mlaen. Diolch i Dduw am y rhyngrwyd. Heb hwnnw, mi fyddai modd gennyf i gysylltu â neb. A ddaw neb i’m gweld i drefnu, cewch weld.
A dw i ddim chwaith yn edrych ymlaen at y penwythnos. Does neb yng Nghaerdydd. Y fi, a minnau’n unig. Am drychineb trist. Dim fy mod i wirioneddol isio mynd allan, cofiwch, ond yn hytrach does gen i fawr o fynadd efo fy nghwmni fy hun ar adeg fel hyn. Roeddwn i bron â thorri ‘nghalon yn dod nôl i Gaerdydd ar y 26ain.
Felly, os byddwch yn edrych ar y sêr fin nos, cofiwch amdanaf i. Bŵ hŵ.
giovedì, dicembre 20, 2007
Neges Nadoligaidd o lawenydd mawr a mins peis a thinsel a choed Nadolig a dymuniadau gwych i bob dyn, dynes ac o bosib aelodau'r Blaid Lafur (hah!)
Wel dyma ni. Ni fyddaf yn blogio dros y Nadolig rŵan – pethau i’w gwneud a phobl i’w gweld (h.y. dw i’n mynd i weld Nain a mwy na thebyg Dyfed, er does gen i fawr o ddim i’w wneud), felly am ddim rheswm yn fwy na thraddodiadol dymunaf Nadolig llawen i bawb (ond nid blwyddyn newydd dda – fyddai’n nôl cyn i honno fynd rhagddi, cewch chi weld)!
martedì, dicembre 18, 2007
Y flwyddyn a fu
Tuag yr amser hwn o’r flwyddyn byddaf, yn draddodiadol, yn edrych dros yr hyn a fu yn flwyddyn i mi. Rŵan, os cofiwch, os cymeroch sylw, sy’n annhebygol, roedd y llynedd yn eithaf annifyr ar y cyfan, wedi gorffen bod yn fyfyrwyr (ydw, dw i DAL i hiraethu, ac mi fyddaf am byth) a chwalu ‘mhen glin. Ond wyddoch chi beth? Dw i’n meddwl y bu eleni yn well o lawer.
Doedd dechrau’r flwyddyn yn ddi-waith yn mynd o amgylch amgueddfeydd efo Kinch ddim yn arwydd da, ‘does dadl (ni chredaf y byddai dechrau unrhyw flwyddyn efo Kinch yn un da waeth bynnag y gweithgaredd). Ond mi ges waith yn eithaf sydyn, a chael hyfforddiant, a llwyddo, a gwella fy Nghymraeg yn eithriadol. Iawn, dydi fy Nghymraeg i ddim yn berffaith, ond mae meddu ar iaith dda yn rhywbeth i fod yn falch ohono, tydi?
Heb na gorfod goddef sbigoglys a ffa pob yn ddyddiol ar Newport Road bellach, dw i ‘di symud i dŷ newydd ar ben fy hun ac wrth fy modd. Felly mi gaiff hynny fod yn Plys enfawr yn y flwyddyn. Ac wrth gwrs mi gurodd Man Utd yr Uwchgynghrair, sydd bob amser yn ei gwneud yn flwyddyn dda.
Ac, wrth gwrs, mae gweld Plaid Cymru yn rhan o lywodraeth Cymru yn beth da, waeth bynnag ddywed neb. Gwell y Blaid mewn grym o fath na dim o gwbl, a gwell ei chael yn gweithredu ambell i bolisi na’r un. Dw i’n pryderu’n arw yr eith pethau o chwith, a dw i’m yn hapus am bopeth am y Glymblaid, ond dyna wleidyddiaeth. Mae gweld Cymru gam yn nes at ei hannibyniaeth bob amser yn codi gwên. A waeth bynnag ddywed neb, gyda’r senedd ar y ffordd, mae Cymru’n agosach ati o grynswth nac y bu'r llynedd.
Ond, wyddoch chi, mi fu isafbwyntiau. Ew, o’n i’n flin pan gollais fy ffôn a’m waled. Dw i methu mynd i’r Gogledd cymaint. Dw i’n mynd allan yn llai aml nac ydw i wedi ei wneud ers blynyddoedd bellach. Mae’r tîm rygbi wedi troi gwylio gêm rygbi yn fater o ofid yn hytrach nac angerdd, ac yn gyffredinol ni fu’r tîm pêl-droed cenedlaethol yn well eleni. Ac mae Lowri Llewelyn yn parhau yn fy mywyd.
Felly, blwyddyn dda y bu. Ond mae’n hen bryd i’m mywyd cymryd tro eithriadol, eithriadol am y gorau: rhywbeth mor ffantastig fel y byddai ond yn gallu digwydd yn 2008. Ond blogiad arall ydi 2008. O ystyried y dechrau ansicr, dw i wedi mwynhau eleni yn fawr iawn, iawn. Dw i 'di ffendio'n nhraed mwy nac erioed, a dallt lot o bethau'n well. Cerddaf ymlaen!
Doedd dechrau’r flwyddyn yn ddi-waith yn mynd o amgylch amgueddfeydd efo Kinch ddim yn arwydd da, ‘does dadl (ni chredaf y byddai dechrau unrhyw flwyddyn efo Kinch yn un da waeth bynnag y gweithgaredd). Ond mi ges waith yn eithaf sydyn, a chael hyfforddiant, a llwyddo, a gwella fy Nghymraeg yn eithriadol. Iawn, dydi fy Nghymraeg i ddim yn berffaith, ond mae meddu ar iaith dda yn rhywbeth i fod yn falch ohono, tydi?
Heb na gorfod goddef sbigoglys a ffa pob yn ddyddiol ar Newport Road bellach, dw i ‘di symud i dŷ newydd ar ben fy hun ac wrth fy modd. Felly mi gaiff hynny fod yn Plys enfawr yn y flwyddyn. Ac wrth gwrs mi gurodd Man Utd yr Uwchgynghrair, sydd bob amser yn ei gwneud yn flwyddyn dda.
Ac, wrth gwrs, mae gweld Plaid Cymru yn rhan o lywodraeth Cymru yn beth da, waeth bynnag ddywed neb. Gwell y Blaid mewn grym o fath na dim o gwbl, a gwell ei chael yn gweithredu ambell i bolisi na’r un. Dw i’n pryderu’n arw yr eith pethau o chwith, a dw i’m yn hapus am bopeth am y Glymblaid, ond dyna wleidyddiaeth. Mae gweld Cymru gam yn nes at ei hannibyniaeth bob amser yn codi gwên. A waeth bynnag ddywed neb, gyda’r senedd ar y ffordd, mae Cymru’n agosach ati o grynswth nac y bu'r llynedd.
Ond, wyddoch chi, mi fu isafbwyntiau. Ew, o’n i’n flin pan gollais fy ffôn a’m waled. Dw i methu mynd i’r Gogledd cymaint. Dw i’n mynd allan yn llai aml nac ydw i wedi ei wneud ers blynyddoedd bellach. Mae’r tîm rygbi wedi troi gwylio gêm rygbi yn fater o ofid yn hytrach nac angerdd, ac yn gyffredinol ni fu’r tîm pêl-droed cenedlaethol yn well eleni. Ac mae Lowri Llewelyn yn parhau yn fy mywyd.
Felly, blwyddyn dda y bu. Ond mae’n hen bryd i’m mywyd cymryd tro eithriadol, eithriadol am y gorau: rhywbeth mor ffantastig fel y byddai ond yn gallu digwydd yn 2008. Ond blogiad arall ydi 2008. O ystyried y dechrau ansicr, dw i wedi mwynhau eleni yn fawr iawn, iawn. Dw i 'di ffendio'n nhraed mwy nac erioed, a dallt lot o bethau'n well. Cerddaf ymlaen!
giovedì, dicembre 13, 2007
Y peth da am 'Ddolig
Felly, beth ydw i yn ei hoffi am y Nadolig? Dyna gwestiwn nad ydw i wedi ei ateb, erioed. I neb. Er mwyn cydymffurfio â hwyl yr ŵyl (yn faleisus o amharod) dw i’n meddwl y dylwn drafod hyn mymryn. Cewch weld wedyn fy mod yn berson neis, wedi’r cwbl (mae hyn yn gelwydd llwyr a dwi ddim am i chi ei ledaenu. Diolch).
Yn gyntaf, ydw, dw i’n yn hoffi’r goleuadau mymryn. Hynny yw, nid y goleuadau lu a welir ar dai cyngor a thai pobl gomon sy’n gweithio’n Spar dw i’n feddwl, ond y rhai go iawn swyddogol mewn trefi a phentrefi ar y waliau bob ochr i’r strydoedd. Mae rheiny’n eithaf neis.
Iawn, dydi twrci ddim yn wych ond dw i yn ei licio. A chinio Nadolig. Wn i ddim pe sylweddolech chi, ond cinio Nadolig ydi cinio dydd Sul efo sosejys wedi’u lapio mewn bacwn. Ond ta waeth. Mae’n flasus iawn, oni bai eich bod chi wedi meddwi gormod ar Noswaith Nadolig.
Dyna un peth fydda i’n hoffi hefyd. Noswaith Nadolig, a mynd am ‘chydig o beints lawr i Besda. Er y trais a’r trywanu a’r smac a’r cwffio mae o hyd hiraeth parhaol yn fy nghalon am fynd o amgylch tafarndai Bethesda, a gweld pobl nad ydw i’n eu gweld yn aml iawn. A minnau ddim yn gweld fy nheulu mor aml a hoffwn, mae’r Nadolig hefyd yn gyfle i’w gweld unwaith eto.
A thu ôl i’r Sion Corns a’r coed Nadolig a’r anrhegion dyna dw i’n licio am ‘Ddolig, gweld pawb. Bydd hyd yn oed Myfi yn dymuno ‘Nadolig Llawen’ i bobl, ac yn ei feddwl (fel arfer yr unig frawddegau y byddaf yn eu dweud ac yn eu golygu ydi “dos i nôl peint i mi” a “sod off Dyfed”).
Ah, dwi’n teimlo’n fwynach o lawer ar ôl dweud hynny. Mae blog yn therapi da.
Yn gyntaf, ydw, dw i’n yn hoffi’r goleuadau mymryn. Hynny yw, nid y goleuadau lu a welir ar dai cyngor a thai pobl gomon sy’n gweithio’n Spar dw i’n feddwl, ond y rhai go iawn swyddogol mewn trefi a phentrefi ar y waliau bob ochr i’r strydoedd. Mae rheiny’n eithaf neis.
Iawn, dydi twrci ddim yn wych ond dw i yn ei licio. A chinio Nadolig. Wn i ddim pe sylweddolech chi, ond cinio Nadolig ydi cinio dydd Sul efo sosejys wedi’u lapio mewn bacwn. Ond ta waeth. Mae’n flasus iawn, oni bai eich bod chi wedi meddwi gormod ar Noswaith Nadolig.
Dyna un peth fydda i’n hoffi hefyd. Noswaith Nadolig, a mynd am ‘chydig o beints lawr i Besda. Er y trais a’r trywanu a’r smac a’r cwffio mae o hyd hiraeth parhaol yn fy nghalon am fynd o amgylch tafarndai Bethesda, a gweld pobl nad ydw i’n eu gweld yn aml iawn. A minnau ddim yn gweld fy nheulu mor aml a hoffwn, mae’r Nadolig hefyd yn gyfle i’w gweld unwaith eto.
A thu ôl i’r Sion Corns a’r coed Nadolig a’r anrhegion dyna dw i’n licio am ‘Ddolig, gweld pawb. Bydd hyd yn oed Myfi yn dymuno ‘Nadolig Llawen’ i bobl, ac yn ei feddwl (fel arfer yr unig frawddegau y byddaf yn eu dweud ac yn eu golygu ydi “dos i nôl peint i mi” a “sod off Dyfed”).
Ah, dwi’n teimlo’n fwynach o lawer ar ôl dweud hynny. Mae blog yn therapi da.
mercoledì, dicembre 12, 2007
'Dolig a Rhegi
Os nad yw yfed a bwyta yn ddigon o hwyl, mae rhegi hefyd. Wn i ddim beth ydi o am regi, ond mae’n amhosib rhag atal mewn sawl sefyllfa. Mae’n rhaid i mi gyfaddef mai “ffwc” yn ei niferus weddau ydi, mwy na thebyg, y rheg a ddefnyddiaf fwyaf, yn aml ar ôl cael braw, neu weld David Cameron ar y teledu. Prat.
Sôn am regi, mi fyddaf yn gwneud yn aml iawn dros y Nadolig (e.e. “ffycin Nadolig”, “ffwcin Sion Corn” a.y.y.b.). Dw i’n siŵr fy mod i’n ‘di sôn bob ‘Dolig a welodd y flog hon, ond dydw i ddim yn ffan. Boi gwanwyn dwi, yn ymhyfrydu yn gweld y blodau bychain yn tyfu a’r ŵyn ar y dolydd (neu drosedd yn Grangetown, yn hytrach, yn anffodus). Ond does ‘na ddim hud i’r Nadolig bellach, ac fel un sy’n wrthun iawn i fateroliaeth, mae’r Nadolig yn hir.
Yn anffodus, ‘does pwynt i rywun droi rownd a dweud “cofia di wir ystyr Nadolig” achos ymysg 95% o’r boblogaeth mae o wedi cael ei hen anghofio, a’r peth agosaf wna i o ran “bod yn Nadoligaidd” ydi prynu botel o win coch i Owain Ne pan dw i ‘di meddwi (a mynnu iddo fy nhalu’n ôl pan dw i’n sobor).
Pwdin ‘Dolig sy’n hen sgyman o beth ‘fyd. ‘Rargian chyffyrddwn i mohono, mae o fel bara brith wedi’i losgi. A thwrcwns, blydi twrcwns! Hen dderyn di-flas a sych (aka Ellen Angharad) os bu un erioed. A’r bastad hetiau ‘na y bydd rhywun yn eu gwisgo ar ôl ennill pecyn o mini-sgriwdreifars mewn cracer. A theledu Nadolig, yr un hen gachu; ac aftershave. FAINT o aftershave sydd yn rhaid i ddyn gael i’r Nadolig? Dw i’m ISIO cymaint o aftershave a hynny, mae gen i ddigon i bara blwyddyn arall o ddau Nadolig nôl.
Cofiaf ddweud y llynedd yr hoffwn fynd i Irac eleni ar gyfer y Nadolig. Yn bur rhyfedd, ni wireddwyd hynny (fedra’ i ddim smalio fy mod i’n rhy gytud yn hyn o beth) ond dydw i’m yn licio ‘Dolig a dyna ddiwedd arni.
Tri pheth dwi isio ‘leni i ‘Ddolig: torri gwallt, gwin coch a’r gallu i gynhyrchu grefi godidog. A chai’m ‘run, cewch weld.
Sôn am regi, mi fyddaf yn gwneud yn aml iawn dros y Nadolig (e.e. “ffycin Nadolig”, “ffwcin Sion Corn” a.y.y.b.). Dw i’n siŵr fy mod i’n ‘di sôn bob ‘Dolig a welodd y flog hon, ond dydw i ddim yn ffan. Boi gwanwyn dwi, yn ymhyfrydu yn gweld y blodau bychain yn tyfu a’r ŵyn ar y dolydd (neu drosedd yn Grangetown, yn hytrach, yn anffodus). Ond does ‘na ddim hud i’r Nadolig bellach, ac fel un sy’n wrthun iawn i fateroliaeth, mae’r Nadolig yn hir.
Yn anffodus, ‘does pwynt i rywun droi rownd a dweud “cofia di wir ystyr Nadolig” achos ymysg 95% o’r boblogaeth mae o wedi cael ei hen anghofio, a’r peth agosaf wna i o ran “bod yn Nadoligaidd” ydi prynu botel o win coch i Owain Ne pan dw i ‘di meddwi (a mynnu iddo fy nhalu’n ôl pan dw i’n sobor).
Pwdin ‘Dolig sy’n hen sgyman o beth ‘fyd. ‘Rargian chyffyrddwn i mohono, mae o fel bara brith wedi’i losgi. A thwrcwns, blydi twrcwns! Hen dderyn di-flas a sych (aka Ellen Angharad) os bu un erioed. A’r bastad hetiau ‘na y bydd rhywun yn eu gwisgo ar ôl ennill pecyn o mini-sgriwdreifars mewn cracer. A theledu Nadolig, yr un hen gachu; ac aftershave. FAINT o aftershave sydd yn rhaid i ddyn gael i’r Nadolig? Dw i’m ISIO cymaint o aftershave a hynny, mae gen i ddigon i bara blwyddyn arall o ddau Nadolig nôl.
Cofiaf ddweud y llynedd yr hoffwn fynd i Irac eleni ar gyfer y Nadolig. Yn bur rhyfedd, ni wireddwyd hynny (fedra’ i ddim smalio fy mod i’n rhy gytud yn hyn o beth) ond dydw i’m yn licio ‘Dolig a dyna ddiwedd arni.
Tri pheth dwi isio ‘leni i ‘Ddolig: torri gwallt, gwin coch a’r gallu i gynhyrchu grefi godidog. A chai’m ‘run, cewch weld.
Iscriviti a:
Post (Atom)