Dyma beth od ichwi. Dydw i heb yfed dim y penwythnos yma. Yn ddiweddar iawn bydda i’n gorfod gorfodi fy hun i fynd allan. Wn i ddim pam, ond felly y mae. Er hyn, mi gredaf fod fy nghorff erbyn hyn wedi mynd i mewn i ryw ddull o wneud imi deimlo fel bod pen mawr gennyf i ar foreau Sul. Teimlais yn ofnadwy bore ‘ma, a ni fu imi fedru gorffen fy mwyd yn y dafarn ynghynt, a fyth ers hynny dw i’n teimlo’n flinedig (er bod gwaith gennyf i’w chyflawni a gwersi i’w paratoi).
Felly, ai rhyw fath o arwydd o heneiddio ydi hyn, ai fi sy’n troi’n ddiflas? Dw i’n amau’r ail un. Lle gynt y bu dim trefn i fy mywyd mae gen i un haearnaidd yn awr; ac fel y gwyddoch dw i ddim yn hoffi trefn. Codi, brecwast, pacio, ysgol, dysgu, adref, gweithio, bwyd, slobio, gwely. Diflas yn de?
Y broblem fawr ydi fod ein tŷ ni mor bell o dre fel ei bod yn drafferth mynd a dod. Ond dyna ni. Mae llygod yn y tŷ yn awr, yn mynd ar hyd y gegin pan nad ydynt yn credu fy mod i’n sbïo arnynt. Efallai dylwn i fynd o ‘ma fwy.
Nessun commento:
Posta un commento