Ni chewch gelwydd gennyf i. Mae bywyd yn dda. Y broblem fwyaf yw fy mod yn chwarae rhan y gwestywr y penwythnos hwn i Almaenwr. Dydw i byth wedi hoffi bod yn westywr. Gas gen i deimlo’n gyfrifol am rywun arall, a dydi o ddim yn hawdd os nad yw’r unigolyn yn siarad Cymraeg.
Mi fyddaf i yn troi i Saesneg weithiau, pan fydd y person yn rhan o’r sgwrs ac ati, ond â bod yn onest nid yn unig ydi hyn yn anghyfforddus ac yn annaturiol, ond mae’n corddi rhyw gasineb ynoch, ac mae gen i ffrindiau na fedraf i siarad Saesneg gyda nhw byth, ffrindiau ysgol yn bennaf, waeth bynnag beth yw’r sefyllfa. Ond eto, ni ellir hepgor y person o’r sgwrs yn gyfangwbl, ac mae gennyf innau, hyd yn oed, ryw fymryn o gwrteisi.
Does ‘na ddim llawer o bethau doniol wedi digwydd i mi, yn anffodus. Mi safais ar slyg wythnos ddiwethaf, gyda fy slipar, ac mae’n rhaid i mi gyfaddef fy mod i’n flin iawn am hynny, wedi i mi sylwi’r hyn a wnaed a bod darnau o gorff gwlithen ar hyd llawr fy annwyl gegin yn slwj.
Sylwais hefyd bod cyfradd annaturiol o bryfaid cop yn fy nghartref ac yn yr ardd. Meddyliais am y peth, ond wyddwn i mo'r ateb, wchi.
Nessun commento:
Posta un commento