Edrych ymlaen i ryw lecsiwn a ryw ballu

Dydd Llun. Diwrnod gwaethaf yr wythnos, pan fydd rhywun yn dychwelyd i’r gwaith efo stamp Clwb Ifor Bach dal ar eu llaw, ond gwallt eithaf neis. Ddaru mi fwynhau’r penwythnos a fu yn eithriadol, fel ac y gwnes i’r un flaenorol. Mae Crôl Canton yn newid bach neis o bryd i’w gilydd (er fy mod i’n rhy hen a rhechlyd i fynd ar bob crôl erbyn hyn, wrth gwrs). Dw i heb fod i’r ardal am sesh ers hydoedd.

Clecs? Oes, digon. Ond rhannwn i mohonynt â chwi, canys anghyson a phrin yw fy nghof wedi wyth o’r gloch. Do, chwydais mewn blodau; do, cerddais i’r Mochyn Du gyda Dyfed (a mwynhau ei benmaenmawr ddydd Sul â diléit); do, es i doiledau’r genod yng Nghlwb Ifor (wn i ddim pam).

Yr wythnos hon byddaf yn dda. Nos Iau, mi fyddaf i fyny tan oriau mân y bore yn gweiddi’n groch dros Blaid Cymru (efo paned a chracyrs a chaws) a mynd i mewn i’r gwaith fore dydd Gwener yn sâl isio cwsg ond yn fodlon oherwydd mi fydd hi’n noson dda. Mae unrhyw noson sy’n cynnwys cracyrs a chaws yn noson dda yn fy marn onest i, gan etholiad ai peidio. Ond bydd cracyrs a chaws a chwymp Llafur yn codi gwên ar fy wyneb sarrug, y bydd yn aros yno am sbel go dda…

Calon Uchel

Dydd Gwener ydyw, gyfeillion! Hwrê! Ni fyddaf allan heno, ond dw i’n benderfynol am all dayer ‘fory waeth pa mor sych a chras fy ngwddf. Ac i gael sesh, a gweled Dyfed yn crio yn ei gwrw nad yw Haydn o gwmpas iddo’i gam-drin. Mae Dyfed yn dyheu am fy mywyd dinesig, cosmopolitan, modern yn hytrach na phuteindod sodomaidd Gwalchmai a’r cylch.

Mi es i dŷ’r genod neithiwr am dro, am y tro cyntaf ers hydoedd, a braf weithiau yw cael tŷ heb Dori na Chardi i’w gweld. Er, mi es yn ddig pan glywais fod rhywun yn ystyried pleidleisio i’r Lib Dems, ac os maent yn darllen, mi dorraf bob cysylltiad â thi os gwnei'r ffasiwn beth (oni bai dy fod gwirioneddol eisiau brwsh dannedd am ddim, wedyn mae’n ddealladwy).

Felly mi gymrais frathiad o facwn Llinos (gan honni â chryn argyhoeddiad mai’r gwynt a wnaeth) cyn sgidadlo adref i weld Pawb a’i Farn, a gweld polau piniwn ffafriol iawn i Blaid Cymru neithiwr a bore ‘ma yn y Western Mail (er, roedd gwylio Wales Decides, fel arfer, yn boenus, ond dw i’n licio Gareth achos dydi o ddim yn gwybod dim byd am wleidyddiaeth). Felly mae fy nghalon a’m henaid yn uchel iawn ar y funud. I’r gad!

Tonsiliau

Mae fy nhonsils yn goch a dw i’n poeri’n eurgoch. Mi ofynnaf i’r fferyllydd amser cinio beth y maent yn ei argymell. Dw i isio bod yn well i Crôl Canton ddydd Sadwrn. Tai’m yfed fel hyn.

14:05 - Meddyliau

Dw i’n ffycin flin. Mae’r arwerthwyr tai ‘di ffonio i ddweud bod un tŷ o’n i’n fod i mynd i weld heno wedi mynd yn barod! Mae hynny’n ddigalon iawn, iawn.

Dw i dal i dagu ‘fyd, ond hapus o’n i yn gweld dau wylan yn cael rhyw uwchben y siop perlysiau Tsieniaidd ger y Central Bar. Dw i ddim cweit yn dallt sut mae adar yn cael rhyw, a dweud y gwir.

10:24 - meddyliau

Heddiw dw i’n sâl; dw i wedi blino ac mae fy ngwddf yn teimlo fel y Sahara ar ddiwrnod penodol o boeth (o bosib Mehefin 23ain). Mae hyn oherwydd na fu imi fynd i gysgu tan ddau neithiwr, a byddwn i wedi mynd i'r gwaith yn hwyrach ond am y ffaith fy mod yn gweld tai am 5.30 heddiw. Dw i’n mynd â Haydn gyda fi, yn y gobaith y bydd ei bâr o lygaid yntau yn fwy craff na’m rhai i. Mi welaf i beth y mynnaf fel rheol. A dyna’r ffordd iawn i unrhyw un o’r naws call i fod.

Efallai y dylwn wedi cael mwy nac iogwrt i frecwast. O Lidl, cofiwch. Lidl a Sainsburys y byddaf i’n mynd. Mi es neithiwr, ben fy hun, gydag Ellen yn côr yn canu neu rywbeth, a Haydn yn diogi (mi fedraf ddweud beth y mynnaf am Haydn rŵan achos dydi o ddim yn darllen fy mlog i mwyach achos mae crynswth o’r crap wedi’i anelu yn ei gyfeiriad o). Fe fyddaf innau’n hoff o frecwast go iawn, o wy a bacwn a thost a ffa pob a phwdin gwaed. Yn wir, mi a’i bwytawn bob dydd pe cawn.

Er mwyn i mi deimlo’n well dyma restr fer o bethau dw i’m y licio:

- garddwyr
- rhoi sanau ar yn syth ar ôl cawod
- technoleg stiwpid am yr haul o brifysgol Aberystwyth
- Gateaux

Mmmm, y rhyddhad…

Y Cyri

Iawn bobls? (Mae Haydn yn dweud hynny ar y funud ac yn gwylltio pawb. Nid cŵl mohono yn y lleiaf) Mi fentraf fynd i mewn i hanes fy mhenwythnos ond gan fy mod i’n awr yn 22 fedra’ i ddim cofio llawer. O gwbl. Yn enwedig pan ydwyf mor feddw â hynny. Ond mi es i Clwb ac o gwmpas y City Arms a Model Inn mwy neu lai ben fy hun drwy’r nos, yn dychryn ac yn synnu pawb yn y cyffiniau. A dw i dal efo stamp Clwb Ifor arna’ i bora ‘ma. Cawod amdani heno, mi gredaf.

Ond mi ges ddiwrnod eithaf da ddoe, o ystyried pa mor sâl oeddwn i. Treulio’r diwrnod gyda Haydn Blin ac Ellen Blin a Rhys Ioro (oedd yn flin efo Indian twp) a wnes. Wedi peint neu ddau ar hyd a lled y ddinas fe gawson ni gyri o Albany Road, gyda’r Indiaid yn bendant wedi eu dinistrio achos doedden nhw methu â helpu eu hunain rhag chwerthin pan aethon ni o ‘na.

Felly y bu, ac am y tro cyntaf erioed dyma’r tri ohonom (a Rhys, wrth gwrs, oedd wedi cael gormod o ddiod, fel pa Sul bynnag sydd) yn eistedd o amgylch yr hen fwrdd dderw yn y gegin yn bwyta, ac yn hunanfodlon iawn o weld bod Haydn wedi dewis y bwyd anghywir eto, fel pob tro.

Tipyn o Stâd a gwely. ‘Misho gweithio. Mae gweithio'n crap.

Fy mhen-blwydd a phroffwydo Canol Caerdydd (dyna anodd...)

Penbwl hapus i mi,
Penbwl hapus i mi,
Penbwl hapus i’r Hogyn,
Penbwl hapus i mi.

Rhyfedd, dw i’m yn teimlo’n ddwy ar hugain; dim ond ychydig bach yn llwglyd a bod angen cawod arnaf. Ond allwn i ddim gwneud popeth ar unwaith. A dywedyd y gwir i chi, dw i’m isio sôn am fy mhen-blwydd, dydi pen-blwydd ddim yn rhywbeth y byddaf i’n hoff iawn ohoni. Y peth amdanaf fi ydi, er fy mod i’n hoff hynod o sylw, mae hynny’n gorfod bod ar fy nhelerau i o hyd, ac mae fy mhen-blwydd, ysywaeth, y tu allan i fy rheolaeth.

Derbynnir anrhegion yn amodol.

Eniwe, tri chariad sydd gen i: Cymru, gwleidyddiaeth a Lord of the Rings (dw i ddim yn hollol siŵr sut y mae’r olaf yn ffitio mewn â’r ddau arall). A dw i am fentro fy llaw ar broffwydoliaeth eto; ond un mwy penodol.

Mae’r ddwy etholaeth sy’n rhan o fy mod yn rhai diogel yn y Cynulliad; Arfon i Blaid Cymru (Martin Eaglestone? Mae gen i fwy o siawns orchuddio fy hun mewn mêl a pheidio cael fy nhreisio gan Winnie the Pooh na sydd gan Martin o gael ei ethol yn Arfon), a Chaerdydd Canol, a minnau’n byw yn Y Rhath ar hyn o bryd. Mi fentraf broffwydoliaeth fechan i Ganol Caerdydd.

Mae arwyddion yn arwydd (ha!) dda o weld sut y mae pethau’n mynd. Hyd yn hyn, y Democratiaid Rhyddfrydol sy’n ennill, ond dydyn nhw ddim o llwyth; mae 'na lawer iawn o arwyddion Llafur o gwmpas (ac un Plaid Cymru ar Albany Road; dim byd i’r Ceidwadwyr hyd yn hyn). Fe’m synnwyd gan hynny; mae hwn yn un o’r seddau y byddwn i’n ei ddisgwyl i Lafur ildio - ond dw i wedi cael ambell i bamffled ganddyn nhw a’r hen Liberals (pob un yn uniaith Saesneg, afraid dweud). Ond dydyn nhw ddim i weld fel eu bod. Maen nhw’n edrych fel bod nhw’n cael yr arwyddion i fyny ac yn cael pobl i ddosbarthu eu llythyrau.

Mae’r Rhyddfrydwyr yn amhoblogaidd yn y cyngor, ac er bod Llafur yn amhoblogaidd beth bynnag peidiwch byth â diystyru eu pleidleiswyr craidd; y rheiny na fyddant yn troi allan i bleidleisio yn y Cymoedd, ond oherwydd eu bod mewn sedd nad yw bellach yn Llafur, fe ânt nhw i bleidleisio. Mi fetia’ i rywbeth. A’r gwir amdani ydi, bydd y myfyrwyr ddim yn boddran pleidleisio mewn rhifau mawrion.

Peidiwch byth â diystyru'r bleidlais Lafur craidd. Y nhw a rhoddod gic-owt i'r Blaid yn Rhondda ac Islwyn yn 2003, a hynny heb fawr o reswm oni bai mai o frîd Llafur Craidd oedd y rhan fwyaf o'r pleidleiswyr. Ddaw hi ddim at hynny yng Nghanol Caerdydd, ond nodwch ar y bleidlais hon.

Does gan Plaid ddim cyfle. Mae ‘na lawer iawn o fyfyrwyr Cymraeg yn yr ardal, ond yn fy mhrofiad i pleidleisio drwy’r post yn y gogledd a’r gorllewin y maen nhw. Ond mae’r Gymraeg yma; yn ôl rhywun dw i’n ei adnabod sy’n gweithio i’r cyngor mae llawer mwy o ffurflenni wedi eu cwblhau’n Gymraeg yn dod o’r rhan yma o’r ddinas na fyddai rhywun yn disgwyl.

Trahaus, a ffôl, yw dweud y bydd siaradwyr Cymraeg yn pleidleisio Plaid; ond maen nhw’n debycach o wneud hynny na phleidleisio dros neb arall. Mae ‘na gymuned Fwslimaidd amlwg yma hefyd, a hyd y deallwn i mae’r Blaid â chefnogaeth yn eu mysg.

Felly dyma fy mhroffwydoliaeth ar gyfer Caerdydd Canol: 34.7% yw mwyafrif y Democratiaid Rhyddfrydol ond byddwn ni’n gweld gogwydd i Lafur fan hyn, yn crafu eu hunain yn ôl yn araf bach. Nid wyf o’r farn y bydd y Rhyddfrydwyr yn hawlio dros hanner y bleidlais y tro hwn.

Bydd y Ceidwadwyr yn statig, a Phlaid yn cynyddu mymryn, ac os mae UKIP yn cadw eu deposit mae’r Wyddfa yn gaws.

2 + 2 = 22

Felly dyna ni, blwyddyn gron. Yfory mae ieuenctid â’i holl ryfeddodau go wir yn dirwyn i ben. Fe fydda’ i’n ddwy ar hugain.

Mae 21 yn flwyddyn fawr, yn ôl y sôn. Fe fu i mi, rhwng graddio, methu’n llwyr yn hyfforddi fel athro a datblygu hoffter gwirioneddol o gaws. Mae’n flwyddyn a mwy ers Prâg, tair blynedd ers y pen-blwydd bythgofiadwy yn Senghennydd (rhywle y byddaf i’n mynd heibio bob dydd, yn gwneud dim ond yn fy atgoffa o’r hen ddyddiau da). Ond mae 22 yn drothwy i rywbeth arall, yn fy marn i; mae rhywun (myfyrwyr yn benodol) yn dechrau gweithio, yn meddwl sut beth fyddai cael lle nhw’u hun. Mae ysgol wedi hen fynd, a phrifysgol ond yn gof, a beth sydd i edrych ymlaen at ond dros ddeugain mlynedd o waith (ac, er gwaetha’r honiadau, dydych chi fawr gwell o fedru Cymraeg a byw yng Nghaerdydd).

Ie, deugain mlynedd o wgu ar bobl Metro, a gwylio fy ngwallt yn teneuo’n fwy fyth (mai’n ddigon ffycin denau fel mai) a 'ngolwg yn pallu mwy. A dydw i’m yn berson iach, cofiwch, rhwng fy mhen glin, fy ysgwydd a’m problemau cysgu.

Ie, dwy ar hugain. A oes nodwedd benodol i’r oed hwnnw, neu ai fi sy’n mynnu cwyno?
Duw, mae ‘na bob amser 23…