Y Ffrae Fawr a degawd bach arall ichwi

Bonjour, ys dywedaf pe fyddwn rodresgar (dw i'm yn wirioneddol gwybod beth mae rhodresgar neu'r Saesneg amdano pretentious, yn ei olygu, ond mae pobl wastad yn dweud 'paid a bod yn pretenshys' wedi clywed rhywun yn dweud rhywbeth mewn Ffrangeg).

Mae'r dyddiau diwethaf wedi eu lliwio gan ffrae mawr. Anghofiwch Libanus ac Israel ac Hezbollah, myfi a Kinch sydd wedi bod yn dadlau am bysgod. Efe, Fodedern-wr, sy'n honni mai coaley y bu inni eu dal y diwrnod o'r blaen. Myfi sticiaf at bass. Rwan, os oes rhywun yn darllen sy'n dallt y petha' 'ma, plis ymatebwch neu mi fydd y ffrae yma'n mynd hyd diwedd ein dyddiau (wel, ei ddyddiau ef, dw i'n llawn eisiau parhau gyda'm mywyd trist a phrudd, a goroesi pawb dw i'n adnabod, jyst er mwyn fod yn fastad).

Annhebyg iawn y gwna i oroesi neb, wrth gwrs. Dw i bob amser wedi teimlo mai Mis Mawrth y bydda i'n marw.

Eniwe, i'r rhai ohonoch sy'n darllen y blog hwn, ac felly'n amlwg yn cymryd rhyw fath o ddiddordeb yn fy modolaeth (yn hytrach na bywyd, hynny yw), efallai y cofiwch mai hwn yw'r degfed flwyddyn yr wyf wedi bod yn cadw dyddiadur. A hithau'n Awst 2ail, dw i am weld be wnes bob diwrnod am ddegawd.

• 1996: 'No record of what happened today'. Dechrau da.
• 1997: Mynd i Gaergybi. Oni'n 'bored'.
• 1998: Unwaith eto, does dim manylion yma. Bob amser wedi meddwl bod Awst yn boring ond blydi hel...
• 1999: 'Mellt a tharannau'. Storm, debyg.
• 2000: Ymlacio drwy'r dydd a chodi am 11.34
• 2001: 'Mae gen i lai i ddweud bob dydd' (a phob blwyddyn, debyg)
• 2002: Cyrraedd adref o'm gwyliau yn Yr Eidal, wedi casau y gwyliau'n llwyr, un o benwythnosau gwaethaf fy mywyd
• 2003: Hei, guess what? Dim cofnod.
• 2004: Ffeindish i allan y byddwn yn ennill £60 am weithio'n Steddfod Casnewydd ... sef £105 yn llai na ddywedish i wrth Mam y byddai'n ennill. Wps.
• 2005: Blwyddyn i heno, eshi weld Mim Twm Llai yn chwarae yn Cofi Roc. So mai'n flwyddyn ers imi weld Mim Twm Llai mewn gig.

Casgliad: ar y cyfan, mae Awst yr 2ail yn ddiwrnod boring.

Canolfan Byd Di-Waith

Haleliwia! Mae gen i reswn ddilys i gwyno!

Ond rheswm drwg. Roedd yn rhaid imi ffonio fyny Canolfan Byd Gwaith Wrecsam fyny heddiw, a mi wnes ar y linell Cymraeg. Fe fues i'n disgwyl ugain munud cyn rhoi'r ffôn lawr a ffonio am y linell Saesneg, lle cefais i rhywun yn ateb o fewn dau funud. Yn lythrennol.

Felly dw i'n flin a dw i am gwyno a gwneud ffys mawr. Dio'm yn deg, nadi?

Penwythnosa

Fel un o Besda, nos Wener a nos Sul yw fy mhenwythnos. Anaml a'i allan i Fethesda ar nos Sadwrn. Felly, fel arfer, nos Wener a nos Sul es allan. Oeddwn i'n eithaf siomedig neithiwr am na chafwyd loc-in yn y Vic, a dylwn wedi aros yn yr annwyl Sior, mi gredaf, er y bu imi bron a lladd hen ddyn wrth y tai bach (stori byr).

Er hyn dw i heb wneud llawer dros y penwythnos, a heb actiwli meddwi. Dachi'n gwybod y teimlad gwaetha? Ceisio yfed a methu achos unai bo gynnoch chi ben mawr (nid yn lythrennol, bydda chi'n yfed mwy efo pen mawr mi dybiaf) neu eich bod newydd bwyta clamp o bizza. Dyna wnes i, wrth gwrs.

Deep pan ydi'r boi. Dw i'm yn dallt y wimpy weeds bach sy'n cael thin cryst. Deep pan ydi pizza dyn go iawn. Digon o gaws, digon o dopping, a stumog llawn. Mae thin cryst fel y cwrw ddialcohol 'na, neu fel tost heb fenyn neu Llafur heb y streak gwrth-Gymraeg. Ddim yn iawn. Annuwiol. Ffiaidd. Anfad. A phawb a'u bwytant. Dachi'n gwybod pwy ydach chi.

Iasgob mae'r blog 'ma'n dirywio.

Anlwc

Mae rhai pobl yn lwcus; ennill y loteri, ffeindio tenar ar lawr o bryd i'w gilydd, wastad yn rhoi'r tostar ar y setting cywir. Nid myfi. Dw i'n berson anlwcus iawn ar y cyfan, rhwng pennau gliniau (ydw, dw i dal i gwyno am hynny) a mynd i bysgota a sylweddoli ar garreg bod handlen y rîl wedi disgyn off yn Duw a ŵyr ymhle (sydd, os ydych chi'n deall pysgota, yn golygu nad medrwch bysgota).

Blin oeddwn y bore 'ma hefyd yn derbyn drwy'r post gwrthodiad o'm cais am fudd-dal analluogrwydd. Dw i'n iawn rwan, wrth gwrs, ond am dros fis doeddwn i ddim ac yn methu gweithio, a gwrthodwyd y budd-dal ar y sail nad oeddwn i wedi gweithio digon yn ystod y ddau flynedd ddiwethaf er mwyn ei haeddu. Wel, naddo, ffycin myfyriwr ydw (oeddwn) i. Taswn i'n iach byddwn i wedi medru gweithio a chael arian a medru talu'r hanner-rhent o £125 am y tŷ yng Nghaerdydd am y mis ond na, nis medrwn. A dydi o'm fel fy mod i'n rhyw sgyman oedd yn ffugio, a dydw i'm ychwaith wedi mynd ar y dôl fatha llwyth o bobl dw i'n abod. A dw i'n flin iawn.

'Sdim lwc yn digwydd imi fyth. Bu imi ennill £12 ar scratchcard unwaith (a'i wario oll ar all you can drink for a tenner yn Yates yn syth bin). Ffwcin mynadd.

Y Pysgotwyr

Bydd lot o'r blog yma dros yr haf yn cael ei ymrwymo i'm hanesion bysgota, mi gredaf. Ddoe, tua Bae Treaddur yr es, gyda Dyfed a Kinch (yr un blewog a'r un jinjyr). Kinch ddywedodd bod 'na rywle yno o'r enw Mackrel Rock, er chafon ni fawr o facrell a dweud y gwir. Dim ond draenogiaid.

Na, dw i'm yn malu cachu; fe fu inni ddal chwe draenog ym Mae Treaddur. Ond, i chwi'r rhai ddi-Gysgeir, mae draenogiaid, yn ogystal a meddwl y creaduriaid pigog sy ddim yn fod i yfed llefrith ond mae pawb yn ei roi iddyn nhw bethbynnag, yn golygu bass. A dw i'n dallt yr enw, hefyd, oherwydd mae gan y bygars bigau ar eu cefn a bu inni gyd cael ambell i nip annifyr ganddynt (yn eu cael yn ol drwy waldio'u pennau a'u diberfeddu). Er, bu imi'n bersonol golli dros hanner fy 'traces' a phwysynnau.

Ar y pryd doedden ni ddim yn sicr beth yn union oedd y petha 'ma. Dw i byth wedi gweld draenog o'r blaen. Ond mi es tua Gwalchmai (sef y lle mwyaf stiwpid yn y byd, sy'n cynnwys capel o'r enw Capel Coch sydd ddim yn goch ac Eglwys Gatholig sydd yn edrych fel bwthyn). Nyni a goginiasom ddau o'r rhain i de, heb y syniad cyntaf o sut mae di-esgyrnu pysgod na dim, a mi lwyddais innau lyncu mwy o esgyrn na sy'n iach (ac o'i herwydd dw i wedi rhoi off mynd i'r lle chwech am cyn hired a sy bosib).

Yfory dw i'n cael fy mlas gyntaf ar bysgota llyn yn Llyn Alaw, a heno mae Grandad yn coginio y ddraenog fwyaf a ddaliais (dau bwys a hanner) a mi a'i fytaf i de.

Yahahahha Gandalf!

Cyri cangarw

Ffacinhel mai'n boring 'ma. Does gen ddim i'w wneud ond hel llwch ar fy sbecdols a gweiddi 'aw!' bob tro dw i'n cymryd cam gam.

Y nos ydi'r waethaf beth yn y byd. Eshi gwely am naw neithiwr a gwylio Bad Girls am awr, cyn y crap annioddefol ond adictif o'r enw Big Brother, ac wedyn Gordon Ramsay's F-Word cyn ceisio cysgu. Mi wnaeth imi feddwl am fwydydd egsotig.

Triodd Gordon grocodeil neithiwr, a hoffwn innau wneud hefyd. Eithaf prin, mewn difri, yw fy mhrofiad o fwydydd gwahanol: estrys a siarc ydi'r mwyaf mentrus ydw i wedi bod, er mae gennai restr o'r hyn beth hoffwn eu blasu. Ci, er enghraifft. Os mae o'n ddigon da i Korea, ma'n ddigon da imi (dw i'm am hyd yn oed mentro gwneud jocs sal am hot dogs). Zebra, hefyd: strips streips, efallai? Cangarw hefyd, oeddan nhw'n gwerthu cyri cangarw yn Llanberis ychydig yn ol dw i'n cofio. Siwr bod 'na ddigon o gic iddi. HA!

Iesu dw i angen job.

Pysgodio!

Dw i erioed wedi bod yn hoff iawn o bysgota, ers fy mod yn sbrog a'm cefnder Arfon yn mynd a fi i bob mathia o lefydd; Caergybi, Llanddona, Moelfre, i bysgota. Afraid dweud prin iawn fy mod innau'n dal dim ond gwymon a bagiau Tesco, ond dal hwyl a gefais. Efallai bod ar gof rhai ohonoch fy mod wedi ailgydio yn y pysgota flwyddyn diwethaf, a bob tro yr oeddwn i'n cyrraedd traeth cyrraeddodd hefyd y trai. Ond ddoe cefais y fraint(?) o gwmni Dyfed, sydd byth wedi pysgota yn ei fywyd, a mynd dros y bont i Fôn i ddal pysgod. Ym Miwmares bu inni brynu ddigon o lygwns a sliwennod tywod i wagio Afon Menai.

Ffwrdd â ni felly, thua Penmon, a chael hyd i le bach da imi gael dysgu'r Dyfed yr hyn oll a wyddwn am bysgota. Wedi lwyddo dysgu iddo gastio'i wialen (oedd yn ddigon pell mewn i fedru dal crancod, o leiaf), deuchreuon ni ar y pysgota go iawn. Buan iawn y bu inni sylweddoli bod yna ddigon o bysgod yno, ond y rhai bach 'na sy methu llowcio bachyn ond yn medru'n iawn cnoi'r abwyd. Felly aethon ni i Fiwmares ar y pier.

Wedi dioddef llwyth o bobl yn gofyn 'ydach chi wedi dal rhywbeth?' dechreuon ni golli ychydig o fynadd. Er, mi lwyddais ddal pysgodyn, o leiaf;

Oeddwn i braidd yn anhapus gyda'r bachiad felly mi benderfynais i ddefnyddio'r bach fel abwyd (ac o fuan fe'i rhwygrwyd gan eraill bysgod y môr), a hwythau'n dianc fy machyn, ond mi oedd o'n ddiawl o lot well na be ddaliodd Dyfed ...

sydd, hyd yn oed ar eich cyntaf drip bysgota, ddim yn drawiadol iawn. Fodd bynnag, yn flinedig ac yn siomedig llwyddon ni gyrraedd Spar Biwmares a phrynu rhywbeth i fwyta (aethon ni i'r siop Sglod a 'Sgod lleol ond roedd hwnnw wedi cau, a Biwmares oll yn ein erbyn yn dal unrhyw fath o bysgodyn call - hyd yn oed o Neptunes), oedd yn drewi o lygwns. Adra euthum yn y diwedd, yn benderfynol o rhyw ddiwrnod ddychwelyd, a dod a bri bysgodol yn ôl thua Rachub fach a Gwalchmai.