Jacpot!

Dyfalwch ym mha le’r ydwyf? Ia, gwlad y galon (cadarnle afiechydon y galon, hynny yw), Rachub dirion deg, yn nythu ar fronnau swmpus Moel Faban.

Dw i wastad wedi licio’r enw ‘Moel Faban’. Hi di’r mynydd lleiaf yn y Carneddau, a dw innau’n byw reit wrth ei hymyl. Dw i byth wedi cynhesu ar yr enw ‘Moelwnion’, sydd yn enw gwirion. Fe’i golygir ‘Onion Hill’ yn y Saesneg, a dw innau wastad wedi meddwl bod hynny’n enw eithriadol o ryfedd am fynydd, yn enwedig un nad ydyw’n ymdebygu i nionyn mewn unrhyw ffordd. Siriys, ‘di o ddim.

Serch hyn, un hapus ydwyf ar y funud. Heblaw fod pwysau’r byd wedi codi oddi wrthyf, mae hefyd y diléit o weled bod £750 o grant wedi mynd i mewn i fy nghyfrif banc Ddydd Llun diwethaf am y cwrs TAR ac nad ydw i’n gorfod ei thalu’n ôl! Anrhegion ‘Dolig gwell na’r arfer i bawb eleni felly! (h.y. mae pawb yn cael anrheg ‘Dolig; rhywbeth nodweddiadol canys nad ydw i’n prynu rhai byth. Efallai mai diog ydwyf, hunanol neu di-hid. Dydw i ddim yn rhy siŵr. Hoffaf ddefnyddio ‘anghofus’ yn yr hwn fater).

Iawn, gwell i mi fynd rŵan a gwneud iws o’n hun, a hithau wedi 10. Hwyl!

Y Dechreuad Newydd

Felly dyna ni. Dim addysgu mwyach i mi. Er, mi wna i roi go arni eto rhyw ddiwrnod, dw i’n sicr o hynny. Esi weld Clive ac fe fu Clive yn dweud ei fod o isio imi aros achos fy mod i’n ‘garismataidd’. Dw i ddim yn siŵr beth mae carismataidd yn ei feddwl, hynny yw, o fewn hyn a hyn o eiriau, ond mae o’n un o’r pethau ‘na y mae pawb yn falch o gael ei alw, yn tydi?

Be wna i yn y cyfamser, felly? Dyma’r cwestiwn mawr. Dw i ffansi fy llaw ar gyfieithu, felly dw i’n meddwl mai’r trywydd yna y byddai’n ei ddilyn. Gwell imi beidio â rhoi lawr ‘rhoi'r gorau i gwrs TAR, gweithio mewn bar a rhoi pamffledi BT allan yn Eisteddfod 2004’ ar y CV. Ond Duw, dim ots. Er mae’n siŵr ar y cyfan y bu imi fwynhau’r tair mis ddiwethaf, dw i’n teimlo fod ‘na lwyth enfawr oddi arnaf. Iawn. Cau geg. Ffeindio job.

Methiant arall ar gwrs bywyd

Dyna ni. Dw i wedi rhoi'r gorau i ymarfer dysgu. Dw i wedi bod yn paladurio amdani ers blwyddyn ac mae hi wedi dod at hyn. Bydd neb sy'n fy adnabod yn synnu llawer, dw i'n amau dim. Ond mae hwn yn wahanol.

Oeddwn i ISIO bod yn athro. Oeddwn i'n edrych ymlaen at ei gwneud hi. Mae'n swydd dda 'fyd, o ran cyflog a gwyliau, a swydd diddorol. Ond y gwir amdani oedd r'on i'n iwsles. Eithriadol. Doedd gen i ddim hyder yn yr hyn oni'n ei ddweud, yn bron deall dim o be oni'n ei neud, ac yn waeth fyth pan oeddwn i yn cael cyngor gan yr athrawon eraill roedd o fel iaith arall imi. Nid eu bai nhw mo hynny, yn y lleiaf, ond fi sy'n hollol ddwl.

Dw i bron a torri 'nghalon. Mi fyddai'n onast efo chi, ro'n i bron a chrio am y tro cyntaf ers dros ddegawd. Ond mi wn mai dyma'r peth iawn i'w wneud, achos dw i'n gweithio yn galetach nac ydw i erioed wedi gwneud yn fy mywyd, ac mae hi gyd yn mynd dros fy mhen, a fedrai'm gwneud dim mwy.

Diwedd trist pathetic i'm hanes i o addysgu.

Y Gwir am Ddydd Sul

Mae 'na wirioneddau mawrion am Ddydd Sul. Diwrnod o ymlacio ydi hi fod, wrth gwrs, ond prin ei bod yn llwyr droi allan felly.

Dydw i ddim yn rhy ddrwg am gael pen mawr yn y bore, ond erbyn Dydd Sul, os byddaf i wedi bod allan nos Wener a Sadwrn yn enwedig, bydda i’n teimlo’n eitha’ sâl. Mae fy mol yn ei chanfod yn anodd stumogi bwyd yn enwedig. Ond fe fyddan ni wastad yn mynd allan Ddydd Sul am ginio. Aethon ni i’r Flora am fwyd heddiw, ac fe ges i ryw bei a thatws mash.

Prin y bwytasid gen i. Dydi grefi a hangover ddim yn cyd-fynd fel rheol, ac mae bwyd Dydd Sul wastad yn fynydd i’w dringo. A’r gwaethaf beth ydi erbyn yr amser yma o’r nos mae’n hanfodol fy mod i’n paratoi am goleg ‘fory a’r ysgol am weddill yr wythnos. Hynny yw, rhaid bo’r aseiniadau i gyd wedi eu gwneud a chynlluniau gwersi â rhyw fath o siâp arnynt.

Ar y funud dw i’n teimlo’n sâl ac eto mae’n rhaid imi frasgamu drwy wythnos arall. Dydw i ddim cweit yn siŵr sut dw i’n llwyddo, wchi.

Targedau'r Fyddin

Oce, dio'm byd sbesh, ond fe gododd wen ar fy ngwyneb bach dwl!

Lowri Dwd, fi a'r car

Wedi mynd a Lowri Llew i le Arwel aethon ni, Lowri Dwd a myfi, am dro yn y car. Nos Iau oedd hyn, pes cofiwn yn gywir. Dw i newydd wneud CD newydd, un hollol cawslyd, ac o gwmpas mannau anhysbys Caerdydd yr aethom gan ganu a bod yn gyffredinol sad gyda'n gilydd. Fe ddiweddon ni fyny yn rhywle o'r enw Canada Lake, cyn imi fynd a hi adref a chael ffycin camera sbydu yn fy nal. Dydi Nain ddim yn hapus.

Es i ddim allan penwythnos yma felly mi a'i allan heno ar nos Sul. Dw i'n methu mynd allan ar nosweithiau Sul, dydi pobl Caerdydd ddim yn gwneud. Ond mae gen i Pesda yn y gwaed a'r galon ac mae'n golled mawr gen i.

Dw i eisiau cynllunio fy ngwersi heddiw ond dw i wirioneddol heb fynadd o gwbl. Y rhan waethaf o TT, oni bai am farcio sy'n lladd rhywun, ydi cynllunio gwersi. Fydda'n well gen i mynd efo'r llif a gweld sut mae pethau'n mynd. Efallai, mewn ugain mlynedd, caf wneud hynny, ond mae'r holl strwythur a threfn yn fy nghrogi ar y funud, yn ogstal a bod yn hollol sgint a'n adicted i Bebo.

Cyfres o feddyliau mewn adeg o bwysau meddyliol dwfn

Trafferthion tai

Wel mae hyn yn sefyllfa druenus. Ma'r landlord yn AWOL, y cwmni newydd eisiau cael gwared ohonom ni, y llys wedi penderfynu bod yn rhaid inni symud yn o fuan, ac oll ynghanol cyrsiau a gwaith pawb.

Dydan ni ddim angen hyn, felly mi dwi a Haydn yn mynd i'r Citizens' Advice Bureau yfory i geisio cael ychydig o arweiniad. Trodd y landlord ddim fyny i'w hachos llys, hyd y medrwn ei ddeall, ac mae'r llys yn meddwl mai hyhi sy'n byw yma ac nid y ni.

Bolycs.