Yn wancus fel y wenci

Haaaaaaaaaaaaaia! Meddwl oeddwn i ddechrau’r hwn flog (ar yr hon flog) mewn modd camp. Hoffwn osod lun o flodyn neu gwningen yma, ond wna i ddim. Maesho mynadd efo camprwydd. Tai’m licio llawblygeidrwydd gormodol, rhaid i mi gyfaddef.

A oes ffasiwn beth â dynes sy’n drawswisgwr (ond am Lowri Dwd)? Taswn i’n ddynes byddwn i’n hapus iawn mewn sgert, ond mi fuaswn yn ddynes hyll, mi dybiaf, efo coesau blewog a sgar pendics mowr.

Dw i mor glyfar efo fy Saesneg (dim bod angen i rywun fod yn glyfar mewn Saesneg, dalltwch, mae sawl pheth pwysicach yn y byd e.e. cerrig gleision, DEFRA a.y.y.b.). Sylwais ben fy hun bod y gair damn yn debygol o ddod o condemn, a woman mwy na thebyg yn gyfuniad o ‘womb’ a ‘man’. Does dadl mai ieithydd yw fy ngwir alw mewn bywyd. Er, dydw i ddim yn siŵr beth y mae ieithydd yn ei wneud. A dywedyd y gwir, dw i byth ‘di cael swydd lle dw i 100% yn siŵr be dw i’n ei wneud 100% o’r amser, felly mae’n siŵr y byddwn yn llawfeddyg annibynadwy iawn.

Mae’n siŵr y gallwch ddadansoddi o’m mwydro plentynnaidd fy mod mewn hwyliau da achos dw i’n mynd i’r Gogledd ‘fory am dridiau a methu disgwyl. Bob rhyw ychydig o fisoedd mae’r hiraeth horybl yn dyfod drosof ac mae’n rhaid i mi ei ddiwallu.

Yn wancus fel y wenci wyf, ‘sdim dadl.

Y Toris Cymreig - ddim cweit...

Diolch i Dduw ei bod hi’n ddiwedd yr wythnos - er fy mod am weithio ‘fory. Mae rhywbeth apelgar iawn am weithio bore Sadwrn, ond wn i ddim beth. Does fawr o neb yma’r hwn benwythnos, yn anffodus, felly i mewn byddaf i. Dydi hynny ddim yn beth drwg, o ystyried fy mod i wedi gwario’n wirion ers tua phum wythnos bellach. Mae cyflog mis wedi mynd ers dros wythnos. Ond ta waeth; pa ddiben i arian heb ei fwynhau?

Mi wenais wrth ddarllen icWales bore ‘ma a darllen stori am David Davies (wyddoch chi, y prat tal asgell-dde bron eithafol o Fynwy) sy’n rhoi stid cegol i’r bythol-ddiddorol Nick Bourne am gefnogi Senedd i Gymru. Alla’ i ddim ond helpu â gwenu wrth feddwl am ambell i Dori yn cyfogi ar eu creision ŷd yn darllen y stori (w, odl a phennill yn un!) ar ôl protestio er cyhyd bod y Torïaid wedi troi’n blaid wirioneddol Gymreig.

Dw i'n synnu bod 'na bobl digon stiwpid a'u coeliodd, a dweud y gwir. Yn y bôn, plaid yr undeb ydynt, a dyna fyddent nes nad oes undeb mwyach. Fydd ddim mor hir â hynny.

Wel, ddaru chi ddim ffwlio fi am ennyd. Na David Davies, mi dybiaf.

Llysiau a macrell a cherdyn briodas a'r flog hon

Tai’m dweud celwydd wrthoch chi, dyfroedd fy afon, ond mae gen i facrell yn yr oergell acw a dw i bron â marw isio’i bwyta yn barod. Doedd gen i fawr o fynadd gwneud ddoe. Noson ddiflas oedd ddoe, i bob pwrpas. Eisteddais o flaen y rhyngrwyd am y rhan helaethaf ohoni, sef rhywbeth nad ydw i wedi ei wneud ers talwm. Ond heno bydd macrell wedi’i ffrio ar y bwrdd bwyd, gyda thysan melys a broccoli. Caru tysan melys a broccoli. Mi dybiaf mai broccoli yw fy hoff lysieuyn, a dweud y gwir.

Fy hoff lysiau
1. Broccoli
2. Pys
3. Caraints
4. Tysan melys
5. Pys melyn

Hoffais y rhestr honno’n fawr. Eniwe. Bydd rhaid i mi brynu cerdyn briodas heddiw, nid fy mod yn mynd i un. Dydw i ddim yn ffan o briodasau, a hwythau sy’n treulio nifer y cynebryngau dw i wedi bod iddynt o 2 i 4. Gooo cnebrwngs! Gwell sesh o lawer. Mae ymdrybaeddu yn anlwc rhywun yn haws o lawer na dathlu eu dedwyddwch byrhoedlog, yn fy mhrofiad i.

W, hyd yn oed i’r flog hon roedd hwnnw’n agos iawn i’r llinell, doedd? Dywedaf Y Flog Hon oherwydd, coeliwch ai peidio, dyma’r unig blog benywaidd a geir yn y Gymraeg.

Felly dyna ddyletswyddau heddiw: cerdyn briodas a macrell.

Elusennau

Dw i’n caru ac yn casáu elusennau. Wel, na dydw i’m yn eu caru, felly, ond yn parchu’r gwaith a wnânt, ond am RNIB, achos i fod yn onest ‘sneb yn rhoi ffwc fflio am adar ac os ydynt fawr ddirmyg iddynt o du RhithRachub. Ond ar y cyfan peth da ydyw elusen a thasa gen i lwyth o arian mi fyddwn yn rhoi lwmp go dda i elusennau.

Mae’r hysbysebion yn rhai sy’n gwneud i rywun droi’r sianel. NSPCC yn enwedig, a hynny’n fwy enwedig pan fo Ellen yn ei gwylio ac yn ei fwynhau oherwydd mai’n canu’r gân (felly nid yw’n taro tant gyda hi).

Ond fy nghasineb yw pobl elusen y stryd sy’n gofyn a oes gynnot ti bum munud. Does gen i ddim (h.y. dim gwerth pum munud o fynadd). Sori, ond mae’r bobl yn nobs. Mi ddyfodant atat yn gwenu fel ffycin giât seis Bont Borth yn hapus iawn iawn, a pham lai a hwythau’n bobl ifanc idealistig sydd am achub y byd drwy fy nghael i gyfrannu dwy bunt y mis sydd drwy ryfedd wyrth am atal newyn yn y Congo.

Na, dw i’n mynd i gwaith, dw i’n dweud. “Oh, go on!” atebant yn ôl i mi yn resynus, druenus, neu, gwaeth fyth, “Why not?”. Mae’r ateb yn syml, dw i ddim isio’u cwmni nhw. Waeth bynnag y pum munudau sydd yn fy mywyd ni wastraffaf yr un yn siarad â stiwdants hunangyfiawn sy’n uwchfoesol achos bod nhw’n gweithio i elusen am ddim achos mae ganddynt yr amser, yn wahanol i mi a phawb arall.

Elusen = grêt. Pobl elusen stryd = twats.

Y Cymro Cymraeg

Mae ‘na ddadl yn berwi ar Faes E am sylwadau rhyw bitw o ddarpar-gynghorydd Llafur yn Grangetown am yr iaith Gymraeg a pha mor amherthnasol ydyw. Dw i’n ffeindio hynny’n rhyfedd, achos dim ond deufis ydw i’n Grangetown ers a galla’ i ddim mynd i’r unman heb weld car efo sticer Cymdeithas yr Iaith neu Y Byd arno, neu, yn wir, clywed Cymraeg o ryw fath.

Felly rydym ni’n amherthnasol iddo. Digon teg. Ond alla’ i ddim helpu ond meddwl pa mor amherthnasol ydyw’r di-Gymraeg i nifer o Gymry Cymraeg. Mae’r cydsyniad o “Gymro di-Gymraeg” yn un estron yn y rhan fwyaf o’r Fro Gymraeg, mae’n deg dweud, mae’r sefyllfa’n ddu a gwyn – os wyt ti’n siarad Saesneg, ti’n Sais; a Chymraeg i Gymro.

Roeddwn i’n arfer meddu ar yr agwedd honno. Ers symud i Gaerdydd, dydw i ddim. Gwyddwn fod y Cymry fan hyn cystal Cymry â’r rhai Cymraeg eu hiaith (a digon ar y ddau ochr sydd ddim ffit i gerdded ar dir Cymru, yn fy marn onest i), ond ni allaf wadu bod byw mewn dinas Saesneg ei hiaith wedi gwneud i mi sylwi, neu deimlo, efallai, fy mod yn wahanol iawn i’m cyd-wladwyr di-Gymraeg.

Dw i’m dim ond yn siarad Cymraeg tua 95% o’r amser. Mi fyddaf yn gwrando ar fiwsig Cymraeg, Radio Cymru, gwylio S4C weithiau (och a gwae!) – byddai’n well gen i fynd i Sesiwn Fawr neu Pesda Roc neu Faes B na rhyw gig mawr budur. Mi fyddaf yn mwynhau Eisteddfod, er nad ydw i’n mynd yn aml. CDs Cymraeg y byddaf i’n eu prynu fel rheol.

Yn gryno, rydw i fel Cymro Cymraeg cryn dipyn yn wahanol i Gymry di-Gymraeg. Ac er mi bwysleisiaf nad barnu eu Cymreictod hwy ydw i, ac er yr uchod, mae fy Nghymreictod yn deillio o’r ffaith fy mod i’n medru siarad Cymraeg, ac mae popeth arall sy’n rhan o’m Cymreictod yn deillio o’r hedyn hwnnw.

Dw i’n gwybod ein bod ni yng Nghymru yn ceisio creu cenedl unedig y dyddiau hyn, ond does pwynt gwadu bod o hyd gwahaniaeth mawr rhwng y Cymry Cymraeg a’r di-Gymraeg. Ac o ystyried yr uchod, faint sydd gennyf i, mewn difri, yn gyffredin â hwy?

Edrych ymlaen at y penwythnos

Waeth i chi wybod fod y caserol yn odidog, ac mae digon i mi gael eto i fy nhe heno efo thatws a choed bach gwyrddion. Mae’r wythnos hwn wedi fflio heibio i mi ac mae’r penwythnos blaenorol fel ddoe yn y cof. Mae’n rhyfedd, unwaith rydych chi’n gadael ysgol rydych chi’n meddwl bod eich cyfnod yn y brifysgol yn mynd yn sydyn, ond mae’n waeth fyth pan fydd rhywun yn dechrau gweithio.

Serch hyn, mae’n golygu bod y penwythnosau i’w ymhyfrydu ynddynt ac y dônt yn amlach. Mewn ffordd. Cadw rhywun yn fyw ac yn iach y maent; da i’r galon, da i’r enaid.

Beth sydd bwysicaf gan ddyn, ei ysbryd neu’i enaid? Tybed. Dw i’m yn dallt y gwahaniaeth rhwng pethau felly. Bodlon wyf innau gyda pheint a ffrind a chig da. Bron a deimlaf dros bobl sydd angen mwy fel car mawr a lle posh a dillad neis.

Wedi mynd dros ben llestri yn ofnadwy wythnos diwethaf, dim ond y Sadwrn y byddaf i allan tro ‘ma (dw i bron â marw isio ‘sgwennu ‘eleni’ a ‘llynedd’ – mae angen geiriau cyfystyr ar gyfer wythnosau). Alla’ i byth cael digon o’r awyrgylch y mae gemau rygbi rhyngwladol yn eu creu. Ac mae’n rhoi rheswm i mi ganu o flaen pawb a dangos fy mod yn gwybod mwy o ganeuon na hwythau, ‘fyd.

Aflwyddiant

Dw i’n falch yr ymddengys bod hanner poblogaeth Cymru, erbyn hyn, eisiau gwybod pa bysgodyn sy’n mynd i’r pei. Penogiaid Mair sydd. Pilchards. Efo saws gwin gwyn cyfoethog. Iawn, nid yw’n swnio’n wych, ond dw i wedi cael un o’r blaen ac fe’r oedd yn odidog (sef, y math o air y mae pobl yn ei ysgrifennu ond dw i’n ei ddweud ar lafar yn naturiol – fel ‘echrydus’ ac ‘mi ragwelaf’). Ond nid aethent i’r pei ddoe.

Mi drodd yr ymgais ar goginio yn drechiad trist iawn. Ar ôl ei chwarae’n saff a phrynu cymysgedd toes yn lle ei gwneud fy hun (sy’n rogio llwyr) a’i osod sylweddolais nad oedd math o bin rowlio yn y tŷ. Ar y pryd nes i’m meddwl defnyddio rhywbeth fel potel o win, felly yn ddigalon iawn, fe’m trechwyd am y tro.

Ia, chwarddwch y twats. Ond dw i’n neud caserol heno, a chi fydd yn buta Tesco Value lasania efo Skol.

Ffish Pai

Helo, alla’ i ddim siarad yn hir efo chi. Dim ond nodyn sydyn ydyw i ddweud bod fi am drio gwneud ffish pai heno a gweld sut eith hi (er fy mod i jyst yn cael ffish heno, a caserol ‘fory – mi geith fynd i’r ffrij) ond dw i’m yn rili siŵr sut i wneud toes. Wel, dw i yn, ond dw i’m yn siwr os bydd yn does cywir, achos mae sawl math o does yn y byd.

Rwy’n amgyffred nad oedd fawr o bwynt i mi ‘sgwennu hyn.