Blas ar Pesda Roc

Do, mi geshi flas o Pesda Roc. O'r ardd gefn. Mi eshi allan wedi gem Yr Eidal a'r UDA (yn flin iawn efo'r Eidal, fy ngwlad Cwpan y Byd) a gwrando. Wel, ar un gân, sef 'Rywbeth Bach Yn Poeni' gan Geraint Jarman nath ddim wneud imi deimlo'n well. Felly i mewn â fi i'r tŷ, yn oer ac yn flin, yn melltithio addasrwydd y gân. A gwylio Big Brother.

Dw i wedi bod yn ei wylio'n selog, a'r unig beth sy'n fy nghadw i fynd ydi sut hoffwn i rhoi cic yn pen Nikki. Ffacin ast. Sut ddiawl y mae pobl yn gweiddi amdani a'i bod yn boblogaidd dw i'm yn gwybod. Mae hi'n crynhoi y math o berson dw i'n eu casau: anniolchgar, dwywynebog, babiaidd ac yn sboilt. Ac yn crio o hyd, ddim yn licio pobl sy'n crio. Ond wir, taswn i'n cael hanner cyfle byddwn i'n rhoi slap i'r gotsan fach.

Pobl anniolchgar ydi'r peth sy'n waethaf gennai, hyd yn oed uwchben pobl trahaus. Ond dw i'n teimlo'n anniolchgar ar y funud; bob tro ma rhywun yn trio gwneud rhywbeth imi dw i'n mynd yn flin ac yn mynnu y medra i wneud o fy hun. Gas gennai cael fy nhrin fel claf. Dad ydi'r gwaetha am hyn, fysa fo'n sychu fy nhrwyn pe fyddai'n cael y cyfle.

A fedra i'm mynd i Pesda Roc heno. Dwisho gweld Bryn Fon, 'chan. Ac oeddwn i isho gweld Geraint Jarman am y tro cynta erioed. Ond nes i ddim, naddo? Dw i'n poeni o hyd na wela i llwyth o bobl eto, fel DI neu Meic Stevens, achos ma'n siwr y byddan nhw'n marw rwbryd yn fuan. A dwisho'u gweld nhw'n perfformio. Damio marwolaeth.

Gwella'n Barod!

Yn barod dw i’n eithaf gwella o’r hen beth ben glin ‘ma. Myfi a fedraf godi fy nghoes yn awr, a rhoi’r modem i mewn, sy’n ddigon i brofi i mi nad ydw i wedi torri dim byd ac mai dim ond briw sydd gennai. Braf byddai hynny, hyd yn oed os oes yn rhaid imi weithio dros yr haf.

Mi drof i’r blog hwn yn le cysegr i fy mhen glin yn awr, a byddwch yn barod i’m clywed yn cwyno am ychydig wythnosau, beth bynnag sy’n digwydd.

Hen fore swreal dw i wedi cael, mewn difri. Daeth Grandad rownd i ddweud helo. Fe gaeth yntau llawdriniaeth ar ei ben glin ychydig yn ôl er mwyn helpu iddo gerdded yn well, ac mae yntau hefyd gyda ffon gerdded. Felly dyma ni’n dau yn y gegin, fel par o hen ddynion (a hanner y par hwnnw yn hen ddyn) yn siarad ac yn llymeitian paneidiau. A chefais i wybod llawer amdano a’i niferus swyddi; cigydd, gyrrwr loriau, gweithio ar y bysus ac yn y blaen. Er, mae’n rhaid imi gyfaddef fy mod i’n teimlo fel fy mod i mewn cartref hen bobl am ychydig oriau.

Ond ia, dw i’n gwella’n barod dw i’n teimlo. Cyn belled nad ydw i’n gwneud dim byd gwirion mi fydda i’n iawn. Sy’n eithaf golygu fy mod i’n ffwcd.

Y Glwyfedig Rachubwr

Ych, mae hyn yn afiach. Adra'n Rachub, efo crytshus a splinter, methu mynd fyny grishau ac am fethu wsos ola'r Gym Gym (erioed i mi!) a Pesda Roc. Ac o bosib allan o acshyn am dair mis. Eshi Ysbyty Gwynedd ddoe wedi y driniaeth warthus a gefais yng Nghaerdydd, a doedd 'Sbyty Gwynedd ddim yn meddwl fawr o agwedd Caerdydd tuag ataf, chwaith. Dw i ar gwrs o Cocodamin neu rwbath, ryw laddwyr poen cryfion sy'n fy ngwneud i'n gysglyd ac yn ddwl. Ond o leiaf mi fedrai wylio Cwpan Y Byd hynny dwisho.

Dw i rwan yn mynd i'r fracture clinic yn YG wythnos nesa'. Os mai fracture ydyw mae 'na beryg y bydda i allan am ddigon fel y bydda i'n methu gwneud hyfforddiant fel athro flwyddyn nesa'. Er mawr syndod imi, dw i'n gytud.

Ond dw i'n gytud bethbynnag. Tra nad ydw i efallai'r person mwyaf annibynol yn y byd, dw i'n sicr yn un o'r rhai yn y byd sy'n gwerthfawrogi ac angen ei ryddid bersonol. Does gen i fawr ohono ar y funud, er dw i rwan yn gallu mynd LAWR grisha, gwneud panad (os dw i'n aros yn y gegin, hynny yw, achos fedra i mo'i chario i'r lownj efo dau grytsh) a chodi heb help. Serch hynny, mae 'na ddigon fedrai'm gwneud hefyd, fel cario pethau, cerdded heb crytshus (o gwbl, lot rhy boenus), gosod y modem a rhedeg i ateb y ffon. Mae hi mor od methu gwneud pethau bach. A sai'n lico. Sai'n lico iot.

Ymddeol o'r Gym Gym

Dw i wedi gwneud ymddeoliad buan o'r Gym Gym wedi i'r Crol Cnau fy ngweld yn groffen y nos yn y 'sbyty. Iawn, dyma'r hanes.

Dw i wrth fy modd efo'r Crol Cnau, a mi wnes i'n eitha da i barhau fel a wnes, yn mynd i bob un dafarn oedd ar agor. Rhwng popeth fe feddwais yn anhygoel, ond dim cyn waethed a'r Dyfedbeth chwyslyd (y greasemonster, chwedl Lowri Dwd), a doedd na'm gwaeth na chael Dyfed yn tagio along drwy'r dydd. Dyma Ceren yn llwyddo wneud lot o bobl grio (wrth ganu, nid oherwydd yr alaw ond oherwydd ei llais erchyll a'i chlogyn od), a gwell gennai'r 'sbyty i hynny.

Eniwe, oeddwn i'n edrych 'mlaen i 'fory i wneud y Mumbles eto a chael 'Steddfod Dafarn nos Iau. Ond na. Trodd Clwb Ifor yn smonach imi. Dyma Mr Coes Dde yn penderfynu datod o'm mlaen i a minnau'n gwingo ar lawr Clwb mewn poen ddirfawr. A phawb yn cicio fi. Fel y gwyddoch, cwynwr o fri wyf i, sy'n golgyu doedd neb yn meddwl fy mod i wedi brifo o gwbl. Felly, ben fy hun bach, i Ysbyty Mynydd Bychan yr es, dal yn gwisgo'r sgert a brynais o'r Scope yn gynharach. Roedd hyn am tua 1 o'r gloch, a ddes i ddim o'r ffycin lle tan 9.30, heb gysgu ers diwrnod cyfan a mwy ac wedi blino gorfod egluro i bobl fy mod i wedi bod yn dawnsio. Wedi torri fy mhen glin dw i, a dw i ar crytshus.

Wedi oriau maith dw i adra, ond yn methu mynd fyny grishau heb boen fawr, felly mae Mam a Dad yn dod i'm hebrwng i'r gogledd drachefn heno. Mae'n gas gennai methu gwneud pethau i mi'n hun a theimlo'n wahanglwyf. Ond dw i owt of acshyn rwan: dim wsos ola Gym Gym, dim Pesda Roc, dim byd. Casau pennau gliniau.

Tri o'r gloch y bore...

Wel, saith, beth bynnag. Achos mai'n saith o'r gloch y bora a dw i'n shatyrd a methu mynd ati i gysgu drachefn. A sal ydwyf ar ddiwrnod gwaetha'r flwyddyn i fod yn sal sef y Crol Cnau, sef tua 15 awr o yfed gwirionaidd.

Sal oeddwn hefyd Ddydd Sadwrn ond mi berswadiais fy hun mynd allan Ddydd Sul i barti'r Tavistock. Y bora hwnnw oni wedi bod yn Albany Road yn siopa am ddillad yn Peacocks. Prynais shorts a thop Mecsico. Nis byddai'r rheiny yn profi parhau'n hir, chwaith, achos fe'm teflid i mewn i bwll yn ardd gefn yn Tavi hwyrach yn y noson. Oni'n gwybod yn syth pan welais y pwll y byddwn i'n un o'r rhai bydda'n dioddef a chael fflich mewn rhyw ben (ond dim cyn rhoi dwrn i Haydn, a bron a theimlo'n euog am y peth). A felly dyma fi'n ddwrbeth yn fy nillad smart newydd, gyda ffôn faluredig, ffôn faluredig Dyfed (dim cyn imi decstio'i fam yn dweud 'sori, dw i'n hoyw'. Yar har!), paced y fygynnod wedi'u datod, leitar oedd ddim yn gweithio a waled gwlypach na dy fam. Ond diolch i Dduw ma'n ffôn i'n gweithio bora 'ma, a mi fedraf ffonio a thecstio fel arfer (dywedaf 'fel arfer' yn yr ystyr eangaf posib. Does neb yn fy ffonio na fy nhecstio. Ffyc, ma bywyd yn drist.)

Dw i'm yn licio'r blydi tywydd 'ma, chwaith. Dw i'n dechrau troi'n goch yn awr, a fedrai'm cysgu'n nos na fedraf? Nac ychwaith symud llawer yn y tywydd hwn. Dw i'n un o'r bobl 'ma sy'n licio mynd mewn i'r cysgod pan mae pawb arall yn mynd o amgylch y lle'n cael tan neis (neu fel Dyfed yn llosgi, shedio'i groen dros y lle a honni mai tan ydyw). Ond dw i'n siwtio fod yn wyn, eniwe, dim yn Arabfrown. Ond dyma fi'n fy ngwely yn 'sgwennu hwn efo breichiau a phen brown a'r gweddill ohonof yn boenus o wyn a phiws. Gennai gymaint o gleisiau ar y funud ma'n anhygoel, rhwng disgyn mewn pyllau a cael fy nhrywanu gan Kinch.

Eniwe, bydd rhaid imi ddechrau yfad mewn pedair awr a 'sgennai'm drw dydd i 'sgwennu blog. Nacoes, wir.

Tenis Poeth Hyngowfyr

Pan oeddwn i'n ieuengach oeddwn i'n wych ar tenis, oeddwn i'n cael gwersi yng Nghaernarfon bob wythnos ac ati. Erbyn hyn prin fy mod i'n cael y cyfle, a dweud y gwir. Ond mi ges ddoe. Aeth Ellen a fi i chwarae yn Nhalybont. Y tro ddiwethaf inni chwarae fe gurais innau'n reit hawdd, ac o'n ni'n benderfynol i wneud yr un peth eto. A mi wnes 6-2 6-1 (sori, Ellen, ond mae'n rhaid dweud wrth y byd y cefaist ti, sy'n mynd i nofio ac yn bwyta'n iach, dy guro gan foi tew o gylch Bethesda).

Nos Fercher fuon ni allan i bobmathia o lefydd. Dw i'm yn cofio wedi tua 11, gwyddwn hyn yn iawn, ond aparyntli gesi'n gwrthod i mewn i'r Taf oherwydd fod 'fy llygaid i'n edrych yn od'. Ond y pwynt yw fod gennai ddiawl o ben mawr diwrnod wedyn, a ni ddewisiwyd 3 o'r gloch y p'nawn fel adeg gorau neu cwliaf y dydd i chwarae tenis. O ystyried fy mod i'n hynod, hynod ddiog ac angen colli pwysau mae gennai ddygnwch dda, a phenderfyniad tarw wyllt.

Penderfyniad yn unig a wnaeth imi actiwli fynd allan nos Fercher. Waw. Gorffen yr arholiad olaf erioed. Dydi o dal ddim yn teimlo fel fy mod i wedi! Ond Iesu, mai'n deimlad da! A rwan fe ga'i fod yn hollol rhydd nes dechrau gweithio mewn tua pythefnos. O ystyried faint o hawdd dw i'n meddwi ar y funud, nid peth da mo hynny yn y lleiaf.

Y Dychweliad

Od iawn fy mod i wedi bod hanner wythnos heb flogio. A dweud y gwir ichi, ers nos Iau dw i wedi bod yn teimlo'n sal, ond wedi parhau ati i yfed. Ond nos Sadwrn, wedi noson randym iawn o fynd i Landaf i lle o'r enw y Butchers, i lawr i'r Mochyn Du ar y piano mi ddychwelais ar nos Sadwrn i Glwb Ifor Bach wedi misoedd lawer o alltudiaeth.

Mae'r lle 'di newid rhywfaint ers imi fynd 'na, dw i'n eitha sicr. Ond fel nos Iau mi wnes i eitha colli fy hunan-reolaeth, ers nis chwydais doeddwn i'm mewn rheolaeth o fi fy hun. Fel y gwyddoch dw i yn hoffi meddwi, ond er fy meddwod mae gen i o hyd reolaeth dros be dw i'n neud, dim ots faint o chwil dw i neu faint dw i wedi yfed. Dw i ddim yn hoff o beidio bod mewn rheolaeth o fy hun, dydi o'm yn deimlad neis. Ond roedd Clwb yn eitha gwag felly sylwodd neb, amwni. Diweddais yn mynd i Troy kebab am kebab. Doeddwn i ddim isho fo o gwbl ond mor benderfynol yr oeddwn o'i chael mi ymrwymais iddo a'i stwffio i gyd i mewn. I 'ngheg.

Dydd Sul sal iawn oeddwn, mewn difri calon. Eshi i lle'r genod ac i'r Bae yr aethon ni am ginio (sef Mr Haydn Blin, Mr Rhys Iorwerth, yr enwog G.B.E. a bwli'r ganrif, Ellen Angharad Jones). A wedyn fe flinon ni a mynd adra. Beth bynnag, oedd gennai craving enfawr am gorgimwch a mi eshi i Tesco Express a phrynu lot o salad.

Yn bersonol dw i'n meddwl bod salad yn lwyth o gach ond mi brynais i salad corgimwch, salad Roegaidd a salad datws. Neis ydoedd y ddau, a'r mae'r tatwsaidd dal yn yr oergell yn disgwyl cael ei sglaffio gennyf amser cinio heddiw. Ond mai rhywsut yn dywydd salad, tydi? Felly i'r oergell yr af. Ta ra!

Alan Fletcher (a.k.a. Dr Karl Kennedy)

Faint o sad dw i? Mi brynais i docyn a mynd efo Lowri Llewelyn a Ceren i Walkabout Caerdydd neithiwr er mwyn gweld Dr Karl Kennedy a'i fand yn chwarae.

Cyn hynny oeddwn i wedi penderfynu bod sesh yn long overdue, a chyn mynd allan fe wnes i'r sicr bod y llapllop ffwrdd rhag ofn imi fynd ar-lein a sbamio Maes E efo rwtsh. Yn gyntaf, mi es gyda Haydn ac Ellen am fwyd i Ernest Willows. Siomedig oeddwn achos mi ges i sosij, sglods a ffa pob ac roedd y sosijys yn rhai efo ryw herbau od ynddyn nhw. Iyc. Wedyn aethon ni i'r Tavistock a gorfod clywed Ellen yn mynnu wrth Rhys Iorwerth nad oedd hi'n bunny boiler. Aeth pethau'n rhemp wedyn.

Llwyddais i gyrraedd lle'r genod erbyn i'r tacsi mynd a fi a'r Llewelyn a'r Ceren i Walkabout, ac roedd 'na gryn dipyn o bobl yno. Oeddwn i wedi bod yn yfed ers tua pump awr felly pan lifodd y peints cynyddodd yr ymweliadau i'r toiledau a ffarweliais â'r bygythiad olaf o sobrwydd, a dyma'r amser mae'r meddwl yn pallu ac y bu imi siarad efo rhyw foi oedd ar ei ben-blwydd yn 18 a sut oedd o am dorri fyny efo'i gariad pan y byddo hi'n mynd i Fanceinion. Od iawn.

O'r diwedd bu imi gyfarfod yr arwr ei hun, Dr Karl Kennedy. Mae'n ddyn thic iawn. Oeddwn i'n meddwl fy mod i wedi colli'n ffôn ac yn mynd o gwmpas fel dyn gwyllt yn chwilio amdano a Karl druan yn poeni amdanaf 'Wow wow he's lost his phone' ebe ef. Doeddwn i ddim wedi, trodd hi allan, ond bod y Llew yn edrych ar ei hôl. Wedyn mi ddudish i Hi, by the way! Ffwl imi.

Yn glwyfedig o feddw rhywsut dw i wedi mynd i Callaghans. Cofio dim ond siarad efo Sleepflower o Maes E (dw i'n meddwl. Os ti'n darllen plis dealla mi fedra i fod yn sobor weithia!) cyn chwydu yn y toiledau ac ar hyd y llawr.

Chwarae teg imi, nis gwnes swn yn dod adra, a chysgais tan y dydd.