Gwich Gwich Gwrach y Rhibyn

A minnau'n un ar hugain mlwydd oed mae rhai pethau dal i fy nychryn a'm anesmwytho. Cefais f'atgoffa o hyn neithiwr, fel mae'n digwydd. Dyma fi yno'n gorwedd yn fy ngwely (ceg yn brifo o hyd) a mae 'na rw sŵn WIAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAWIAAAAAAAAAW yn dod o'r ardd. A mi ddychrynais tan cofio beth oedd. Cathod, wrth gwrs, yn ganol nos. Mae'n wirioneddol gas gennai y ffordd mae'n nhw'n seinio wedi'r machlud, mae'n mynd drwyddai ac yn gwneud imi deimlo'n aflonydd iawn. Iych.

Peth arall sydd wedi rhoi cryn braw imi'n ddiweddar ydi ryw grëyr enfawr yn fflio o amgylch y tŷ 'ma ynghanol y dydd. Dw i'n cael cipolwg sydyn o'r peth a fyntau'n hedfan yn powld ac yn meddwl be ffwc cyn imi gofio a brysio i'r ffenast i'w weld. Ond hen adar argoelus ydynt, efo'u gyddfau hir a'u llwydni, yn edrych fel Gwrach y Rhibyn, dw i bob amser wedi dychmygu, er nad erioed gwelais Wrach y Rhibyn (sydd, mae'n siwr, yn trigo wrth ribyn, ond nid ydw i, na Chysgeir, yn gwybod beth ydyw rhibyn, ac byth, mi gredaf, wedi ymweld â un).

Coeliwch ynteu ddim ond fydda i bob amser wedi meddwl bod sain cathod fin nos yn debyg i sut y byddai Gwrach y Rhibyn yn swnio. Dw i'm yn cofio'n iawn pryd fu imi glywed am Wrach y Rhibyn gyntaf, ond darllen amdani a wnes a phob amser meddwl y byddwn i, a finnau ben fy hun, yn cael ei gweled. Na, wir-yr rwan; a medrai weld sut beth ydi hi, hefyd. Mi dynna i lun ichi.

Ym, dw i'n gwybod bod hwnnw'n lun gwael (os nad crap) ond fel hyn y mae Gwrach y Rhibyn yn edrych yn fy marn i. Dw i'n mynd i lechu ffwrdd rwan.