Y Meddw Ddoeth #1

"Ydach chi'n jelys o bobl jinjyr neu jyst teimlo'n inseciwr dachi?"

- Llinos Williams

Isho meddwi

Ia wir dwisho meddwi. Dwisho mynd allan a meddwi'n gachu. Mae 'na crôl Gymgym heno ond dw i'm wedi mynd hyd yn hyn ond mi a'i wedyn dw i'n siwr. Disgwyl i Sion ffonio dw i. Ia wir.

Dydi'r byd heb newid rhyw lawer ers fy mlogiad diwethaf, 'blaw bod 'na rhyw lecsiwn yn yr Wrcrain a bo Cymuned wedi heijacio'r blogiadur. Dw i wedi bod yn arbrofi rhywfaint, hefyd. Nid un am arbrofi mohonof i, chwaith. Ond dw i wedi cael sbelen o hunan-hypnoteiddio.

Fel hyn mai. Oni'n bôrd 'chydig o dyddiau nôl dachi'n gweld, a fe borais y we cyn dod ar draws safle bach od. 'Wanwl!' medda fi, 'Gwefan am Llanfair Caereinion!' ond anghywir oeddwn a sylweddoli mai gwefan am hudoliaeth dywyll ydoedd (blacmajic). Fe allwn i'n awr codi'r marw a gwneud arian yn anghyfreithlon ond roedd 'na ran am sut i hunan-hypnoteiddio. Dw i'm i mewn i hudoliaeth (dw i digon hudolus fel ydw i hihihi), ond oeddwn i'n meddwl 'swn i'n cael go bach ar hwn. A mi weithiodd a dw i wedi bod yn gwneud cryn dipyn a datblygu fy nawn ers hynny. Ma'n deimlad rhyfedd, rhwng fod yn oleuedig a theimlo fel blamonj, a dw i'n hoffi teimlo fel'na pan ga i'r cyfle. O'r diwedd, mae fy uchelgais o fod yn jiraff yn awr yn bosib (a hynny heb llawdriniaeth poenus a chostus). Ond dw i'm am wneud hynny, chwaith, rhag ofn mi go iawn aros felly am byth.

Sut beth fyddai bod yn jiraff? Mae gennai dafod digon hir (sglyfath!) ond dydi hi ddim yn ddu a dydw i'm chwaith yn felyn. Dw i'n rhy stympi 'fyd. A 'sgen i fawr o awch byta dail drw'r dydd nac ychwaith byw yn Affrica (er fy mod i wedi bod i 'di pasio drw Merthyr Tudful unwaith). A wyddoch chi os disgynnith jiraff ni fedar hi godi yn ei hôl? Do, dw i wedi bod yn ymchwilio.

Dyma lun o jiraff. Nos da!

Tiger! Tiger!

Lot o straeon o ddoe, felly os oes gynnoch chi rwbath gwell i'w wneud heblaw am ymweld, ewch i'w wneud rwan. A dewch drachefn wedyn. Iawn?

Eshi siopa dillad ddoe. Dw i'n casau siopa dillad, a byth wedi bod ben fy hun, ond eshi'r tro hwn. I Primark a TK Max. Oes gwell na jîns am £4? Nis chredaf! Eshi am dro i Debenhams wedyn i brynu tei achos mi oeddwn i angen un i'r nos. A parker newydd. Roedd yr un hen wedi torri dachi'n gweld - roedd y zip wedi datod a doeddwn i methu ei wella. Felly ro'n i'n cerad o amgylch y lle efo parker oeddwn i methu tynnu ffwrdd oni bai am dros fy mhen, ac edrych fel twat wrth wneud, a nid hawdd tynnu dy drwsus i fyny efo bagiau Primark a Debenhams, ychwaith. Oni'n chwysu fel twat drw'r dydd.

Ia, y tei. Fe'i phrynwyd achos roedd hi'n ben-blwydd ar Owain. Dim i Owain cofiwc: i fi. Y peth oedd roedd yn rhaid imi wisgo jaced hefyd achos roedd y crys a brynais yn rhy hir imi (yn cyrraedd fy mhennaglinia i fod yn fanwl gywir) a ro'n i'n edrych fel twat tew oni bai amdano. I Tiger Tiger aethon ni (wedi bod yn y Tavistock a chael pawb yn gofyn pwy oedd wedi marw). Roedd hi fod yn noson Playboy Mansion yn TT neu rhywbeth, ond dim ond ni oedd wedi gwisgo felly. A dweud y gwir dw i'n meddwl bod Owain yn dweud clwydda.

Rhwng bwyta mini eggs am ddim a chwarae gyda heliwm cafon ni ddiawl o hwyl, actiwli. Ro'n i'n teimlo'n posh iawn am unwaith, a mae'n neis teimlo fel'na weithia. Mi drodd hwnnw o chwith yn sydyn iawn wrth imi ofyn faint oedd y sigars yna. Naw bunt udodd y boi ochr draw i'r bar. Well gennai aros yn dlawd medda fi, wedi cael sioc fy mywyd a gofyn am y 'potel rhataf o win coch sy gynnoch chi'. Dw i'm i fod mewn llefydd posh sy'n gwerthu gwin gwael, dw i'm yn meddwl.

Bydd yn rhaid ichi fy esgusodi, dw i'm yn cofio dim byd arall (dim byd addas i'r byd Gristnogol, beth bynnag) ond mae gennai draethawd dw i angen ei wneud a chaiff hi ddim mo'i wneud gyda fi'n blogio. Chaiff hi ddim mo'i wneud heno eniwe. Dw i'n drewi o goctel pinafal a dwisho gwrando ar Celt.

Wicend Gwahanol

A dweud y gwir roedd hi'n wicend hynod wahanol achos aethon ni ddim allan. Eshi ddim, eniwe. Nos Wener aeth y tŷ i'r Bae am fwyd, i Harry Ramsdens. Mi oeddwn i eisiau ffish pai ond doedd 'na ddim ffish pai felly bu'n rhaid imi gael hadoc oedd yn edrych yn sal iawn yn ei geleindod a phys nad oeddent wedi'u coginio'n iawn. Plys, mi ddaeth â'r gweinydd â botel o Bud imi wedi imi ddweud wrtho fy mod i eisiau peint o Carling. Rhoddodd pawb lwc ddrwg imi pan oeddwn i am gwyno, felly dyma fi'n cau fy ngheg a bwyta a dwyn bara.

Mai'n bwrw heddiw yng Nghaerdydd. Dim ots gen i, wrth gwrs, dw i'm yn bwriadu mynd allan o'r fedrai ei helpu. Bu i Mam ffonio a hithau'n Sul Y Mamau (yn amlwg ddim yn disgwyl y byddwn i'n gwneud!) a dw i newydd sylweddoli mai'n 1 o'r gloch ac nid yn ddeuddeg, a dw i methu newid yr amser ar fy ffôn. Mi ddôf o hyd i ffordd yn y man, dw i'n gobeithio, neu fe fyddaf yn hwyr i'm darlithoedd i gyd a methu mynd iddyn nhw...

Wythnos i 'fory dani ffwrdd oll i Prâg a 'sneb yn gallu disgwyl erbyn hyn! Dwinna'm chwaith, angen gwyliau. Ond wedi gwylio 'Hostel' nos Wener dw i'm yn or-optimistaidd (hyd yn oed yn llai na'r arfer a dweud y gwir). Dw i'n uffernol efo ffilmiau gwaedlyd. Bu bron imi chwydu pan aeth dril i mewn i goes un boi. Well gennai bethau seicolojical i bethau yn-dy-wyneb. Ond os na ddiweddarith rachub.blogspot.com ei hun wedi wythnos nesaf, fydda chi'n gwybod pam ...

Y Farchnad

Do wir aeth Lowri Dwd a mi i'r farchnad ddoe, y tro cyntaf inni wneud 'stalwm. Dw i braidd yn brin o arian wedi menthyg £50 i Haydn achos bo'r no-hoper wedi llwyddo i golli ei waled nos Sadwrn, ond doedd dim am fy rhwystro i!

Fel ddwedodd Blogel mae 'na lot o rygiau bach neis yno, ond nid i weld rygiau yr euthum eithr y trotters a'r pysgod aur. Roedden nhw gyda cwn bach yn un o'r stondinau (oni'n gorfod diodda Lowri yn mynd 'awwww ma nhw mooor ciwt!' am tua chwarter awr) a wedyn fe euthum i'r caffi am fwyd. Wel, mi ges i fwyd, hynny yw. Dw i'n caru bwyd y farchnad, mai'n syml a ddim yn or-fudur, chwaith. Dau wy, dau sosij a sglods ges i, a roedd o'n blasu cyn gystal a wnaeth y tro diwethaf imi fynd yno. Wrth gwrs, cafodd Lowri ddim byd, hithau'n byw ar facwn a thatws mash yn unig, felly mi brynodd hi fara a lot o dda da's.

Aethon ni wedyn am banad yn Yr Aes (diolch i mi a'm mhres mwaha!) ac edrych a sbeitio dynion bach eiddil a hen ddynas oedd wedi gor-wneud ei cholur. Mi brynais i gerdyn Sul Y Mamau i Mam (am y tro cynta erioed, dw i'n siwr) a dyna ddiwedd diwrnod bach diddorol.

Mi dorrodd fy rhyngrwyd hwyrach ymlaen, felly dyma fi'n gwylltio a chael gafael ar y ffycin peth Belkin 'ma a'i thaflud ar hyd y 'stafall. Mae'n gweithio wan. A fe gaeth amryw ohonom beint wedyn, yn ceisio dadansoddi ridyls a dweud jocs wychgwael (how do you make a Swiss Roll? you push him down the hill...!). Ah, gwychder! Dw i'n siwr roedd 'na griw o ddysgwyr yno hefyd yn ymdrafod gyda'i gilydd. Dw i wedi clywed bod criw o ddysgwyr yn cwrdd yno weithiau'n y Tavistock ond byth wedi ei weld o'r blaen. 'Chydig bach fel tylwyth teg neu Elfiaid.

O ia, mi wnes gawl anhygoel arall ddoe. Mae Dyfed angen gymaint o fwyd imi ma'n wirion. Ma'n ca'l cawl bob wsos a'n cynnig dim. Hen hogyn hunanol ydyw. Ond eto rydym ni'n trafod dyn sy'n hoffi bwyta byrgyrs a pasta mewn fajitas yma, felly ella mi esgeulusaf ei anniolch yn y gobaith tragwyddol na gynygith dim imi fyth. Mingar.

Hen Atgofion

Ar yr hen flog oeddwn i'n son weithia am sut oeddwn i'n mynd i Farchnad Caerdydd yn aml. Mi dueddais i ymweld unwaith yr wythnos, yn ymhyfrydu yn y pennau moch rhad, y pysgod a'r caffis budreddiadus (oes ffasiwn gair? Oes rwan!). Dw i'n licio llefydd budur achos dw i'm yn berson parchus iawn, rhwng chwydu ar bob mathia o furiau bob nos Sadwrn a siarad i'm hun yn gyhoeddus. Rhowch imi Ramones dros yr Hilton unrhyw ddydd, hobo dros Dori neu frechan beicyn dros couscous a la carte avec les petits pois et le biftek (dw i'n llawn ymwybodol nad oes dim byd posh am yr un o'r rheiny).

Beth bynnag, dw i'n mynd i'r farchnad yn awr gyda fy nghyfaill annwyl Lowri Dwd. Ta ra!

Y Blewfran

Smai gyfeillion, gelynion a'r rheiny rhy amhwysig i ennill fy llid ne'm llawenydd! Siomedig oedd Dydd Sadwrn, de? Ond mae atgofion yn llifo drwy mhen i (megis cwyr fy nghlustiau) a gan nad oes gennyf ddim gwell i'w ddweud mi a'u hatgofiwn (a, byddwn onast, 'sa gynnoch chi rwbath gwell i wneud 'sa chi'm yn darllen y crap 'ma chwaith).

Aethon ni i'r Mochyn Du, fel arfer, a phenderfynu peidio rhegi. Be wnaethon ni oedd rhoi bocs rhegi yn y canol a 50c i mewn bob tro y rhegem. Afraid dweud mai Dyfed fu'n bennaf gyfrifol am y rownd a ddilynodd ohoni. Nid dyna fy uchafbwynt i, wrth gwrs, ond yn hytrach gweled yr enwog Bilbo Baggins yno, yn amlwg wedi bod ar un o'i deithiau bellefig...

Cwl neu be? Fodd bynnag, ar wahan i stalkio Bilbo am y peth gorau i awr dyma ni'n gwylio'r gem a meddwi a wedyn canu gyda hen ddyn oedd y dweud ei bod yn braf iawn cliwed bechgyn ifanc yn cani Cwmrag. Yn amlwg yn esgeuluso Lowri Dwd (er bod mam Dyfed yn hwyrach yn y nos wedi meddwl mai hogyn oedd Lowri dros y ffon). Debyg mai fi ydi'r unig un gyda unrhyw atgof o'r nos; Dyfed yn taflu peint dros Haydn (ar bwrpas hi hi) a siarad i Lydawyr nad oedden nhw go iawn yn cefnogi Ffrainc ond oeddan nhw yng Nghaerdydd eniwe. A Gwenan yn dweud wrtha i dorri fy ngwinadd - rhag ofn i mi ei brifo.

Cyrraeddais i ddim mo Clwb Ifor o gwbl, dw i'n siwr y bu imi fod adra cyn deuddeg. Ond fela mai. Gaethon ni hwyl mawr yn son am anifeiliaid newyddwych; y condamentsquirrel, y toiledfuwch, yr afiachbry, a'r gorau oll:

Y Blewfran!!
Mae'r Blewfran yn wreiddiol o Walchmai ond wedi mudo i Gaerdydd am ychydig i wneud cwrs ymarfer dysgu. Nis fedrai hedfan, dim ond cerdded yn flewog.

Starry Night

Y gân hyfrydaf erioed. O, do. Dw i wedi meddwi!

Starry, starry night
.Paint your palette blue and grey,
Look out on a summer's day,
With eyes that know the darkness in my soul.
Shadows on the hills,
Sketch the trees and the daffodils,
Catch the breeze and the winter chills,
In colors on the snowy linen land.

Now I understand what you tried to say to me,
How you suffered for your sanity,
How you tried to set them free.
They would not listen, they did not know how.
Perhaps they'll listen now.

Starry, starry night.
Flaming flowers that brightly blaze,
Swirling clouds in violet haze,
Reflect in Vincent's eyes of china blue.
Colors changing hue, morning field of amber grain,
Weathered faces lined in pain,
Are soothed beneath the artist's loving hand.

Now I understand what you tried to say to me,
How you suffered for your sanity,
How you tried to set them free.
They would not listen, they did not know how.
Perhaps they'll listen now.

For they could not love you,
But still your love was true.
And when no hope was left in sight
On that starry, starry night,
You took your life, as lovers often do.
But I could have told you, Vincent,
This world was never meant for one
As beautiful as you.

Starry, starry night.
Portraits hung in empty halls,
Frameless head on nameless walls,
With eyes that watch the world and can't forget.
Like the strangers that you've met,
The ragged men in the ragged clothes,
The silver thorn of bloody rose,
Lie crushed and broken on the virgin snow.
Now I think I know what you tried to say to me,
How you suffered for your sanity,
How you tried to set them free.
They would not listen, they're not listening still.
Perhaps they never will...