martedì, marzo 23, 2010

Yn enw'r Pab a'r Barf

Wel mae rhywun yn teimlo’n well heddiw all rhywun ddim gwadu hynny ond ewadd dwi’n teimlo’n siomedig nad ydi’r Pab yn dod i Gymru. Hoffwn i ‘di gweld y Pab – anaml iawn fy mod i’n gweld enwogion, a dydyn nhw ddim yn dod yn enwocach, nac yn fwy dylanwadol, na’r Pab, hyd yn oed ar y blogsffêr Cymraeg.


Wedi hir feddwl, a phan dwi’n dweud hir dwi’n sôn am o leiaf ddwy flynedd, dwi wedi penderfynu peidio â throi at Babyddiaeth yn y diwedd, sy’n eithaf trist. Y prif reswm dros hyn ydi’r ffaith nad ydi’r Eglwys Babyddol, fel y gwyddoch, yn caniatáu i ferched fod yn offeiriaid (ro’n i bron â drysu’n llwyr a rhoi ‘offrwm’ yn fanno!), a galla i ddim cytuno efo hynny o gwbl. Mae genethod yn well ar lot mwy o bethau na ni hogiau, a ‘swn i’n synnu dim tasen nhw’n offeriaid gwell. I’r Eglwys yng Nghymru ŷm bedyddwyd, ond dydi’r Eglwys yng Nghymru ddim yn caniatáu hynny chwaith nac ydyn?

Na, ‘does dim llety addas i’r Hogyn.

Ta waeth, dwi dal yn meddwl bod Pabyddiaeth yn dda ar y cyfan, a pharhau i’m hatynnu a wnaiff yn fwy na’r un grefydd neu gred arall. Ond dydi crefydd ddim fel plaid wleidyddol, allwch chi ddim rili ymuno ac wedyn dweud “ond dwi ddim yn licio hwnna...” – mae’n ddewis bywyd digon seriws i’w wneud.

Rhydd i Dduw ei locsyn ond bydd rhai pethau’n mynd yn rhy bell. Ai fi ydi’r unig un sy wedi sylwi bod ‘na lot o ddynion sy’n gweithio mewn siopau ffonau symudol sy jyst ddim yn eillio’n gywir? Ni’m hargyhoeddir i, frenin amgyffred, gan grys rhad a throwsus. Dirnad wnaf eu bywydau budur gan ddifyg shêf iawn.

Ro’n nhw’n boleit iawn, wrth gwrs, yn y Carphone Warehouse ddoe, ond na, os ydych chi’n gweini’r cyhoedd ymddangoswch lân. Wn i’r teip. Gemau cyfrifiadur nos Sadwrn a gwisgo crysau-t du, efo’u Varsity Card yn eu waledi. Fyddai yma’n hirach na chi, cewch chi weld.

Nessun commento: