Ffycprics

Mae nhw’n dweud wrthyf fi bod ‘na gêm ar heddiw. Rhyfedd iawn, achos dydw heb glywed fawr o ddim; ‘sdim heip, ‘sdim gobaith, ‘sdim awydd mynd allan gan fawr o neb i’w wylio. Mae’n drist iawn, os gofynnwch chi i mi. Dw i’m yn cofio gêm Cymru oedd gyda cyn lleied o heip iddo fo erioed.

Felly dw i’n fy ystafell, wedi bod i’r banc oedd ar gau. Oeddwn i’n meddwl bod banciau ar agor tan tua deuddeg ar ddydd Sadwrn, ond mae’n rhaid fy mod i’n anghywir.

Dw i’n prysur ystyried sut mae heno am gynllunio’i hun: mi gollais i fy ngherdyn Clwb Ifor ar y diwrnod bu imi ei brynu, felly dw i dal ddim yn hapus hynny. Er, gan ddweud hynny, dydi Clwb Ifor byth yn chwarae cerddoriaeth Gymraeg ddim mwy, dim lawr llawr eniwe, heblaw am Y Brawd Hwdini os maen nhw’n teimlo fel gwneud.

A gas gen i R&B a phawb sy’n meddwl bod o’n dda. Ewch i ffwcio y ffycprics.

Y Cogydd o fri (ni y fi)

Iawn? Yn dydych chi’n casáu sdiwdants? O’n i yn y dafarn neithiwr, am y tro cyntaf ers hydoedd yng nghanol yr wythnos, er mawr loes imi, a dyma ryw bybcrol enfawr o fyfyrwyr (non-GymGym) yn dŵad i mewn yn creu twrw a’i gwneud yn amhosibl mynd at y bar. Wel, oeddwn i’n flin. Bues i fyth mor gythreulig â hynny.

A dyma fi’n meddwl am fwyd wrth wylio gêm United. Hoff ydw i o feddwl am fwyd. Dw i a Kinch wedi bod yn mynd am fwyd bob cinio ers tair wythnos, tan yr wythnos yma achos fod ei swydd yn yr amgueddfa wedi dod i ben ond dim ots dw i ‘di hen flino ei glywed yn gofyn am chickenandbaconbaguette bob dydd eniwe.

Haydn sy’n ddoniol wrth goginio. Un garw yw Haydn, heb na chariad at ddyn na bwyd ac mae’n bwyta ffa pob a sglodion o leiaf dwywaith yr wythnos gyda rhywbeth (ond peidiwch â dweud hynny wrtho neu flin a fydd) ac yn gwadu ei fod (nid bydd yn hapus gyda mi pan weliff yr hwn flogiad). Ond does doniolach beth na’n Haydn ni yn gwneud lasagne neu ryw fân bei bugail gyda golwg o wir gyrhaeddiad a bodlondeb ar ei wyneb caregog, a fynta’n lledu’r mins ar hyd y ddysgl. Bron y gellir gweled swigen meddwl yn dyfod o’i ben ac yn dweud “Dyma gampwaith fy wythnos; dyma gyrhaeddiad arall i’m cofnod” - cyn ei stwffio yn yr oergell am ddyddiau a chymryd y lle i gyd.

Yn wir, eiliadau felly sy’n gwneud bywyd yn ddioddefol.

Chicken Wrap

Mi welish i Glyn o Big Bryddyr heddiw yng Nghaerdydd wrth imi fynd drwy'r stryd yn bwyta fy nghinio. Na, does gen i ddim byd mwy diddorol i'w gwneud na syllu ar hanner-selebion bellach. Mae Glyn yn ddyn tal, felly byddwn ni byth yn gyfeillion. Mae unrhyw beth sydd dros 5"8 yn ennill fy llid, yn cynnwys pobl a jiraffs a phinwydd.

Iych, mae Eastenders ar y teledu ar y funud a Haydn yn gorwedd yn ei wylio megis darn o bren. Gas gen i Eastenders, ma'n ffiaidd ac mae rhai pobl arno yn gwneud imi isio chwydu.

Son am chwydu...

Y Ci a'r Daith a Thy

Prin yw’r pethau yn yr hwn fyd sydd wirioneddol yn rhoi gwên ar fy wyneb neu yn codi’r chwerwder dwfn sydd yn fy nghalon. Coeliwch ai peidio, nid dim ond cyfres o gwynion er mwyn y darllenydd yw’r hwn flog eithr wyneb hadau melltithiol fy mod yn dod i’r amlwg nawr ac yn y man. Chwerw ydwyf, a felly y byddaf hyd fy oes, ond mae gen i ambell i soft spot.

Wel, un, o bosib. Cŵn. Na, dydw i ddim yn hoff o fwnis ac nid fy mhaned mo babanod, ond pan fy mod efo ci dw i’n troi’n wirion ac yn blentynnaidd ac isio gwneud popeth a fedraf er mwyn ei blesio. Mi wnes hynny ddoe cyn mynd allan i’r Rhyng-gol yn Fangor, a brofodd yn fethiant llwyr oherwydd bu imi golli’r tocyn a dalais ddegpunt amdani, a dyfod adref yn fuan, a heb fawr o ots fy mod i wedi. Serch hynny, cyn hynny roeddwn i yn yr ardd efo ci mae Mam yn edrych ar ei ôl ar y funud ac wrth redeg o gwmpas gyda phêl cyn rhoi fy nhroed mewn twll a throi fy ffêr.

Ac mae hi’n brifo heddiw, gyda minnau’n gyrru lawr i Gaerdydd drachefn rhyw ben heddiw, er nad ydw i isio ac y byddwn i’n hapus iawn aros yn y Gogledd am wythnos arall. Yn enwedig oherwydd bod ‘Nhad a Mam a fi wedi cael trafodaeth am dŷ imi flwyddyn nesaf. Rydym ni am geisio safio arian gyda’n gilydd imi fedru ei fforddio, ond y gwir ydi nad allwn ni wneud mewn difri. Dw i’n drist ac yn ddigartref.

Cyhuddiadau

Helo gyfeillion mân a mawr! Dydw i heb wedi diweddaru’r blog ers sbel rwan, a mae hynny’n deillio o’r ffaith nad oes gen i uffern o ddim i ddweud dim mwy. Rhwng gweithio a phethiach; a dydw i ddim yn hoff iawn o gwaith pan mae ‘na gotsan yn ffonio fi yn ystod y dydd yn fy nghyhuddo o gyfieithu rhywbeth yn anghywir iddi hi.

Dyna ydi sdres. Sylweddolais i fyth bod y ffasiwn beth yn bodoli o blaen (wel, sdres go iawn de), ond dyma’r ast yn ffonio ugain munud wedyn (sef ugain munud o fi’n poeni fy mod i wedi ypsetio ail gleient mwyaf y cwmni ar ôl pum wythnos o weithio yno) dim ond i’r gotsan ddanfon e-bost ata’ i yn dweud bod ‘y panic drosodd’. Cyn fy ffonio unwaith eto yn y prynhawn yn fy nghyhuddo o wneud rhywbeth arall yn anghywir a’i ddiystyrru drachefn.

Dw i’m yn licio pobl sydd ddim yn cyfaddef pryd eu bod nhw’n anghywir. Fel fi.

Y Clais

Am noson dda! Cadair, Clwb Ifor, Allanfa Dan a minnau'n disgyn drwyddi

Dyheu

Iawn bobl? Mae’r penwythnos yma o’r diwedd! Dw i methu’n lên a disgwyl (ys ddywedyd Owain Ne). Gobeithiwn am benwythnos meddwol hynod, fel y buont yn ddiweddar, a deffro mewn ffos neu ddrws nesaf i peth deliaf a welwyd erioed (er, yn anffodus, mi deimlaf mai’r ffos yw’r dewis mwyaf realistig).

Does ‘na ddim byd gwell na’r penwythnos. Mae rhywun yn dyheu amdani am bum diwrnod, a phan ddaw llanast bydd. Os ddim does pwynt cael un. Fyw imi dyfu fyny (o ran oed, tyfa i ddim mwyach, er cymaint y dyheuwn amdani) ac aros mewn gyda chwrw a gwin ar benwytnos (bydda i’n gwneud hynny’n ystod yr wythnos, a byta cracyrs a chaws, sy’n barchus ond yn flasus, fel Huw Llywelyn Davies). Na, byth yr af am ginio a bwyd ar y penwythnos tra bo tafarn a bar yn ysu am fy musnes sylweddol.

Gwell i mi beidio ‘sgwennu mwy. Dedleins, ch’wel.

Hiraeth am Rosin

Haia. Dw i’n flinedig iawn heddiw, wedi deffro fyny a chael bîns ar dost a mynd i gwaith yn flinedig. Hoffwn i ymadrodd rhywfaint i chi am y wicend ond yn anffodus mi benderfynodd Dyfed a minnau na ddylid ei thrafod gyda neb na dim byth bythoedd amen. Felly ni wnaf.

Wedi bod yn siarad efo’r cleient mwyaf annoying yn y byd gynnar o’r enw Robert. Mae o wedi torri fy ysbryd megis y peiriant ffacs. A does na’m Trial and Retribution ar y teledu chwaith rwan felly mae’r nos yn ddu heb anturiaethau amlwg Rosin a Mike a Satch. Trist yw bywyd yn wir.

Gwaethygiad

Huw Chiswell yw fy amddiffynnwr mawr. Wir. Mae ei CD yn gorchuddio’r cloc larwm fel nad ydw i’n edrych ar yr amser gyda’r nos. Yn gwely dw i eto heddiw; ond dw i’n teimlo ychydig bach yn waeth, mae fy mol yn dechrau brifo a bai Ellen ‘di hynny achos mae ganddi hi boen bol ac mae hi wedi fy heintio. Y gnawes anufudd. Ond mae hi’n gwaith, dydw i ddim.

Dw i’m yn licio deud hyn ond pan ddaw at salwch mae gan enethod ddyfalbarhad llawer cadarnach na ni hogia. Dydw i ddim yn hollol sicr paham, oni bai pan ddaw at ben mawr ar fore Sul, ac wedyn mae hogan yn edrych fel ei bod yn dioddef. Ond dim ots; ni yw’r cadarnaf ryw felly mae’n siŵr mai dyna pam ein bod ni’n cael ein taro lawr efo waeth bethau. Beichiogrwydd? Triwch eillio bob diwrnod. Neu, yn fy achos i, peidiwch.

Salwch

Reit, dw i’n deffro fyny eto a mae fy mhost i wedi mynd o gynnar felly mi dria’ i eto. Dw i dal yn sâl; mae fy llygaid yn sâl, fy mol yn sâl, mae fy mhen yn teimlo fel bod ‘na goeden yn tyfu ynddi a doeddwn i methu blasu fy nghinio (sydd probabli yn beth da ar y cyfan achos doedd o’m yn edrych yn dda iawn). Dw i’n falch bo fi ddim yn gwaith achos byddwn i da i ddim heddiw (nid fy mod i fawr o iws fel arfer, dw i’m yn amau).

Dw i’m yn hoffi bod yn sâl ar ddiwrnod braf, chwaith. Mae rhywun isio bod allan yn dawnsio ac yn prancio yn y tywydd ‘ma, ond dw i ddim. Sori, rhaid i mi fynd yn ôl i ‘ngwely; dyfalbarhad oedd un o themâu bora ‘ma a ‘sgen i ddim (pan mae’n dod i flogio pan yn sâl).

Yr Alban

Peidiwch â dweud wrth neb ond dw i yn y gwaith ar y funud. Does gen i ddim llawer o waith i’w wneud felly mi gymeraf yr hwn gyfle i son rhywfaint am Yr Alban i chi (gan gachu brics achos mae fy nghefn i le mae’r bos yn dod allan o nawr ac yn y man - er mai amser cinio ydi hi so ga'i!). Mae’r lluniau i gyd yn ddigamsyniol o crap ac nid wyf am foddran eu gosod nhw fyny. Roeddwn i’n hynod, hynod feddw.

Nos Wener
Wedi diwrnod hir o deithio (saith awr) cyrhaeddom ni Gaeredin a dyma fi a Haydn Blin a Kinch yn mynd i ryw SportsBar oedd efo’r rhyngrwyd am ddim a chael peint. Yn o fuan, wedi canfod rhai o’r GymGym aeth pethau’n rhemp a phydrodd y nos lawr i abiwisio Eidalwyr doedd cae gadael ni mewn i dafarndai, canu blêr iawn (a gwael hynod) a minnau’n yfed dau fotel o win coch mewn bar gwin bach swanc a cheisio argyhoeddi dwy ddynes Albanaidd mai Pwyliaid oeddynt. Wn i ddim byd arall.

Nos Sadwrn
Y bore wedi sesh mae’n rhaid cael peint yn eithaf sydyn neu fe gewch chi ben mawr, fel yr ydwyf innau wedi dechrau cael yn aml yn ddiweddar, ac wedi brecwast drwg ffwrdd â ni i dafarn o’r enw’r Three Sisters oedd yn llawn dop ond dim ots achos roedd Cymru mor warthus nes i’m boddran gwylio’r ail hanner (prin y gallwn wedi beth bynnag, a minnau’n feddw ac yn colli pawb.
Mi aeth pethau’n flerach byth wrth i mi endio fyny yn yr un hen far gwin efo Ellen a Gwenan a chael potel arall fyth o win imi’n hun cyn rhedeg i ffwrdd efo Kinch a siarad â sguthanod tew a chael cic owt o Wetherspoons am smygu - cyn cael cic owt gan wanc o fownsar “Because I felt like it”. Dydi’r Albanwyr, ysywaeth, ddim yn bobl hapus na chyfeillgar, a blin oeddent hwynt drwy gydol y penwythnos.
Dyna grynodeb fer iawn o’m hanes, gyda Dydd Sul y daith waethaf yn y byd. Saith am flinedig yn ôl lawr i Gaerdydd. A balch ydwyf o fod nôl. Hen Sgotyns blin.

Mynd i Sgotshland

Helo! Roedd gwaith yn ofnadwy heddiw achos 'runig beth dwidi bod yn neud ydi dyheu am fynd i'r Alban drwy'r dydd, ond gwnes fy ngwaith so mai'n iawn tydi? Tydi? Iawn, mae Haydn yn gyrru'r holl ffordd a bydd y tywydd yn crap a bydd y daith yn araf ond jiawl achan fi methu disghwl!

Dw i byth wedi meddwi yn yr Alban o'r blaen. Edrych ymlaen gormod rwan!

Penwythnos a phen mawr o flaen cyfrifiadur

Wel, am benwythnos! Dw i’m yn cofio fawr o nos Sadwrn ond fy mod wedi gwisgo fyny’n ddel a fy mod i’n drewi o Chicken McNuggets drwy dydd Sul canys fy mod wedi cael ugain ohonynt y noson gynt.

Aeth dydd Sul yn eithaf llanast wedi hynny. Doeddwn i methu chwarae’r piano yn Y Mochyn Du achos o’n i’n rhy chwil, er hoffais yn fawr mynd am dro efo Owain Ne ‘i chwilio am Wyddelod i fwydro’. Serch hyn, nid dyna uchafbwynt y nos, wrth i rhywun sbachu bag Ellen o The Borough a minnau rhedeg ar ôl dyn bach Ffrengig ddiniwed yn honni ei fod o wedi ei dwyn (ac yn dadlau efo’i ffrind mewn Ffrangeg – er yr oll oeddwn i’n gallu ei ddweud oedd fy mod i wedi anghofio y rhan helaethaf o’m Ffrangeg). Aethon ni yno’r diwrnod wedyn, gyda bag Ellen yn un ond heb arian na ffôn ynddo fo ... er fu’r lladron yn ddigon ffeind gadael cerdyn Blockbuster iddi.

Roedd ddoe yn ddiwrnod erchyll, cofiwch. Mae’n gas gen i fod mewn sefyllfa lle gen i ben mawr a bod yn rhaid imi gyfieithu crap i’r Arolygiaeth Gynllunio. Am awr go dda doeddwn i’m hyd yn oed yn ymwybodol o’r hyn oeddwn i’n ei wneud, dim ond syllu ar y sgrîn yn eithaf sicr fod fy nghalon am dorri a nad oedd y diwrnod byth am ddod i ben.

Dyna grynodeb ddifyr.

Awch

Dw i’n fy ngwely. Chi’n gwybod, dw i wedi bod ar isel don yn ddiweddar, mae’n rhaid imi gyfaddef i chi. Heb fod yn fi fy hun; dw i’n meddwl bod hynny’n rhywbeth i wneud efo gwaith. Dim byd i wneud efo’r gwaith i hun, wrth gwrs, mae hynny’n ffein, ond yr holl drefn sydd ynghlwm i waith. Penrhyddid ydi fy mheth i; un bora fe ddeffroir pawb a bydda i wedi mynd ar antur i ben draw’r byd. Cewch chi weld.

Fodd bynnag dw i’n edrych ymlaen at y Chwe Gwlad. Mae ‘na rhywbeth amdani sy’n wirioneddol codi cynnwrf ynof fi amser yma o’r flwyddyn (a hynny fel hogyn pêl-droed). Er, gan ddweud hynny, does teimlad gwaith na dydd Llun wedi colled yn y Chwe Gwlad. Mae’n amharu ar yr wythnos, ac yn bendant ar y nos. A dw i’m yn hapus fod y gêm ddydd Sul; mae gen i waith ar y Llun.

Hefyd, chi’n gwybod beth? Mae’r awch am y Gogledd wedi dyfod ynof drachefn. Dw i’n ei fethu yn ofnadwy yn ddiweddar. Wir. A dw i’m yn meddwl fedra’ i ei dawelu.

Cyffro

Geshi bosib y diwrnod mwyaf cyffrous yn fy mywyd i ddydd Llun. Roeddwn i'n cyfieithu rhyw hysbysiad gorchymyn ac roedd dyn bach a'i wraig yn byw mewn chalet bren yn Ngwynedd rhywle a'r Parc Cenedlaethol eisiau eu symud. 3,000 o eiriau o gyffro llwyr ydoedd wrth i mi weiddi'n groch wrth gyfieithu ymlaen drostynt, a fe ges i'r rhyddhad mwyaf erioed pan cefais weld eu bod nhw'n cael byw yno am 3 mlynedd wedi'r cwbl.

Nofel gorau'r byd ydoedd - i'r Arolygiaeth Gynllunio. Dw i'm yn licio nhw, dydyn nhw byth yn dweud diolch am ddim byd.

Brecwastiaeth

Cawsom frecwast i’w bwyta.
Darn o dost yn dyst
Ein bod wedi mynnu’i menynu.

Cawsom sirial, o ddiwrnod i
Ddiwrnod ac ymdrochi’n
Ein Coco Pops ni ein hunain.

A chawsom laeth, er na cheisiem hi,
oherwydd bod ei blas wedi mynd eisioes
a’i sgin anniddig ar ei ucheloedd.

Troesom ein cegin yn simdde o dân
A lledu jam a marjarîn cadarn
Lle nad oedd llwy.
Troesom ein bwytle i goginio estronfwyd
Heb ystyr i’n harfer.
Muesli i ddynion
A fethant dro’r toster.
A throesom laeth y siopau
Yn Skimmed ein cywilydd ni.

Ystyriwch, a oes hysbyseb
A ddwed y gwirionedd hwn:
Gwell crempog na gwarth llwgu
A’n paned yw ein heinioes ni.

Oerwynt gerwin

Mae hi’n gythreulig o oer yng Nghaerdydd heddiw. Fydda i ddim yn un sy’n hoff o’r tywydd poeth – dydw i ddim yn licio mynd am wyliau i wledydd poeth. Mae’n gas gen i dorheulo, mae’n gas gen i nofio a mae’n gas gen i lan y môr. Ond mae hi’n ffiaidd heddiw. Dw i wedi rhewi’n stond yn cerdded adref o gwaith, ac mi rewais amser cinio wrth mynd i nôl brechdan.

Serch hynny, mae bywyd yn dda; ond dw i’n flinedig heddiw ar ôl diwrnod o gyfieithu caled a dwys am bob math o bethau. Ond dw i’n hoffi cyfieithu; ro’n i’n hoff ohono’n y brifysgol ac yn Dyffryn Ogwen cyn hynny. Blynyddoedd maith yn ôl.

Llawn fwriadaf heno felly ddiogi. Er, dydi diogi yn y nos ddim yn beth diddorol i’w gwneud. Y drefn arferol yw Neighbours, Simpsons, Hollyoaks, Emmerdale, Coronation Street, Eastenders/Pobol Y Cwm ac unrhyw beth arall sydd ar y teledu tan tua 11. Dydyn ni byth yn gwneud dim, fel mynd am beint bach slei fin nos. Sy’n biti oherwydd dw i’n hoff o beint bach slei.

Ond ni af. Diogaf. Ymlaciaf. Cysgaf.

Canfyddiad o naws Cwrw

Prin y cefais ddiwrnod da ddoe. Wedi i mi a Lowri Dwd fynd i dre gwnes fawr o ddim, ond mynd am y gawod a gwneud fy ngwallt yn ddel i gyd a rhoi crys newydd ar. A del o’n i ‘fyd, megis blodyn cyntaf y gwanwyn.

Aeth Ceren a mi ar dro i siop wedyn, a phenderfynu trio ryw bethau newydd i yfed. Fe af drwy’r tair peth. Yn gyntaf roedd botel o win coch ffiaidd (yr un); a dywedyd y gwir fe gytunem mai dyma’r tro cyntaf erioed i’r un ohonom fethu ag yfed gwin coch. Minnau’n sicr; dw i wrth fy modd efo fy ngwin coch.

Yn ail, Christmas Pudding Wine, a oedd yn edrych fel gwin coch mewn potel denau ond gwin gwyn ydoedd. Ac mae’n gas gen i win gwyn achos mae o’n actiwli blasu fel grawnwin pydredig. Roedd hwnnw’n waeth na’r gwin coch. Ond roedd canfyddiad.

Ar silff y siop gorweddai fotel pinc (a dweud y gwir y lliw pinc a wnaeth imi fynd amdani’n gyntaf - dim ond oherwydd nad ydw i erioed wedi yfed allan o botel binc o’r blaen), ac arno dywedai Cwrw Mafonen (neu Rasperry Beer, ys ddywedai’r botel yn fanwl gywir) o Wlad Belg, sef o bosib y wlad fwyaf dibwynt yn hanes cenhedloedd; ond maen nhw’n gallu gwneud Cwrw Mafonen eithriadol. Mi es i’n ôl i’r siop i brynu mwy ar ôl, ac am 10% roedd o’n hawdd hynod yfed.

Ond nis feddwais. A rŵan mae Gloria Hunniford ar y teledu a dw i’n ddigalon o’r herwydd.

Yfad iaaa

Aeth pobl gwaith allan am ddrinc neithiwr. Tro cyntaf imi erioed fynd allan efo pobl dw i’n gweithio efo. Mwynheais yn fawr, ond ro’n i’n feddw ofnadwy erbyn diwedd y nos ac mi es i ffwrdd heb ddweud wrth neb (sy’n rhywbeth dw i’n neud yn aml yn fy chwildod). Ymddiheura’ i ddydd Llun.

Aeth Lowri Dwd a mi i dre heddiw ac o’n i’n falch achos dw i’n wedi dal fyny efo Lowri ers ychydig. Dw i’m yn dda iawn ar ddal fyny efo pobl, a dylwn i wneud achos dw i’n teimlo fy mod i’n colli cysylltiad efo pobl. Hithau a theimlodd felly hefyd. Eniwe, mae gen i gur pen ond dw i’n mynd allan heno doed a ddêl.

Y Galon Alarus

Gwna i’m smalio fod gen i ryw lawer i ddweud wrthoch chi, oni bai fod y gwaith yn eitha’ da a dw i wedi synnu cymaint faint fy mod i wedi colli trefn diwrnod gwaith. Smaliwn i ddim ychwaith nad oes gronyn o hiraeth gennyf am addysgu. Mae ‘na gornel fechan o ‘nghalon wedi edifar ac yn galaru, ac mae’n boenus. Ond amhara hwnnw ddim ar fy mhenderfyniad bellach, na wnaiff? Casáu'r holl gynllunio a dod adref a gorfod gweithio oeddwn i, wedi’r cwbl.

Nid hynny mohoni, chwaith. Cwrs oedd hwnnw. Hwn ydi’r byd go iawn; ac er holl bwysau addysg (yn enwedig cwrs TAR) mae ‘na rhywbeth cyfyng dyma-dechrau-fywyd math o beth am hwn. Dydi hynny ddim yn deimlad braf yn y lleiaf.

A dyweda’ i wrthoch chi be wnaeth imi sylweddoli hynny; dw i’n gallu sbotio myfyrwyr. Fydda i’n dueddol o gael fy nghinio yn Cathays, ac mae myfyrwyr, er mawr loes a phrudd-der imi, yn edrych yn ieuengach na mi (er eu bod nhw’n dalach), ac yn fudur. A dydw i ddim yn jocian. Wn i paham y mae pobl yn casáu myfyrwyr: cenfigen wenwynig sy’n llosgi yn eu boliau i gael bod fatha nhw. Dyna sut dw i’n teimlo, yn bendant.

Yn dydi hi’n drist ofnadwy mai dim ond chwe mis yn ôl ddaru mi beidio â bod yn fyfyriwr (go iawn), a dw i’n dyheu’n ofnadwy am y tair blynedd a fu ddyfod eto a’m sgubo ffwrdd?

Sali, Sam a'r Daily Star

Fe ges i sioc ar y diawl y bora ‘ma wrth ddyfod lawr grisiau a gweled ar ein bwrdd gopi o’r Daily Star yno, ac erthygl a llun o Sam Tân a Sali Mali yn cael rhyw. Y peth mwyaf gwirion am hyn oll ydi, wrth gwrs, bod S4C ddim wedi clywed sôn am hwn o gwbl, er y’i rhoddwyd ar youtube mis Ebrill, ac mae hi wedi bod o gwmpas yn llawer hirach na hynny. Llongyfarchiadau am wneud penawdau cenedlaethol, XXXXX, dw i’n falch iawn ohonot!

S4C. Doniol. Fodd bynnag; mae gen i broblem. Mae fy mryd wedi bod ar wneud un o’m enwog pasta bakes heddiw, felly fe es i Lidl yn y glaw er mwyn cael rhai o’r cynhwysion (mi ga’ i ‘chydig i ginio ac wedyn ‘chydig i de. Fydda chi byth ‘di meddwl gnwued hynny nafsach, ffycars?). Dw i’n caru Lidl. Er ei bod hi’n rhad mae ‘na rywbeth i bawb yno. Dw i’n cofio cael ffrae efo howsmêt yn mynnu dylwn i’m prynu cig o’r lle achos doedd o ddim yn gig Brydeinig. Er mor dlawd ac ydw i fydda i wastad yn gwneud ymdrech i brynu cynnyrch Gymreig. Ffyc ots gen i os mae ffermwyr Lloegr yn mynd i’r diawl. Dw i’n gwneud fy rhan.

Pethau i wneud, pobl i’w gweld. Ta ra!

Atgofion lled-feddw

Sssssh! Mae hi'n ugain munud wedi saith yn y bore a dw i 'di bod fyny ers chwech. Mae'r adeilad yn unig, efo Ellen yn cysgu a Haydn hefyd (er bydd Ellen fyny mewn 'chydig mi dybiaf). Pam ydw i'n ysgrifennu blog yn y bore bach, felly?

Wel dw i 'di deffro achos o'n i'n yfad nithiwr. Aethon ni gyda'n gilydd i Sainsburys (fel y byddwn yn gwneud weithiau, yn deulu bach disffynctional fel ydym) a fe brynais i ugain Bud. Fydda i'n licio'n Budweiser, mae'n rhaid imi gyfaddef, er mai'r poteli bychain 207ml oeddent. Ddaru mi yfad 16 ohonynt (o edrych ar y ffrij bora 'ma) neithiwr a phan dw i'n yfed dw i'n cael drwmgwsg a deffro'n fuan wedi hynny.

Dw i'n credu be' wna' i ydi mynd lawr a gwneud brecwast go iawn imi'n hun o wy a bacwn a ffa pob a thost a sudd oren. Dim sosijys. Dw i'm yn licio sosij. Er gwaetha' be ma' pawb yn feddwl.

Cwsg diffygiol drachefn

Mae rhai ohonoch, bosib iawn, wedi bod yn darllen y blog ‘ma ers ei thair blynedd a hanner o fodoli. A dywed y gwir i chi, dw i’n meddwl fy mod i wedi gwneud yn eitha’ da parhau am amser mor hir. Mae lot o flogiau Cymraeg yn tawelu’n llwyr wedi tua chwe mis, neu’n diflannu. Ond mae dyfalbarhad yn fy ngwaed; ond dw i’m yn teimlo felly ar y funud.

Problemau cysgu. Fe’i caf yn aml. Dw i’n waeth yn ddiweddar, a wn i ddim pam. Efallai mai nerfusrwydd ydi hi fod gen i swydd newydd ar y gorwel mewn wythnos. Dydw i byth wedi cael swydd go iawn o’r blaen; dydi glanhau platiau, myfyrio na gwaith sydd yn gyffredinol dros yr ha’ ddim yn waith go iawn yn fy marn i. Efallai fy mod i’n gwylio gormodedd o anturiaethau He-Man ar alluc.org ond wn i ddim am hynny chwaith (does digon yno i lwyr torri fy syched am gartwnau). Serch hynny, llwyddais i ddim cysgu tan chwe ddoe, na hanner awr wedi saith heddiw (cyn deffro am unarddeg).

Golyga hyn fy mod i’n mynd i fynd am dro i Sainsbury’s nes ymlaen i brynu tabledi cysgu. Prin fy mod wedi cael llwyddiant gyda’r rhain yn y gorffennol. Tro diwethaf y bu imi gael rhai (yn Senghennydd) doeddwn i dal methu â chysgu (er y llwyddais i gnocio Rhys a Sioned allan efo nhw), felly wn i ddim a oes pwynt gwneud.

Ond dydw i ddim yn berson sy’n hoff o aros yn ei wely tan yn hwyr, nac aros yno drwy’r dydd. Dydi’n ‘stafell i ddim yn wych o le; dim byd o’i chymharu â llynedd, ar unrhyw raddfa. Dw i’n treulio gormod o amser yma’n ddiweddar, fodd bynnag, sy’n biti achos mai’n bwrw glaw o hyd ar y funud a beth bynnag mae’n well gan bobl imi aros yn y tŷ rhag ofn iddynt fy ngweled (eu beiant nid wyf).

Eniwe, mi a’i rwan a threulio gweddill y diwrnod ar Bebo neu rhywbeth.

Y Pizza

Cefais alwad ffôn ddoe yn dweud wrthyf fod gen i swydd. Dydi hynny ddim yn rhy ddrwg ar ôl llanw un ffurflen gais, nac ydi? Serch hyn, dydw i ddim yn dechrau tan wythnos i Ddydd Llun, sy’n golygu bod wythnos arall o benrhyddid anhygoel gen i. A mi a’u defnyddiant i’w llawn botensial.

Wedi’n trip i’r Amgueddfa fe gafodd fy nghyd-sgyman ddi-waith Kinch a mi'r syniad o wneud pizzas. Mae Kinch wedi cael rysáit i wneud pizza bwyd môr gan ei dad ers tair blynedd ond byth wedi ei roi imi. Felly fe aethon ni am dro i dre gyda’n bryd ar goginio.

Ar ôl mynd i Sainsburys ynghanol dre i chwilio am y gwaelod aethom ni o amgylch dre i gyd am tuag awr (yn cynnwys f’annwyl farchnad, lle y cefais plwnjar). Wedi hynny, aethom ni’n ôl thua Sainsburys a gofyn a oedd pizzas bases yna, ac fe bwyntiwyd nhw allan inni, cyn inni fynd ymlaen i brynu popeth yn y fan a’r lle. Cyn mynd nôl am banad.

Bwriadem ni dynnu llun o’r peth ond mor flasus yr oedd gan gregyn gleision a chorgimwch a phethiach fel na wnaed hynny.

Wedyn yn y nos, a minnau wedi dychwelyd adref, fe es i safwe www.alluc.org sydd yn cynnwys bob math o raglenni teledu y medrid eu gweled AM DDIM. Wedi un rhaglen o’r Simpsons fe dreuliais i thua awr yn gwylio He-Man; achos mae’r boi yn sdar.

Amgueddfedda

Am ddiwrnod od. Fe ges i gyfweliad swydd heddiw, ond wedi hynny fe es i weld y dyn diog ei hun, Kinch. Dydi hwnnw ddim yn gwneud dim efo’i fywyd, felly mi benderfynais y byddai galw draw yn fy arbed, ac yn fy sbarduno i beidio â mynd i’r diawl megis Efe.

A minnau dal mewn tei a chrys a throwsus a chyda ymbarél fe aeth y ddau ohonom ni am dro; i Amgueddfa Genedlaethol Cymru. Syndod fy myw a gefais o weld ein bod ni wedi mynd o amgylch yr holl blydi adeilad, yn cynnwys gweld y morgrug, arfau ac arddangosfa ar y byd Moslemaidd. A chwi a adnabyddwch Kinch a ŵyr nad un diwylliedig mohono, ond fe ymglymodd i’r amgueddfa megis pengwin i ffrij.

Ar ôl edrych fel dau ddyn od iawn yn camu o amgylch yr adeilad (a chael ambell i olwg od iawn; fi’n benodol mi dybiaf) fe aethon ni, wedi llwyddo i wastraffu diwrnod arall o ddiweithdra. Dydi o’m yn rhy ddrwg, a dweud y gwir.